به گزارش اسپوتنیک به نقل از تسنیم، خلیفه بن زاید پس از سال 2011 نه فقط در مصر بلکه در اردن، لیبی و دیگر کشورهای اسلامی به مقابله شدید با جنبش اخوان المسلمین پرداخته است.
امارات متحده عربی نزدیک به 20 سال است که با جنبشهای اسلامی، خصوصاً در کشورهای حاشیه خلیج فارس مقابله می‌کند.
وقتی نگاهی به 40 سال قبل می اندازیم، می بینیم که امارات متحده عربی نه تنها هیچ خصومتی با جنبش اخوان المسلمین نداشت بلکه آل نهیان که قدرتمند ترین خاندان این کشور محسوب می‌شود رابطه دوستانه‌ای با جنبش اخوان المسلمین برقرار کرده بود. در این دوران روشنفکران و افراد تحصیل کرده از کشورهای اسلامی به خصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس در امارات متحده عربی ساکن می شدند.
امارات متحده عربی در سال‌های 1950 الی 1960 بسیاری از روشنفکران و اساتید دانشگاه از کشورهای مصر، سوریه، اردن و فلسطین را در کشور خود جای داد. در این دوران علاوه بر بسیاری از اعضای اخوان المسلمین، اعضای حزب التحریر و ملی گراهای عرب طرفدار جمال عبدالناصر در امارات ساکن شدند.
بازگشت دانشجویان اماراتی به کشور خود که در کویت و دیگر کشورهای عربی تحصیل کرده بودند، همزمان شد با استقلال امارات متحده عربی در سال 1971 که تا آن زمان جزء مستعمره‌های کشور بریتانیا بود. دانشجویان اماراتی که در کشورهای اسلامی تحصیل کرده بودند جنبش اخوان المسلمین را از نزدیک شناخته بودند و بسیاری از آنان تحت تأثیر ایدئولوژی این جنبش قرار گرفته بودند. گروهی از دانشجویان اماراتی که تحت تأثیر ایدئولوژی اخوان المسلمین قرار گرفته بودند در سال 1974 سازمان «جامعه الاصلاح» را در این کشور بر پا کردند.
در امارات متحده عربی پس از سال 1980 هیچ چیزی مثل سابق نبود. اصلاحات سیاست امنیت ملی در امارات اثرات خود را در اواخر سال 1980 نشان داد. جنبشهای اسلامی در امارات متحده عربی به خصوص در ابوظبی به عنوان تهدید برای امنیت ملی این کشور شناخته شد. در سال 1987 اثری از اعمال سیاست اعتدال در قبال جنبشهای اسلامی باقی نماند.
سیاست ضد جنبشهای اسلامی امارات در سال‌های 1980 تا 1985 باعث شد حکومت امارات متحده عربی به عنوان یک حکومت ضد اسلامی تلقی شود؛ به همین خاطر حکومت امارات به منظور تطهیر خود، در سال 1985 خرید و فروش مشروبات الکلی را ممنوع کرد.
در دهه 90 میلادی با به قدرت رسیدن خلیفه بن زاید، امارات متحده عربی به کلی تغییر و تحول یافت.
پس از سال 1990 دوران جدیدی برای جنبشهای اسلامی در امارات آغاز شد. اعضای جنبشهای اسلامی از خدمت در دستگاه‌های دولتی منع شدند و هر گونه فعالیت‌های عمومی آنان برای مردم ممنوع شد. مهاجرانی که از کشورهای مختلف عربی به امارات آمده بودند و در این کشور ساکن شده بودند به خاطر فعالیت‌های اسلامی از امارات اخراج شدند.
بن زاید در سال 1994 قدم‌های جدیدی برای تغییر در ساختار حکومتی امارات برداشت. وی دستور داد مرکز مطالعات استراتژیک امارات ایجاد شود. قرار شد این مرکز به مغز متفکر امارات متحده عربی تبدیل شود و بر تصمیمات وزارت امور خارجه، وزارت امور داخله و وزارت دفاع تأثیر بگذارد. مرکز مطالعات استراتژیک امارات در واقع به مرکزی تبدیل شد که برای تمام امور کشوری، سیاست و ایده تبیین می‌کرد.
شیخ زاید تا دوم نوامبر سال 2004 که وفات کرد، زمام امور امارات را بر عهده داشت و در مدت حکومت خود با سیاست مشت آهنین با جنبشهای اسلامی برخورد کرد.
پسرش خلیفه بن زاید به جای او بر تخت حکومت نشست، اما هیچ تغییری در سیاست‌های امارات متحده عربی به وجود نیامد. بن زاید برای سرکوب کامل تمامی جنبشهای اسلامی از هیچ کاری دریغ نکرد.
بن زاید پس از سال 2011 نه تنها در مصر بلکه در اردن، لیبی و دیگر کشورهای عربی به مقابله و جنگ با جنبش اخوان المسلمین پرداخته است.
امارات متحده عربی برای مقابله با جنبش اخوان المسلمین و دیگر جنبشهای اسلامی از تمام امکانات اقتصادی خود استفاده کرده است. این کشور برای اتخاذ سیاست‌های آمریکا و اتحادیه اروپا علیه جنبش اخوان المسلمین، مقاومت فلسطین، حزب‌الله و دیگر جنبشهای اسلامی میلیاردها دلار خرج کرده است.
