انا جیران (Anne Gearan) در مقاله منتشره در روزنامه «The Washington Post» می نویسد، رئیس جمهور ترامپ این استراتیژی را در روز دوشنبه در سخنرانی خود که به یک نوع اعلامیه برنامه یی مبدل خواهد گشت و مشی سیاسی را تعیین میکند، ارایه نمود. این استراتیژی به شکل کلی خود با دوکتورین حق حاکمیت ملی «امریکا — قبل از همه» مطابقت دارد. در آن به ترتیب اولویتی عواقب اقتصادی همکاری بین المللی بررسی میشوند. شخصیت های رسمی اعلام میدارند که مواد عمده آن همین اکنون در عمل پیاده میشوند.
بطور مثال، در این سند تجویزشده کانگرس گفته میشود که در دوران ترامپ در پروسه تصویب فیصله ها در باره مسایل امنیت ملی توجه زیادی به عوامل اقتصادی و امنیت داخلی کشور مبذول خواهد گردید. سه نماینده اداره امریکا به شرط رعایت افشا نشدن به گزارشگران راجع به این سند قبل از نشر آن معلومات دادند.
یکی از انها اعلام داشت:«این استراتیزی آنچه را پیشکش میکند که من آن را ریالیزم اصولی نامیده میتوانم. به مفهوم معین توازن جهانی قوا در جهت نامساعد برای منافع امریکا تغییر کرده است. در استراتیژی نو پلان پیشنهاد شده که چگونه میتوان به خود لحظه قوت به هدف تغییردادن بسیاری از این تمایلات را برگرداند».
کارمند دیگر اظهار داشت که چین و روسیه جهت «تغیر موقف فعلی» تلاش می ورزند که میتواند چلنج ها برای منافع امریکا را تشدید کنند که ایالات متحده امریکا با آن مخالف است. به گفته این کارمند، مثال های آن، تلاش چین توسعه طلبی نظامی چین و اعمار جزایر در بحیره چین جنوبی و همچنان پیوستن کریمیا با روسیه در سال 2014 می باشد.
در این سند بصورت علنی استراتیژی بارک اوباما رئیس جمهور اسبق و اسلاف او رد نمی شود. ولی در آن اولویت های ترامپ به شکل دیگر ارایه میشوند. در این باره نماینده سومی اداره اعلام داشت. اکثراً ترامپ مهمترین فیصله ها در باره مسایل سیاست خارجی و امنیت ملی به مثابه امتناع از مشی سیاسی اوباما، منجمله، در باره مساله ایران و تغییرات اقلیمی، ارایه میکند. برعلاوه این، در دوران ترامپ «بعد از سیاست ناکام گذشته»، طوریکه رئیس جمهور اظهار داشته، توجه عظیم به کوریای شمالی مبذول میگردد.
در سند ترامپ راجع به استراتیژی نو چهار اصل عمده سازمانی وجود دارند. اینها دفاع از خاک امریکا، دفاع از رفاه امریکایی، حفظ صلح به وسیله زور و گسترش نفوذ امریکا می باشند.
نمایندگان اداره امریکا اعلام داشتند، توجه زیادی نسبت به نقش در حال تغییر و تلاش چین نشانه آنست که این کشور به رقیب امریکا مبدل گشته، ولی بعضاً میتواند همکار امریکا باشد. عین چیز را نمایندگان ادارات قبلی می گفتند، ولی، به قول این کارمندان، در سند نو توجه اساسی بر عواقب تجارتی — اقتصادی جاسوسی سایبیری چین و غیره اعمال خطرناک برای ایالات متحده امریکا متمرکز شده است.
ترامپ در زمان نامزدی خود چین را به این متهم می ساخت که آن بر ایالات متحده امریکا تجاوز اقتصادی میکند و مشاغل آنها را به یغما می برد. ولی بعد از آن که رئیس جمهور شد، او روابط متقابل با شی جینپین رهبر چین را بهبود بخشید و بصورت همه جانبه روابط گرم را با او تبلیغ میکند که ترامپ خدمت او را در این امر میداند که او بر کوریای شمالی در مورد مساله پروگرام ذروی آن فشار می آورد.
ترامپ همچنان بصورت علنی از ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه اظهار خوشی میکند و او را «شخص بسیار هشیار» میداند و سعی می ورزد روابط با روسیه را بعد از بدترشدن در مدت زمان طولانی در دوران اوباما، بهبود بخشد. او بصورت علنی در مورد نتیجه گیری های استخبارات امریکا راجع به این اظهار شک و تردید نمود که روسیه کمپیاین سیستماتیک در باره تخریب انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 پیش می برد. باوجود این، ترامپ تحریمات کانگرس علیه روسیه که به خاطر عمل آن در اوکراین وضع شده که پوتین به آن امیدوار بود، لغو نکرد.
پوتین و ترامپ در روز یکشنبه گفتگوی تلیفونی انجام دادند. طبق اطلاع هر دو طرف، پوتین از رهبر امریکا به خاطر معلومات CIA که در امر جلوگیری از عمل تروریستی در سانکت پتیربورگ کمک نمود، اظهار سپاسگزاری کرد. این زنگ غیرمعمولی بود، چون تبادله اطلاعات استخباراتی به ندرت در محضر عام مورد بحث قرار میگیرند. برعلاوه این دومین گفتگوی تیلفونی دو رهبر طی چهار روز بود.
در اعلامیه کاخ سفید راجع به این صحبت تلیفونی گفته شده:« بر اساس معلومات ارایه شده امریکا، مقامات روسیه توانستند تروریستان را در آستانه عمل تروریستی دستگیر نمایند که میتوانست باعث تلف شدن جان تعداد زیادی مردم گردد. هر دو رهبر موافقه کردند که این مثال مثبت آنست، چیزی که میتوانند کشورهای ما، با کار مشترک، بر آن دست یابند».
