در عین حال جنگ در کشور پایان نه یافت — دشمنان رئیس جمهور بشار اسد طیاره تهاجمی Su-25 پیلوت رومان فلیپوف را که بعد از پائین شدن بر زمین توسط پاراشوت در نبرد با تروریستان قهرمانانه جان داد، سقوط دادند. کارشناسان روزنامه «Lenta.ru» در باره گروه های که بعد از پیروزی بر داعش در سوریه می جنگند و اینکه چرا آنها به نابودی محکوم اند، معلومات میدهد.
در سوریه اراضی کمتر تحت کنترول گروه های باقی مانده که از بازیگران بزرگ در منطقه تابعیت میکنند. در شمال کشور در بخش قابل ملاحظه در ولایت حلب افراد مسلح گروه های طرفدار ترکیه فعالیت میکنند. شرق سوریه را «نیروهای دموکراتیک سوریه» که توسط امریکا حمایت میشوند، کنترول میکنند.
مناطق غربی و مرکزی تحت کنترول حکومت سوریه قرار دارند که از طرف روسیه و ایران حمایت میشود. تحت کنترول گروه های مستقل شرطی فقط خال خال مناطق در ولایت دیرعه، در جنوب-شرق در دیرالزور و در شمال-غرب در ولایت ادلب و اطراف آن قرار دارند. برعلاوه این، مناطق محصور کوچک که مساحت آنها از مناطق یادشده به مراتب کمتر است، نیز در دست گروه های مخالف قرار دارند.
از جمله سه منطقه یادشده ولایت ادلب باعث دلچسپی خاص میگردد. به مقایسه دیرالزور، جای که گروه «دولت اسلامی» — داعش فعالیت میکند، در آن گروه های متعدد مختلف مستقرند. ولی به تفاوت از دیرعه، جای که اوضاع طی مدت زمان طولانی بدون تغییر باقی مانده، در ادلب نبردها ادامه دارند. از همینرو آرایش قوا در ولایت ادلب، فهرست شرکت کنندگان عمده سیاستمداران ولایتی، موقعیت و اهداف آنها و همچنان روابط آنها با جهان خارج بسیار دلچسپ محسوب میشوند.
ولایت ادلب از شمال-غرب با خاک ترکیه سرحد دارد و در بقیه جهات تقریباً بطور کامل توسط مناطق که قطعات اردوی جمهوری عربی سوریه کنترول میکنند، به غیر از منطقه همجوار با عفرین، حلقه شده است. بخش اعظم عفرین را حالا دسته های کردان کنترول میکنند، ولی آنها را نیروهای مسلح ترکیه و گروه های جهادی تحت کنترول انقره، عقب می زنند. در عین حال در قلب ولایت ساحه کوچک در اطراف شهرک های فوی و کفاریه که عمده تاً شیعه نشین اند، توسط حکومت کنترول میشود.
قبل از جنگ در ادلب در حدود یک ونیم میلیون نفر زندگی میکرد. عقیده برآنست که بحران سوریه در همینجا از مرحله تظاهرات کتلوی به مرحله برخوردهای مسلحانه زمان گذار نمود، وقتیکه قطعات نیروهای حکومتی در جون سال 2011 شهر جسر الشغور را با بی رحمی از اعتراض کنندگان تصفیه نمود.
در اکتوبر سال 2014 «جبهات النصره» و «جنود الاقصی» سعی نمودند مرکز ولایت — شهر ادلب را اشغال نمایند. افراد مسلح توانستند حلقه محاصره نیروهای حکومتی را بشکنانند و طی تهاجم عمارت شاروالی را تصرف نمایند. اما اردوی سوریه به سرعت کنترول بر شهر را دوباره بدست گرفت.
در مارچ سال 2015 وضع تغییر نمود. «جبهات النصره» و «جنود الاقصی» نبرد تمام عیار راه اندازی کردند و شهر را طی چهار روز تصرف کردند. نبردهای بعدی در ولایت با پیروزی های متغییر جریان داشتند، ولی در اوایل سال 2017 ولایت تحت کنترول کامل گروه های جنایتکار قرار گرفت. در اوایل سال 2018 ادلب قوی ترین سنگر تروریستان در خاک کشور محسوب میشود. به اینجا بس های سبز حامل افراد مسلح شکست خورده در مناطق دیگر کشور می آیند. در خود ادلب بعد از سلسله نبردها بین گروه های متخاصم جنایتکار آنها به چند سازمان بزرگ تقسیم شدند که در جمله آنها میتوان از «هیات تحریرالشام» — بزرگترین و قوی ترین گروه که گروه های تروریستی را در ادلب باهم متحد می سازد که وارث گروه های «جبهات الشام» و «جبهات النصره» می باشد، نام برد.
اگر افراد مسلح «جبهات النصره» در سال 2012 در 11 ولایت از جمله 13 ولایت فعالیت میکردند، پس در سال 2014 این گروه توجه خود را فقط بر فعالیت ها در ولایت ادلب متمرکز ساخت. این گروه شبکه ارگان های خودی اداره را ایجاد میکرد و این کار باعث برهم خوردن مناسبات با گروه «احرارالشام» و اردوی آزاد سوریه گردید.
در سال 2016 پروژه «جبهات فتح الشام» به حساب جذب گروه های دیگر تشکیل شد. «جبهات فتح الشام» از کنترول «القاعده» تحت رهبری ایمان الظواهری خارج گردید.
در سال 2017 نام گروه یکبار دیگر تغییر کرد. حالا بنام «هیات تحریرالشام» یاد میشود.
در جمله گروه های دیگر گروه «فلق الشام» شامل می باشد که با «اخوان المسلمین» (غیر از مصر) رابطه دارد و به حساب گروه ای کوچک جنایتکار تشکیل شده است. این گروه بعد از قطع روابط با «اخوان المسلمین» حمایت عربستان سعودی کسب کرد.
گروه های کوچک متعدد دیگر مانند «نورالدین الزینکی»، «لوا صقورالشام»، «جبهات انصارالدین»، «اجناد القفقاز»، «جیش النصر» نیز فعالیت میکنند.
در یکی از اعلامیه های اخیر «هیات تحریرالشام» سخنرانی قوماندانان جبهه گروه را که در اتحاد علیه «هیات تحریرالشام» شامل گردیده، با سخنرانی ابو محمد ال ادنانی سکرتر مطبوعاتی داعش مقایسه نمودند که مستقیماً به این امر اشاره میکرد که گویا آنها باهم شباهت دارند و نسبت به «هیات تحریرالشام» و همچنان تمام مسلمانان سوریه جنایتکار می باشند.
در اصل، پاکسازی مارخانه ادلب از «جهادیون» — سوال مربوط به زمان است که حتی به بازی سیاسی بین روسیه و سوریه از یک طرف و ترکیه و شرکای آن از جانب دیگر مربوط نمی باشد. به بسیار زدوی بس های سبز با اسلامگرایان جای برای رفتن نخواهند داشت.
