به گزارش اسپوتینک، حدود یک ماه قبل دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا با اعزام نیروهای نظامی اضافی به افغانستان موافقت کرد. تقریبا تمام مقامات رهبری امریکا از اتخاد این تصمیم حمایت کردند.استیو بنن مشاور ارشد سیاسی و جرد کوشنر داماد و مشاور دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا نیز در این مورد توصیه کردند.
ریک دی پرینس» موسس شرکت «بلک واتر » و رئیس سابق شرکت های نظامی خصوصی " PMCS " است که پس از عراق مورد نگرش منفی پیمانکاران قرار گرفت.
تاریخچه بلک واتر:
شرکت‌های خصوصی امنیتی و نظامی پس از حملات 11 سپتامبر و آغاز مداخلات نظامی وسیع آمریکا در منطقه خاورمیانه افزایش چشم‌گیری یافتند. می‌توان گفت که فرآیند اعطای وظایف نظامی و امنیتی به این نوع شرکت‌ها تبدیل به روندی روزافزون در جنگ‌های آمریکا شده است.
یکی از این شرکت‌ها "بلک‌واتر آمریکا" (BlackWater USA) بود که در پی پدید آمدن رسوایی‌های زیاد نام خود را به شرکت "آکادمی" (Academi) تغییر داد. در گزارش حاضر سعی می‌شود جنبه‌های مختلف ساختاری و عملیاتی این سازمان نظامی و امنیتی خصوصی تشریح شود.
آکادمی که قبلا با عنوان "شرکت خدمات ایکس‌ای" (Xe Services) و بلک‌واتر آمریکا خوانده می‌شد در سال 1997 به وسیله "اریک پرنس" (Eric Prince) و "آل کلارک" (Al Clark) تأسیس شد. پرینس پس از واگذاری شرکت به امارات نقل مکان کرد تا در آنجا از اتهاماتی که پس از رسوایی‌های پی در پی بلک‌واتر متوجه وی بودند، فرار کند.
آکادمی هم اکنون بزرگترین شرکت در میان سه شرکت خصوصی امنیتی است که برای وزارت امور خارجه آمریکا فعالیت می‌کنند. دولت اوباما قراردادی 250 میلیون دالری را با این شرکت منعقد کرده بود تا در افغانستان برای وزارت امور خارجه و سازمان سیا کار کند.
ناریخچه شرکت
بلک‌واتر آمریکا که در سال 1997 تأسیس شده بود اولین قرارداد خود را پس از حمله‌ای به نام "یو‌اس‌اس‌کول" (USS Cole) در ساحل یمن در اکتبر 2000 منعقد کرد. این شرکت پس از برنده شدن در مناقصه، عملیات آموزش 100/000 ملوان را بر عهده گرفت. پس از این معامله، پرنس یک زمین به مساحت 28 کیلومتر مربع در مرز بین ایالات کارولینای شمالی و ویرجینیا خریداری کرد و در آنجا تأسیسات آموزشی و نظامی پیشرفته خود را بنا نهاد.
در سال 2002 شرکت "مشاوره امنیتی بلک‌واتر" (Blackwater Security Consulting) تأسیس شد و در اولین مأموریت خود 20 نفر از افراد خود را با هویت مخفی برای محافظت از مقر سیا و پایگاه مسئول شکار "بن لادن" اعزام کرد. پس از حمله آمریکا به افغانستان، بلک‌واتر وارد این کشور شد.
در عراق نیز این شرکت یکی از شصت شرکت امنیتی بود که در حفاظت از تأسیسات و مقامات رسمی، آموزش ارتش و پولیس جدید عراق و پشتیبانی از نیروهای ائتلاف فعال بود. این شرکت پس از طوفان کاترینا نیز به وسیله دولت و شرکت‌های خصوصی به کار گرفته شد.
نیروهای بلک‌واتر که یکی از کاروان‌های وزارت امور خارجه آمریکا را اسکورت می‌کردند، در تاریخ 16 فبروری سال 2005 یک موتر عراقی را زیر آتش سنگین خود قرار دادند. آنها ادعا کردند که از سوی این خودرو به سوی آنها شلیک شده است در حالی که تحقیقات نشان داد یکی از مأمورین بلک‌واتر این کار را انجام داده و به اتومبیل خودی شلیک کرده بود.
با توجه به جنایاتی که در بالا ذکر کردید، اکنون وی پس از محاکمه شدن ، وارد عرصه سیاسی ایالات متحده شده است.
واقعیت این است که وی با کمک خواهرش بتسی دوس وزیر آموزش و پرورش در دولت ترامپ و دوست نزدیک اش که مشاور ارشد رئیس جمهور ترامپ می باشد، وارد سیاست امریکا شده است. این مقامات تنها واسطه او برای بازگشت به سیاست نیست. پرینس از مباحث گذشته بلک واتر فاصله گرفته و اکنون تصمیم به ارائه مشوره برای حل مسائل امنیتی جهانی به پیمانکاران را گرفته است.
وی در سال 2006 در مورد ایجاد نیروهای " حافظ صلح" صحبت کرده که می تواند به مرور زمان جایگزین نیروهای سازمان ملل شود و نظم را در نقاط داغ در سراسر جهان برقرار نمایند. اریک پرینس در سال 2014 به نیجریا سفر کرد و با 1،5 میلیارد دالر با کمک شرکت های خصوصی امنیتی گروه تروریستی " بوکو حرام" را نابود و از سرقت نفت در این کشور جلوگیری کرد. پس از یک سال پرینس پیشنهاد ایجاد یک سازمان ساحلی خصوصی در لیبیا را ارائه نمود که توانست جریان پناهندگان را به مدت چهار ماه به اروپا متوقف سازد.
با این حال، اکنون وی طرح جدیدی را در مورد افغانستان پیشنهاد کرده و آن ایجاد انالوگ شرکت هند شرقی و تعیین معاون پادشا و همچون وظایفی که چی کسی مسئول پاسخگویی در مورد آنچه در این کشور اتفاق می افتد، باشد. درست چنین چیزی که توسط بریتانیا در هند صورت گرفت. علاوه براین، این فرد قدرت تصمیم گیری در اجرای قانون، بودجه، پروژه های زیربنایی، قرارداد ها، سیاست و عملیات نظامی و غیره را داشته باشد. وی به عنوان مثال به فعالیت جنرال مک آرتور در جاپان اشاره کرده؛ وی پس از جنگ در این کشور که فرمانده نیروهای متفقین بود، موفق به ریشه کن کردن فساد گردید.
به عقیده وی، نایب السلطنه، باید تمام مسائل را در این کشور به تنهایی حل کند و بدون تاخیر اداری و جلسات بی پایان با واشنگتن آنچه را رخ میدهد، به رئیس جمهور امریکا ارائه نماید.
همچنین از تاجران می خواهد تا نظامیانی را نه به طور موقت بلکه برای طولانی مدت به افغانستان اعزام نمایند. به عقیده وی، این نظامیان باید در آنجا(افغانستان) زندگی کنند و دوشا دوش نظامی محلی خدمت نمایند.
این باعث می شود تا نظامیان امریکایی به یک بخش کامل از صلح در افغانستان مبدل گردند و با زبان و فرهنگ آنها آشنایی پیدا کنند. وی به این باور است، این رویکرد باعث اعتماد افغانها به کمک واقعی که از جانب غرب به آنها صورت می گیرد و همچنین نظم در جامعه افغانی می گردد. با این حال، ممکن است نیروهای خاص کشورهای غربی دچار مشکلاتی گردند، اما این عملکرد برای اوضاع افغانستان کمک می کند. با توجه به محاسبات پرینس، هزینه کلی حضور نظامیان قراردادی و نیروهای خاص در افغانستان به مراتب کمتر از 10 میلیارد دالر در سال خواهد شد.
