به گزارش سپوتنیک، خبرگزاری فرانسه در گزارشی به تشریح اوضاع اسف بار پناهجویان افغانستانی در جزیره پاتراس یونان پرداخت که برای رساندن خود به دیگر کشورهای اروپایی تقلا می‌کنند.
خالد، نوجوان 12 ساله افغانستانی است که از سه هفته پیش انتظار لحظه ای را می کشد که موفق شود از روی حصارهای اطراف اسکله بالا پریده و با مخفی شدن در یکی از موترهای باربری که با کشتی عازم ایتالیا هستند، خود را به این کشور برساند.
وی می گوید: «یک روز موفق خواهم شد… این را مطمئنم.»
پاتراس در شهرآشای در جنوب کشور یونان و در منطقه پلوپونز آن کشور قرار دارد.
پاتراس یکی از بندرهای های بزرگ یونان غربی است؛ از این بندر کشتی های تجاری به مقصد جزایر شمال غربی یونان و بندرهای ایتالیایی می روند از همین رو سکوی پرتاب بسیاری از پناهجویانی است که قصد مهاجرت به کشورهای اروپایی را دارند.
پس از مسدود شدن مسیر بالکان در مارچ2016 که حدود یک میلیون پناهجو ظرف یک سال از آنجا به شمال اروپا قاچاق شده بود در حال حاضر 62 هزار پناهجو و مهاجر در یونان حضور دارند و بسیاری از آنها به دنبال یک فرصت اند تا خود را به سمت اروپای شمالی یا اروپای مرکزی برسانند.
پناهجویانی که شرایطش را داشته باشند از آنجا به کشور اروپایی دیگری خواهند رفت همان گونه که در خصوص 140 هزار نفر بخصوص پناهجویان سوریایی صورت گرفت و پناهجویانی هم که تمکن مالی داشته باشند توسط قاچاقچیان به صورت پروازی به کشور انتخابی خود می روند.
بخش قابل توجهی از پناهجویان هم از طریق بندر پاتراس تلاش می کنند قاچاقی سوار کشتی هایی شوند که عازم باری، انکون یا بریندیسی در ایتالیا هستند.
بسیاری از مهاجران افغان در نزدیکی انبوهی از زباله زندگی می‌کنند
قریب به 200 جوان که بیش تر آنها افغانستانی یا پاکستانی هستند در 2 کارخانه متروکه در نزدیکی اسکله منتظر شکار لحظه‌ای برای رساندن خود به کشتی‌ها هستند.
این جوانان در این دو کارخانه در داخل چادر یا حتی روی زمین در کیسه خواب هایی نزدیک انبوهی از زباله ها زندگی می‌کنند.
خالد گفت:« همه خسته اند… زندگی کردن در اینجا سخت و طاقت فرساست».
از صبح تا شب آنها نظاره گر اسکله بوده و برنامه زمانی حرکت کشتی ها را کاملا حفظ هستند، این پناهجویان آواره تلاش می کنند هنگامی که کاروان لاری ها طولانی می شود یواشکی به داخل آنها بپرند.
خالد می گوید این دیگر دست شانس است که بتوانی خود را به یک کامیون رسانده و در آن مخفی شوی اگر شانس نداشته باشی ممکن است ماه ها در اینجا بمانی همان طور که جوانی است که از جنوری گذشته در اینجا به سر می برد.
احیانا کسی هم که شانس نداشته باشند تنها تربوزی از بار تربوز نصیبشان شود حتی بسیاری از راننده ها پناهجویان را سنگ می زنند.
جوان افغانستانی با تبسم ادامه داد: برای ما که کوچک تر هستیم کار سخت تر است پولیس از ما کارت شناسایی می خواهد و سپس ما را بیرون می کند.
کودک هشت ساله ای که پدر و مادرش رهایش کردند
خالد که مسلط به زبان انگلیسی است یک سال پیش با پدر و مادر و خواهر و برادرش کابل را به مقصد ترکیه ترک کردند.
قرار بود در اصل در جزیره خیوس در نزدیکی سواحل ترکیه که خود را به آنجا رسانده بودند باقی بمانند اما در چارچوب توافق بین اتحادیه اروپا و آنکارا در مارس 2016 به ترکیه بازگردانده شدند.
از آنجایی که اردوگاه های خیوس شلوغ بوده دولت یونان این خانواده را به همراه چند خانواده دیگر به اردوگاه مالاکاسا در حومه آتن فرستاد.
از همین رو خالد توانست خود را به راحتی به پاتراس برساند و می خواهد از آنجا به سوئیس یا آلمان برود و دلش می خواهد در هر جایی غیر اینجا مهندس بشود و برگردد.
سرنوشت کودکان و نوجوانان پناهجویی که کسی را به همراه خود ندارند یکی از نگرانی‌های جدی سازمان های غیردولتی است.
جورجیا تزاناکو هماهنگ کننده سازمان غیر دولتی براکسیس در پاتراس گفت: مرکز ما در این شهر شامل 30 کودک است که می توانند در اینجا بمانند تا به سن جوانی برسند.
براکسیس یک کودک هشت ساله هم دارد که والدینش پس از آنکه توانستند خود را به کشتی برسانند آو را اینجا رها کردند و در لادوبولوس در شرایط سختی زندگی می کرد.
وی در عین حال تاکید کرد که جامعه پاتراس با مهاجران پناهجو کنار آمده و به آنها کمک هم می کنند.
وی افزود: در پایان هر هفته از بین مردمان شهر عده ای داوطلبانه غذا برای پناهجویانی که هنوز در اینجا هستند می آورند.
