به تاریخ 7 اکتوبر 2001، ارتش امریکا آغاز به حملات هوایی بر مناطق مختلف افغانستان نموده، اعلان کرد که با استفاده از تکنولوژی پیشرفته و «بمبهای هوشمند» فقط اهداف نظامی هدفگیری شده به غیرنظامیان تلفاتی به بار نخواهد آمد. از سوی دیگر رسانههای غربی و نوکران تکنوکرات و جنگسالار امریکا، که بستههای دالر به سوی شان پرتاب میشد، باغهای سرخ و سبز به مردم نشان میداند که گویا با آمدن امریکا طالبان برای ابد سرنگون و افغانستان به کشور پیشرفتهای مبدل شده در آن عدالت و آزادی و حقوق زن و شکوفایی موج خواهد زد. تعدادی از «تحلیلگران» مزدبگیر امریکا به حدی پیش میرفتند که جاپان را مثال آورده، استدلال مینمودند که حضور نظامی امریکا در آن کشور بود که توانست به پیشرفتهای شگرف برسد و افغانستان نیز چنین آیندهای خواهد داشت.
یک نویسنده و فعال صلحطلب میگوید جنگ افغانستان هیچ ارتباطی با امنیت و کمک به مردم این کشور ندارد و تنها در راستای منافع ژئواستراتژیک و تجاری امریکا است.
ریان داوسون شنبه در مصاحبه با پرستیوی گفت: «آنها (امریکاییها) در حال شکست دادن طالبان نیستند. آنها هیچ چیزی به دست نیاوردهاند. (اسامه) بن لادن چند سال است که مردهاست. آنها واقعاً با تروریسم نمیجنگند.»
سخنان وی در حالی مطرح میشود که خشم افغانها از حملۀ هوایی مرگبار اخیر امریکا به ولایت قندوز در شمال و استفاده مادر بم ها در ولایت ننگرهار افغانستان همچنان ادامه دارد. در این حملات به صد ها غیرنظامی ازجمله زنان و کودکان کشته شدند. امریکا مدعی است که نیروهایش این حملۀ هوایی را برای دفاع از خود در برابر گروه طالبان انجام دادند.
وی افزود جنگ افغانستان صرفاً نبردی برای «سودجویی» و تداوم «تجارت مواد مخدر» است چرا که سازمان اطلاعات مرکزی امریکا (سیا) از داد و ستد مواد مخدر برای کمک مالی پنهانی به گروههای تروریستی در سراسر جهان استفاده میکند.
این کارشناس سیاسی تأکید کرد: «آنها (امریکاییها) به همین دلیل در ویتنام هم حضور داشتند. آنها برای مقابله با کمونیستها به این کشور نرفته بودند.آنها برای تداوم قاچاق مواد مخدر آنجا بودند چرا که سیا با بودجۀ حاصل از این بازار سیاه به گروههای تروریستی کمک میکند.»
داوسون همچنین خاطرنشان کرد دلیل دیگر باقی ماندن امریکا در افغانستان این است که این درگیری مانع کشیدن خط لولۀ گاز به چین میشود.
وی افزود: «هیچ سرمایهگذاری حاضر نمیشود پول خود را در یک پروژۀ احداث خطوط گاز صرف کند که از یک منطقۀ جنگزده میگذرد»…
فاتو بنسودا، دادستان دیوان بین المللی جنایی چندی قبل اعلام کرد که «دلایلی منطقی» برای اعتقاد به این موضوع وجود دارد که شماری از سربازان آمریکایی در افغانستان مرتکب جنایات جنگی شده اند.
بر این اساس، احتمال می رود بزودی خانم بنسودا خواهان بازشدن پرونده تحقیق در زمینه جرایم جنگی نظامیان آمریکا در افغانستان شود اما از آنجا که ایالات متحده آمریکا عضو دیوان بین المللی جنایی نیست، این موضوع می تواند مانع از باز شدن پای متهمان احتمالی آمریکایی به دیوان شود.
بنابر گزارشها، در جریان درگیری های افغانستان علاوه بر ارتکاب جنایات علیه بشریت توسط نیروهای طالبان و شبکه حقانی، همچنین جرایم نیروهای دولتی افغانستان، اداره امنیت ملی و پولیس این کشور، مواردی از جنایات جنگی از جمله شکنجه و بدرفتاری نیز از سوی نیروهای نظامی و امنیتی آمریکایی مستقر در افغانستان دیده شده است.
اسناد و شواهد گردآوری شده، حاکی از جرایم جنگی نظامیان آمریکا بویژه طی سالهای 2003 و 2004 میلادی است و ارتکاب برخی از جرایم تا سال 2014 میلادی نیز همچنان ادامه داشته است.
محکمه بینالمللی هاگ میگوید که بر اساس تحقیقات اولیۀ این نهاد، ایالات متحده امریکا با شکنجه کردن زندانیان در افغانستان جنایات جنگی را مرتکب شده است. این نخستین بار است که دوسیههای عاملان جرایم جنگی در افغانستان، که شامل جنایات نیروهای امریکایی در این کشور نیز میشود، روی میز محکمۀ هاگ قرار میگیرد.
هرچند ایالات متحده امریکا عضو این محکمه نیست؛ اما اتباع آن کشور در صورت ارتکاب جرم در کشوری که عضو محکمه است، توسط این محکمۀ مورد پیگرد قرار گرفته میتواند و از آنجاییکه افغانستان عضویت محکمه بینالمللی هاگ را دارد، جرایم جنگی نیروهای امریکایی در افغانستان شامل صلاحیتهای این نهاد میباشد.
هرچند تا هنوز محکمه بینالمللی جرایم در مورد جنایات جنگی که در طول سالهای جنگ و بعد از آن در زمان حضور نیروهای خارجی در افغانستان صورت گرفته، آمار و معلومات مشخص را ارائه نکرده است، اما در گزارش اخیر این نهاد به چند نمونه محدود از جنایات جنگی نیروهای امریکایی در مورد زندانیان بیگناه اشاره شده است.
حقیقت آن است که دستگیری و شکنجۀ زندانیان بیگناه افغان یگانه جنایت نیروهای امریکایی نیست، بلکه این نیروها در جریان یک و نیم دهه گذشته هزارها افغان بیگناه بشمول سالخوردگان، کودکان و زنان را در جریان حملات هوایی، عملیات شبانه و غیره کشته و زخمی کرده و شماری زیاد افراد بیگناه را بازداشت و زندانی کردهاند که شماری از آنها تحت شکنجهها جانهای خود را از دست دادهاند. همۀ این کشتارها آگاهانه انجام شده و جزء جنایات جنگی محسوب میشوند که به گونۀ مثال میتوان به بمباردمان شفاخانۀ داکتران بدون مرز در کندز اشاره کرد که مسؤولین شفاخانه، کوردینات دقیق شفاخانه را به نیروهای امریکایی فرستاده بودند و در جریان بمبارد نیز در تماس با نیروهای ایتلاف به آنان گفته بودند که "درجریان تخریب یک شفاخانه هستید".
محکمه بینالمللی جرایم در هاگ با کتمان این همه جنایات و برای اعادۀ حیثیت این نهاد با نشر این گزارش مختصر تلاش دارد تا از یک سو جنایات چندینساله نیروهای خارجی در افغانستان را نادیده بگیرد و از سوی دیگر، نهاد خود را ناظر اوضاع جلوه دهند.