عملیات CIA در مورد پخش اخبار جعلی

کینیت اوسگود (Kenneth Osgood) در مطلب منتشره در روزنامه The New York Times، چاپ امریکا می نویسد، هیچگونه تردید در این باره وجود ندارد که اجنتان مخفی و گروپ ها پست های الکترونی را می شکستاندند و اسناد دزدی شده را به WikiLeaks میدادند، به اردوی کامل حمایت کنندگان انتیرنیتی پول می پرداختند و هزاران دالر را جهت خریداری اعلانات سیاسی در شبکه های اجتماعی مصرف میکردند. این همه نو معلوم میشوند، به خاطر که تخنالوژی های مورد استفاده آنها نو اند. ولی این دیگر بار اول نیست، وقتیکه حکومت در مورد اثرگذاری بر مردم و استعمال نمودن رسانه های ما تلاش بعمل آورده است. در جریان دو دهه در دوران جنگ سرد محافل اجتماعی امریکا هدف کمپاین بزرگ مقیاس و متجاوز تبلیغاتی قرار گرفته بودند که باید به امریکایان برخورد معین نسبت به روسیه و سیاست خارجی آن تلقین میکرد. در چارچوب آن کمپاین اخبار معلوماتی همه روزه در هر تلویزیون پخش میشد و از طریق امواج رادیو شنیده میشد. آن کمپاین، به احتمال زیاد، به منبع بسیار مهم و بسیار پیگیر اعلانات سیاسی در تاریخ امریکا مبدل گشت. امور طراحی و پیشبرد آن کمپاین را قوی ترین و بانفوذترین اداره استخباراتی — اداره مرکز استخبارات امریکا — پیش می برد.
همه چیز از تلاش پنهان کردن نیات اصلی آغاز شد. در آغاز جنگ سرد CIA خواست مبارزه را به سرحدات روسیه منتقل سازد. از همینرو CIA در سال 1950 «رادیوی اروپای آزاد» را بنیانگذاری کرد که از طرف دولت تمویل میشد. طبق نظر رسمی، این ستیشن رادیویی باید اروپایان شرقی را توسط معلومات عینی، فارغ از کدام کهنه پرستی تامین میکرد، ولی در واقعیت امر CIA از آن برای عملیات خرابکارانه استفاده میکرد که هدف آن تضعیف حکومت های کمونیستی در کشورهای بود که در آنسوی پرده آهنین قرار داشتند.
ولی چگونه میتوانستند نشانه های نفوذ CIA را پنهان کرد؟ به چه شکل حساب دادن آن میلیون ها دالر ممکن بود که CIA در این ستیشن رادیویی سرمایه گذاری میکرد؟ به بسیار سادگی: باید نشان میدادند که همه حسابات را مردم عادی امریکا پرداخت میکنند.
فرینک وینسیر (Frank Wisner)، یکی از ماموران بسیار مجرب استخباراتی CIA، سازمان کاذب — «کمیته ملی به خاطر آزادی اروپا» ایجاد کرد که وجوه نسبتاً زیادی در اختیار داشت و از روابط بسیار خوب برخوردار بود. این سازمان هر سال کمپاین بزرگ مقیاس در باره جمع آوری پول اعانه به خاطر مبارزه با دروغ کرملن برگزار میکرد.
همه روسای جمهوری امریکا، از هاری ترومن تا ریچارد نیکسون — مانند صدها والی شاروال، شخصیت های مشهور، مدیران مسوول و روسای کمپنی ها، از این کمپاین حمایت میکردند. هنرمندان، مانند رونالد ریگان، روک هادسون، جیری لیوئیس و Kingston Trio جهت دادن اعانه دعوت بعمل می آوردند و از طریق رادیو و تلویزیون سخنرانی میکردند. پرودیوسران هالیود، مانند دیریل زانوک (Darryl Zanuck) و سیسیل دیمیل (Cecil B. DeMille) و همچنان چهره های مشهور میدیا، مانند بیل پیلی رئیس CBS، ناشران بزرگ و غیره از این فراخوان ها پشتیبانی میکردند. روزنامه های مشهور نیز نقش شان را در این عرصه بازی کرد که از مشترکین برای این کار اعانه دریافت میکردند.
بعداً سازمان بنام «شورای اعلانات» بوجود آمد که خرس ساموآکی را به سمبول فرهنگی مبدل ساخت. این شورا کمپاین ضد کرملن را تمویل و کار را طوری عیار ساخت که ناشران اعلانات را از طریق امواج بطور مجانی نشر میکردند. اعلانات مجانی به ارزش دو میلیارد دالر به نتیجه «شورای اعلانات» مبدل گشت.
مفکوره اصلی بسیار ساده بود: روسیه — کشور تجاوزگر است، کمونیزم — وحشتناک است. اعلانات مشخص و نمادین ها، طوریکه در یک اعلان گفته میشد، «واقعیت های بی رحمانه» در آنسوی پرده آهنین — «قسمت دوزخ در روی زمین تحت رهبری کمونیستان» را مجسم می ساخت. اعانه چند دالری امکان رهایی چک ها، پولندیان، مجاران و بسیاری مردم دیگر از این ستمگری فراهم می سازد. عواید «رادیوی اروپای آزاد» از برکت اعانه های کارپوریشن های بزرگ امریکایی بسیار زیاد افزایش یافت و همه ساله یک میلیون دالر را تشکیل میداد.
ولی این کافی نبود. در آن وقت بودجه رادیوی آزادی مبلغ 30 میلیون دالر تشکیل میداد.
اسناد محرم افشاشده نشان میدهند که CIA از همان ابتدا فیصله نموده بود که از کمپاین جمع آوری اعانه به مثابه وسیله تبلیغاتی استفاده نماید. این بهترین وسیله کسب حمایت مردم امریکا برای پیشبرد جنگ سرد و تلقین نمودن ترس در برابر تهدید جهانی کمونیزم محسوب میشد. اروپای شرقی به این ترتیب به یکی از مناطق مهم منافع حیاتی ملی امریکا در عرصه سیاست داخلی مبدل گشت.
این کمپاین اثر عمیق از خود بجا گذاشت که بعد از ختم آن برای مدت زمان طولانی باقی ماند. باوجود آن که فراخوان ها جهت دادن اعانه در سال 1971 زمان قطع گردیدند، وقتیکه CIA را افشا کردند و این اداره مجبور شد تمویل مالی این رادیو را قطع کند، ولی در اذهان مردم دشمنی عمیق نسبت به کمونیزم باقی ماند که محافظه کاران را به مخالف با سیاست تشنج زدایی در سال های 1970 مجبور ساخت. این همچنان به شعار رونالد ریگان علیه «امپراطوری شر» در سال های 1980 مبدل گشت. انعکاسات آن را میتوان در سخنرانی دونالد ترامپ در اسامبله عمومی سازمان ملل متحد شنید: سخنرانی طولانی او که به کاستی های سوسیالیزم وقف شده بود، اصلاً، نیز نتیجه جروبحث های داغ دوره اعلانات می باشد که به گذشته تعلق گرفته است.
در رسانه های معاصر ما اکثراً نشانه های گذشته به چشم میخورند. در چارچوب آن کمپاین تبلیغاتی تمام اطلاعات که از منابع دشمن مواصلت می ورزید، دروغ — یعنی طبق گفته امروزی اخبار فییک — شمرده میشد. ما امروز عین تاکتیک را در تویتر رئیس جمهور ترامپ مشاهده میکنیم.
و در این هیچ شکی وجود ندارد که «رادیوی اروپای آزاد» که از پراگ نشرات میکند، بر جهان بینی ولادیمیر پوتین تائثیر قابل ملاحظه بجا گذاشته است. روسیه از مدتها قبل سعی مینماید به غرب توضیح نماید که اروپای شرقی — این ساحه نفوذ این کشور می باشد. و مسکو از این رادیو نسبت مداخله در آن نفرت داشت.