به گزارش اسپوتنیک، رقابت‌های لیگ مردان در افغانستان چندی است که از سر گرفته شده و در عین حال حضور تماشاه چیان زن نیز جالب توجه می باشد. دانشجویان زن با حضور خود این مسابقات را رنگین تر می سازند.
لیگ برتر فوتبال افغانستان 6 سال پیش راه‌اندازی شد و در آن هشت تیم از هشت زون افغانستان حضور دارند.
بخشی از سکوی تماشاچیان به خانواده‌ها اختصاص یافته است. چیزی که توجه هر بیینده را جلب می‌کرد، حضور گسترده زنان در میان تماشاه چیان بود.
تماشای چنین مسابقات در میان شور و هیجان تماشا چیان ، تصویر تازه ای از افغانستان را، کشوری که نامش با جنگ، فساد، بیکاری و مواد مخدر گره خورده، نشان میدهد.
تعداد زنان که در افغانستان به ورزشگاه میروند زیاد نیست، شماری از آنها تنها با اجازه همسر و خانواده می‌توانند در ورزشگاه‌ها حضور داشته باشند. با این حال زنان افغانستان از این نقطه نظر آزادی بیشتری نسبت به همسایه‌های خود، یعنی ایران و عربستان دارند.
تماشاچیان زن در افغانستان در محل ویژه ای کنار لوژ" VIP"، جایی که در آن مقامات و مهمانان مهم قرار دارند، می‌نشینند و بازی‌های تیم محبوب شان را از نزدیک تماشا میکنند. آنها برای ورود به این محل از طریق بخش مردانه ورزشگاه عبور میکنند. تصورکردن این وضع در زمان طالبان که زنان به ماندن در خانه مکلف بودند و فقط با اقارب نزدیک خود اجازه بیرون رفتن از خانه را داشتند، باورنکردنی است، ولی حقیقت دارد.
#Afghan girls and women #Afghan Premier League supported by #Roshan #Kabul #Afghanistan #football pic.twitter.com/Wd4snxFGf5
— Roshan Connects (@RoshanConnects) 20 октября 2017 г.
شاهدخت تپش یکی از دختران جوان است که بار ها با وجود مشکلات و مخالفت ها در جامعه سنتی مردسالار افغانستان ، جهت تشویق بازی کنان فوتبال و تیم مورد علاقه خود در محل مسابقات فوتبال و به ویژه مسابقات لیگ برتر افغانستان حضور داشته است. او در مصاحبه با خبرگزاری اسپوتنیک در مورد شرایط و امکانات حضور بانوان در ورزشگاه ها میگوید:
شرایط ورزشگاه های افغانستان برای حضور بانوان در مسابقات بد نیستند.
در افغانستان اگرچه نسبت به کشورهای دیگر دنیا ورزشگاه ها به اندازه ای کافی بزرگ و وسیع نیستند، اما نظر به امکانات کشور ما، گفته می توانم که شرایط ورزشگاه های افغانستان بد نمی باشند و برای خانم ها در مجموع، جا های مخصوص و جداگانه، دور از جا های مردانه در نظر گرفته شده، تا خانم ها بتوانند خود را راحت احساس کنند.
باید بگویم که سابق برای داخل شدن به ورزشگاه ها برای خانم ها دروازه ای جداگانه تخصیص داده شده بود، تا با راحتی و بدون مشکل و احساس خطر داخل استدیوم"ورزشگاه" شوند. اما اکنون تدابیر لازم گرفته شده و خانم ها به راحتی از بخش مردانه داخل استدیوم می شوند.
هنوزهم در جامعه افغانستان به حضور دختر خانم ها در ورزشگاه ها مخالفت و ممانعت ها وجود دارند و آنها مورد آزار و اذیت قرار میگیرند.
نسبت به واکنش مردها و در کل واکنش مردهای فامیل دوشیزه شاهدخت تپش میگوید:" البته هر فامیل طرز دید و نظر خود را دارد. فامیل های متعصب اکثر وقت دختر های شان را اجازه رفتن به ورزشگاه و شرکت در دیدن مسابقات را نمیدهند. بعضاً دختر خانم ها بدون اینکه فامیل و نزدیکان شان را در جریان قرار دهند، برای دیدن مسابقات میروند".
هنوزهم در جامعه افغانستان با حضور دختر خانم ها در ورزشگاه ها مخالفت و ممانعت ها بعمل می آیند. بطور مثال، بیشتر از همه مخالفت ها در بیرون از ورزشگاه ها صورت میگیرد. دختر خانم ها بیشتر اوقات مورد آزار و اذیت پسرها قرار میگیرند و به نظر آنها رفتن دختر خانم ها و بانوان به ورزشگاه ها یک مشکل بسیار بزرگ و بعضا "شرم" تلقی میشود. شاهدخت میگوید: ما در مجموع مورد آزار و اذیت لفظی قرار میگیریم، اما نسبت به علاقه و شوقی که به فوتبال داریم ، برای ما این مسله مهم نیست و ما کوشش می کنیم به حرف های آنها اهمیت قائل نشویم. چون ما حقوق خود را می دانیم و از این هم آگاه هستیم که بازیکنان ما به تشویق ضرورت دارند و اگر ما خود تابوشکنی نکنیم و تحت تاثیر مخالفت ها قرار بگیریم، واضح است که در آینده نیز چنین مشکلات سر راه ما بیشتر خواهند شد.
با وجود آنکه در مقایسه با آقایان شمار خانم ها در ورزشگاه ها ناچیز است، اما امیدواری برای تغییرات مثبت و امیدوارکننده در افغانستان وجود دارد.
روحیه دختر خانم ها در افغانستان بسیار مثبت است چون آنها شاهد تغییرات بسیار خوب در افغانستان هستند و این امیدواری وجود دارد، تا یک روزی آنها بدون احساس ترس و به گونه آزاد بتوانند بازیکنان خود را تشویق و از آنها قدر دانی نمایند. شاهدخت تپش در این مورد می گوید:
لازم به ذکر است که شمار علاقه مندان فوتبال در میان خانم ها در افغانستان بی حد زیاد است، اما همه آنها نمی توانند نسبت ترس از شرایط امنیتی و همچنان به دلیل مخالفت ها در ورزشگاه ها از جریان بازی بصورت مستقیم دیدن نمایند. و دیگر اینکه با وجود انکه شرایط از طرف پولیس و نیروهای امنیتی برای اشتراک خانم ها آماده شده، اما باز هم چون افغانستان یک جامعه سنتی مرد سالار است، لذا گفته میتوانم که شمار خانم ها در استدیوم های ورزشی در مقایسه با شمار آقایان ناچیز و کم است. مثلاً از جمله حاضرین در ورزشگاه ها تنها ده در صد و یا کمتر از آنرا خانم ها تشکیل میدهند.
Women attending football matches in Afghanistan is about more than just sport pic.twitter.com/WtKDzM1VzE
— TRT World (@trtworld) 11 октября 2017 г.
به جز از دختران جوان حتا خانم ها با اطفال شان نیز جهت تشویق بازیکنان فوتبال به ورزشگاه ها میروند.
دوشیزه تپش میگوید: در مجموع یعنی 80 در صد دختر خانم های جوان، از جمله هواداران واقعی فوتبال هستند که در ورزشگاه ها حضور به هم میرسانند. اما خانم های مسن تر نیز در میان هواداران فوتبال وجود دارد و حتا مادران جوان نیز بعضاً با اطفال شان به ورزشگاه می آیند. همچنین مادران خود بازیکنان نیز با شوق و علاقه فراوان برای تشویق فرزندان شان در استدیوم حضور می یابند.
دوشیزه تپش در پایان به خبرگزاری اسپوتنیک گفت:
درست است که ما در افغانستان امنیت خوب نداریم، ولی پا پس نمی کشیم و با قدرت ادامه می دهیم و ورزشی را که دوست داریم تماشاه می‌کنیم.
از سوی دیگر مقامات فدراسیون فوتبال میگویند که در آینده سهولت های بیشتری را برای خانم ها آماده خواهند کرد، تا شماربیشتر خانم ها بتوانند از مسابقات دیدن نمایند.
In #Iran, women are not allowed to attend #football matches. In #Afghanistan, women come in full force. pic.twitter.com/RVq6UZCvfP
— shafi شفيع (@ShafiSharifi) 7 сентября 2017 г.
