راکت های استینگر در سالهای اخیر در افغانستان و عراق بطور فعال مورد استفاده قرار نه گرفت ، و علت اصلی آن این بود که در جنگهای اخیر کمتر مورد نیازقرارگرفته است، واز آنها بصورت شاید وباید استفاده نه شده است. چرا که ایالات متحده آمریکا در حال حاضر برتری هوایی دارد.
اما اگر نیرو های زمینی با د شمن تقریبآ به همان اندازه قوی مواجه شود و نیروهای هوایی با آمریکا رقابت کند، در انصورت راکت های استینگر در برابر طیاره ها، و هلیکوپتر ها موقف خود را بیشتر بدست می آورند، و در میدان جنگ به این سلاح ترجیح داده خواهد شد.
ازاین راکت ها میتوان برای از بین بردن طیارات بدون سرنشین استفاده شود. به اساس فرضیه، راکت استینگر به طور فزاینده در حالات مبارزه علیه شورشیان و یا هم در جنگ ها ی ترکیبی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. طبق نظریات طراحان — راکت استینگر اردوی امروزی قادر به از بین بردن هواپیماهای بدون سرنشین متحرک و کوچک است. استفاده از مواد انفلاقیه مدرن — اجازه می دهد که انفجار راکت در نزد یکی هدف اصابت کند، هنگامی که از سیستم آونجر Avenger که بر روی وسایل نقلیه جنگی نصب شده پرتاب صورت گیرد. استینگر هوا پیماهای کوچک بدون سرنشین mini-drones را در فاصله یک کیلومتری از بین میبرد. به دلیل اینکه با فیوز مجاورتی مجهر است — واز تکنولوژی مدرن استفاده شده برای شناسایی و ومنهدم کردن اهداف کوچکتر که در حال حرکت میباشد، به طور سنتی استفاده بعمل میاید.
از مایش اتش محاربوی که طی آن برای اولین باراز فیوز مجاورتی استفاده بعمل امد، در ماه اپریل سال گذشته در پایگاه هوایی اگلین (Eglin AFB) فلوریدا صورت گرفت. به گزارش طراحان ارتش، راکت های استینگر زمانی مشهور شد که در سال 1980 علیه هلیکوپترهای روسی در افغانستان مورد استفاده قرار گرفت.
در طول این سالها این راکت کوچک هم توسط شانه وهم توسط واسطه نظامی انتقال می شد، وتوسط ان انداخت صورت گرفته است. این راکت در برابر هواپیماها و هلیکوپترهای دشمن مورد استفاده قرار میگرفت. علاوتأ راکت استینگر میتواند هوا پیماهای کوچک mini-drones، که وزن آن از 2 تا 20 کیلوگرام باشد از بین ببرد. این مطلب را "لئونارد وین" که یکی از پیشگامان توسعه سیستم های استینگر میباشد در مصاحبه اختصاصی با مجله Scout Warrior بیان نموده است.
فیوز مجاورتی در تکنالوژی جدید مورد استفاده قرار گرفته ومیتواند اهداف را از بین برده و توانایی راکت استینگر را بالا ببرد. این راکت مجهزبه ليزر میباشد.
«آنتن این راکت در اطراف کلاهک (قسمت محاربوی) قرار گرفته، و در صورتیکه راکت نتواند به هدف برسد قادر است که سیگنال مربوطه را انتقال دهد، ود ر ضمن انفجار میکند. آنتن مسیر حرکت را به هدف سوق میدهد. و قسمت محاربوی راکت یا سر گلوله هدف را سوراخ میکند». — این مطلب را لیونارد توضیح داد.
زمان نزدیک شدن به هدف و سرعت نور اسانترین ارزش تعریف شده است — تعین کردن مسافه لیزری — به مانند سیستم آونجر Avenger،میباشد که قادر به استفاده از یک الگوریتم کامپیوتری برای تعیین فاصله دقیق به هدف میباشد. این مطلب را مدیر ارشد سابق علمی ارتش بیان داشته است.
د گروال جاک وارشم (Chuck Worshim)، رئیس پروژه سیستم های محافظوی در برابر راکتهای کروز با خبرنگار مجله Scout Warrior طی یک مصاحبه گفت.
«تهدیدات در حال تغییر است و امروز خوشبختانه با نصب کردن فیوز مجاور، استینگر میتواند طیاره بدون سرنشین کوچک را از بین ببرد. راکت استینگر خط السیر حرارت را تعقیب میکند. یکی از چالش های مرتبط به طیاره های بدون سرنشین کوچکتر اینست که آنها طوری که دیگر هلیکوپترها و طیارات ساخته شده است مشخصه حرارتی ندارد».
این راکت ها توانایی ان را دارد که اهداف مریی و غیر مریی را از بین ببرند راکت استینگرمیتواند به هدف نفوذ کرده و منفجر شود، و یا بلافاصله با برخورد به هدف انفجار کند. این مطلب را وارشم بیان نموده است. راکت استینگر میتواند بطور مستقلانه و یا هم باسیستم های دیگر با استفاده از تکنالوژی کنترول شود.
سیستم پرتاب Avenger، در وسیله نقلیه (موتر) هاموی Humvee نصب شده است که میتواند راکت استینگر را شلیک کند، و یا هم از ماشیندار که قطر ان 12,7 ملیمتر میباشد، برای از بین بردن اهداف زمینی و طیارات که در ارتفاع پایین پرواز میکند استفاده بعمل آید. راکت ستینگر در شعاع 8 کیلومتر فعالیت کرده میتواند. و سرعت ان از بزرگترین راکت Longbow Hellfire زیادتر است.
راکت های Hellfire در اصل برای از بین بردن تانکها بکار برده می شد یعنی راکت ضد تانک بود. قسمت محاربوی ان بسیار بزرگ است مگر امروز از آن برای از بین بردن طیف گسترده ای از اهداف دشمن استفاده بعمل میاید.
«هنگامیکه راکت استینگر از اونجر پرتاب میشود میتواند تمامأ اطلاعات راجع به هدف را بدست بیاورد، که آنها لزوماً در خط دید موجود نیست. اله نصب قابل حمل و نقل استینگر را میتوان به آن هدف توجیه نمود که در خط دید قرار دارد»- ابن مطلب را اورشیم بیان داشت. از راکت های استینگر در سالهای اخیر در عراق و افغانستان استفاده نشده بود. این عمدتآ به دلیل وضعیت جنگی ارتباط دارد و از سوی دیگر ایالات متحده آمریکا در حال حاضر برتری هوایی دارد. اما اگر نیروهای زمینی با دشمن تقریبأ به همان اندازه قوی باشد و نیروهای هوایی میتواند با آمریکا رقابت کند در انصورت راکت استینگر به سلاحی تبدیل میشود که به مقابل هلیکوپترها و طیارات استعمال خواهد شد.
برعلاوه این راکت ها برای از بین بردن طیارات بدون سرنشین کوچک مورد استفاده قرار خواهد گرفت، ونیز از این راکت ها به طور فزاینده در حالات مبارزه علیه شورشیان، یا جنگ های ترکیبی استفاده خواهد شد.
