به نظر می رسد که در این جنگ به خاطر احیای استقلال انرژیتیک ایالات متحده امریکا سلطه بلامنازعه مسکو که در مجموع 35% گاز مورد نیاز اروپا را تامین میکند، مانع بزرگ محسوب میشود.
این در مجموع 122 ملیارد مترمکعب گاز است که اتحادیه اروپا به آن ضرورت دارد و 13 کشور اتحادیه اروپا 75% نیازمندهای خود را ازکشورهای دیگر، مانند ناروی ، الجزایر، قطر، ولیبیا تامین میکند.
توسعه تکنولوژی تولید هایدروکاربن ها از سنگ های ورقه ای وطبقات ریگی نفت خیز که اسا س پیشرفت عرصه انرژی ایالات متحده را تشکیل می دهد، می تواند یکبار دیگر سناریوهای ژئواستراتیژیک را مورد سوال قرار دهد.
واشنگتن در سال گذشته با صادرات گاز طبیعی مایع به سراسر جهان موافقه کرد(رایگیری در کنگره در سال 2014 صورت گرفته بود): گاز میتان مایع توسط تانکرها حمل و نقل می شود و سپس به گاز طبیعی تبدیل میشود. محموله گاز مایع از " سابین پاس" Sabin-Pass، که بین تکزاس و لوئیزیانا واقع شده و تحت کنترول Cheniere Energy قرار دارد، حمل می شود. این یگانه شرکت در ایالات متحده امریکا است که در حال حاضر گاز طبیعی مایع را به آسیا، آفریقا وبه مقدار بسیار کم (13%) — به اروپا صادر می کند.
د لیل تشدید رویارویی با روسیه، تانکر Clean Ocean گردید که به دریاهای شمال و پولند منتقل شد، و اولین محموله را به کشورهای اروپای شرقی تحویل داد. این رویداد را ر ئیس جمهور ترامپ در طی سفر خود به وارسا در چارچوب « ابتکار سه دریا" — توافق در باره تجارت و انرژی که 12 کشور از اروپای مرکزی وشرقی را به هم متحد میکنند، بیان نموده بود.
دونالد ترامپ گفته بود، « ایالات متحده امریکا هرگز از انرژی خود به حیث شانتاژ استفاده نخواهد کرد و به دیگران هم اجازه ای این کار را نمی دهد»- مطلب ترامپ از این سخنان روسیه بود.
ترامپ خاطرنشان کرد که کاهش صادرات در سال 2008 به دلیل اختلافات با اوکراین و همچنین پیوستن کریمیا ترس اروپا را از وابستگی به ولادیمیر پوتین افزایش داد. اما این همه در اینجا خلاصه نمی شود، به زودی لیتوانیا نیز منتظر رسیدن تانکر حامل گاز مایع میباشد.
امریکا باید نخستین محموله میتان رابه جمهوری های سابق شوروی صادر کند. برای مسکو این تهدید واقعی خواهد بود، عمدتاً این دلیل آنست که این کار در " عقب حویلی" آن صورت میگرد.
روسیه به اروپا 75 درصد از کل صادرات گاز را تأمین می کند، در حال که درآمد حاصل از نفت و گاز 40 درصد بودجه فدرالی کشور را تشکیل میدهد. بروکسل از این فرصت استفاده میکند، تا تنوع منابع را به نفع امریکا تغییر دهد.
کمیسیون اروپایی برای محدودکردن نفوذ روسیه به کمک قوانین در مورد زیرساخت ها ومنابع تلاش میکند.
به نظر واشنگتن، این چشم انداز حتی بیش از حد جذابیت دارد ، بنابر آن ترمینال های جدید برای گاز طبیعی مایع در تکزاس، میریلند و دیگر نقاط در سواحل شرقی ایالات متحده امریکا ساخته می شوند. عقیده بر آن است که این کار می تواند به افزایش صادرات تا 105 میلیارد مترمکعب تا سال 2020 منجر شود.
مسکو هم در زمینه دست زیرالاشه نه نشسته است. مسکو امکان قابل توجهی برای آن دارد، تا قیمت ها را کاهش دهد. این کار برای مصرف کننده از ملاحظات سیاسی مهمتر است.
طبق ارزیابی وال ستریت ژورنال،صحبت بر سر قیمت حدود 29،6 دالر در بدل هر ملیون btu(واحد سوخت انگلیسی) گاز طبیعی مایع امریکا است.
گاز طبیعی امریکا، و 86،4 دالر برای گاز روسیه است که به طریق روش دوگانه ترانسپرمیشن(انتقال به حالت مایع وسپس تبدیل به گاز) نیاز ندارد. روسیه همچنین بر خط لوله گاز " جریان شمالی —2" به اروپا به طول 1200 کیلومتر که از طریق بحیره بالتیک و خارج از خاک اوکراین تمدید میشود، حساب میکند.
اما این موضوع به تحریم های اداره ترامپ وابستگی دارد. این پروژه می تواند 80 درصد گاز روسیه را به اروپا صادرکند که به این ترتیب آسیب پذیری قاره قدیم را افزایش میدهد.
