به گزارش اسپوتنیک، اردوی ایالات متحده امریکا به تاریخ 13 اپریل سال جاری بزرگترین بمب غیر هستهای اش را در ولسوالی اچین ولایت ننگرهار پرتاب کرد. به گفته مقامات امریکایی، هدف پرتاب این بمب از بینبردن مخفیگاههای زیرزمینی تروریستهای گروه داعش بوده است.
بمب هدایتشونده و مجهز به سیستم موقعیتیابی واحد GBU-43/B MOAB که توسط طیاره MC-130 حمل میشد، با استفاده از چتر نجات بر روی هدف در ولسوالی اچین ولایت ننگرهار فرود آمد.
مقامات صحی و باشندگان محلی از ظاهر شدن و افزایش تاثیرات منفی صحی و روحی — روانی ناشی از این انفجار مهیب خبر میدهند.
یک تن از کارمندان مرکز صحی ولسوالی کوت ولایت ننگرهار که با ولسوالی اچین همجوار میباشد، در مصاحبه با اسپوتنیک با تائید این اطلاعات، عواقب این امراض را خطرناک خواند.
این کارمند مرکز صحی که نخواست از وی نام برده شود، در مورد تاثیرات منفی این بمب به باشندگان محل، حیوانات و نباتات گفت؛ زیرا این بمب یکی از بزرگترین بمبهای غیر هستهای در جهان محسوب میشود، طبعاً تاثیرات مضر در پی دارد. وی گفت:
"در مناطق الی یک کیلومتر دور از ساحه انفجار نباتات کاملاً از بینرفته اند، و برای باشندگان اطراف این منطقه امراض صحی گوناگون چون چشم دردی، امراض جلدی و تکالیف هضمی پیدا شده است".
وی همچنان افزود؛ بعضی از حیواناتی که در نزدیکی محل قرار داشته اند، در لحظه انفجار از بین رفته اند، و حیواناتی که در فاصله دورتر بوده اند، با گذشت زمان از بین رفته اند.
به گفته این داکتر، احتمال میرود تاثیرات منفی جدی و خطرناکتر این انفجار، مثل مبتلا شدن به مرض سرطان، سقط جنین قبل از ولادت، کمخونی و امراض جلدی پس از گذشت زمان در افرادیکه در اطراف این منطقه زندگی میکنند، پیدا شوند.
منبع در مورد تاثیرات منفی روحی — روانی بر باشندگان محلی افزود: "به دلیل صدای وحشتناکی که در اثر این انفجار شنیده شده، تقریباً 90 درصد مردم این منطقه تکالیف روحی پیدا کرده اند".
به گفته این کارمند مرکز صحی ولسوالی کوت، در دومین روز پس از وقوع این انفجار شمار مراجعهکنندگان و بیماران با تکالیف چشمی، جلدی و هضمی به شکل چشمگیر افزایش یافت. به گفته وی، حدود 50 — 60 مرد، 70 — 80 زن و شمار زیادی از کودکان که اکثریت شان از خارش و سرخشدن چشمهایشان شکایت داشتند، پس از پرتاب مادر بمب به این مرکز مراجعه کردند.
عبدالقادر، یکتن از باشندگان ولسوالی کوت، که خود شاهد این حادثه بود در مصاحبه با اسپوتنیک، چشمدیدش از این حادثه را حکایت کرد.
عبدالقادر زمان پرتاب این بمب را حوالی ساعت 9 شب خواند و گفت که شعله آتش آنقدر شدید بود که حتی از فاصلههای دور به خوبی دیده میشد. وی افزود:
"مثل این بود که تمام کوه آتش گرفته باشد، تمام نباتات و حیوانات آن منطقه از بین رفته اند، امکان دارد در میان کشتهشدهگان، باشندگان محل نیز شامل باشند".
به گفته این شاهد عینی، باشندگان محل از این عملیات هیچ اطلاعی نداشتند و قبل از پرتاب این بمب هیچ گونه هشداری به مردم ملکی داده نشده بود.
عبدالقادر افزود: "با وصف اینکه محل سکونت ما حدود 20 کیلومتر از محل پرتاب بمب فاصله دارد، اما در اینجا تمام شیشههای منازل و ساختمانها شکسته اند".
این در حالیست که برخی کارشناسان و سیاستمداران احتمال استفاده از یورانیم ضعیفشده را در حمله به ولسوالی اچین ولایت ننگرهار مطرح کردهاند.