جنگ های نو و پروسه های جدید فروپاشی به چشم میخورند. شبه نظامیان «دولت اسلامی» از قماش مبارزین نیستند که روزی برخيزند و بيرق سفید رابه اهتزاز دراورند، آنها تسلیم نمی شوند، و قوای ائتلاف که با این جنگجویان مبارزه میکنند، نمی خواهند آنها را باميزمجهز نان خوری بپزیرند. «دولت اسلامی» بمثابه جنبش، وهمچنان قوای ائتلافی که دران دولت عراق، کشورهای عربی و غربی شامل می باشند تازمانی برجنگ پافشاری میکنند، تا هيچ چیزی باقی نماند که بخاطر ان جنگيد.
پنج پرابلم بس بزرگ یکی بعد ديگر نظر به آن بروز خواهند کرد که جنبش «دولت اسلامی» در شهرموصل عراق وشهر رقه سوریه- که به زودی توسط عرب ها و کردان شبه نظامی SDS (نیروهای دموکراتیک سوریه) با حمایت ایالات متحده امریکا محاصره خواهد شد، به نابودی خود نزديک شده میرود.
ولی شکست جنبش «دولت اسلامي» در موصل و رقه هنوز پایان جنگ و حل آن مشکلات نیست که «دولت اسلامی» و خلافت تاسیس شده آن در جون سال۲۰۱۴ ایجاد کرده بودند.
1 — جنگ و خشم می آید
این جنبش به شکل خلافت در وقت خود بسياربی رحم بود، و جنگی که هدف آن شکست خلافت بود، نیز بیرحمآنه بود. شهر قدیمی موصل طی چندين ماه بدون هرگونه امکآن فرار برای حنگجویان محاصره شد و مسئله تسلیمی آن مطرح نیست.
قوماندان اردوی عراق جنرال عبدالغنی الاسدی به اژانس رویترز گفت: «ما قصد نداریم آنها را از شهر خارج سازیم بلکی، همه آنها را دروزهای نزدیک از بين خواهيم برد». او افزود این هیچ دولت اروپایی پشیمان نخواهد بود که اتباع شان در عراق منحیث جهادی به خآنه های خود زنده بر نخواهند گشت. هر جهادی که در عراق و سوریه کشته می شود دولت های اروپایی از ضرورت نظارت بر عودت کننده گان، رهائی می یابد. این برای دولت یک کمک است.
2 — خلافت مرده است، «دولت اسلامی» — زندگی خود را دوام میدهد
جنبش «دولت اسلامی» به عنوآن یک "دولت" از بین می رود. اما به عنوان یک ايديالوژی، و همچنآن به عنوآن یک شبکه مجازی، و بسیار کم به عنوان یک نیروی محرکه باقی خواهد ماند.
مانند القاعده (ممنوع در روسیه) که به مدت 16 سال به عنوان تهدید تروریستی موجود بود و ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده امريکا، در افغآنستان با شکست مواجه شد. مگر «دولت اسلامی» به فعالیت خود ادامه میدهد. و حملات خونین در ترکیه، فرآنسه، بلجیم و آلمان می توانند یک منادی از الهام توزیع شده «دولت اسلامی» باشد. از مدتی مدیدی نشان داده است که تروریست های سیاسی در جهان عرب و اروپا برای انجام تصمیم گیری نیاز ندارند که تسلیحات از موصل و رقه بدست اورند. تا فعالیتهای خود را آنجام دهند. آنها می توانند ازسلاحهای مرگبارخود از کارد آشپزخآنه و موتر مواد انفلاقیه، به نوبه خود استفاده کنند. و آنها این اعمال ترورستی را انجام میدهند. نیروی محرک آنها آن خشم است که از بی عدالتی ها، وضعی بدی زندگی در شهرهای دیگر و یا کشورهای که در آنها زندگی میکنند، بوجود مي ايد. واعظان، مدافعان و پیش سازهای جنبش «دولت اسلامی» می توانند تا حدی زیادی به آنها در اين مورد الهام دهند. همه این خشونت ها برای یک مدت طولانی بعد از سقوط موصل و رقه پابرجا باقی خواهد ماند.
3 — دولت اسلامی از هیچ جا بوجود نیامده است
جنبش «دولت اسلامی» و استخدام جنگجویان عراقی از طریق احساسات تلخی ناشی از وخامت اوضاع در ولایتهای سنی نشین در شمال غرب عراق بوجود آمده است. خلافت نه تنها تسلی مذهبی، اما در واقع نوعی دولت، یک نوع از خدمات عمومی، بودجه توسط درآمدهای نفتی، مالیات و اخاذی ارایه کرده در حالی که ائتلاف زباله پایه خلافت را ازبین میبرد و دولت بغداد هنوز هم باعث تنفر و خشم مردم قرار دارد. دولت عراق اجازه داده است که نیروهای شبه نظامی پیشمرگه کرد از شمال شرق وارد موصل شوند. و شبه نظامیان شیعه موصل را از غرب و شرق محاصره کنند. اما اگر دولت عراق پس از سقوط خلافت به خارجیان، سربازان شیعه یا کردها اجازه کنترول موصل بدهند، باعث یک جنگ جدید خواهد شد. دولت سرمایه گذاری های خود را در ولایت های دیگر متمرکز کرده است. عملکرد خصمانه بغداد عامل خوب برای جهاديون محسوب می شود. از همين رو «دولت اسلامی» و دیگر جنبش های عراقی به خشونت متوسل میگردند. پس ازسقوط دیکتاتوری در سال 2003 در دست آنها بسیاری از سلاح ها باقی مانده است. و تا زمانی که هیچ توسعه اجتماعی و اقتصادی در این ولایات روی دست گرفته نشود خشونت ها همچنان ادامه خواهند يافت. "در عراق، بحران سیاسی وجود دارد که هیچ کس در حل آن سعی بعمل نمی اورد» این مطلب را محقق آژانس الجزیره یزید سیف بیان داشته است.
4 — تجزيه عراق را تهدید میکند
پس از سقوط «خلافت» عراق با فروپاشی روبرو خواهد شد، وممکن کردها وسنیآن به علت چنين تهديد مبدل گردند. سربازآن کرد قدرت و تمایل به جدايي طلبي نشآن داده آند و جهت حمله به موصل به قربآنی حاضرند. آنها همچنین ازخاک کردستآن دفاع کرده و بسیاری از آوارگآن راپزیرفته آند. مردم برای روزها در مرز آنتظار می کشند وکرد آنهاراچک مې کنند که ایا با «دولت اسلامی » ارتباط دارند یاخیر. این مطلب را خبرگزاری کرد روداو می نویسد. خودمختاری کردها می خواهد از این فرصت برای برگزاری همه پرسی بخاطر جدایی از عراق اقدام نمایند. این واقعه در سپتامبر رخ خواهد داد. دولت ازآن حمایت می کند اما از خروج آن ترس دارد. سیاستمدارآن سنی عرب در حال بحث قرار دارند آنها هم به گونه کردها رفتار خواهند کرد و به بغداد خواهند گفت «خداحافظ». بر خلاف کردها آنها منابع کافی برای استقلال خود ندارند، کشاورزی، نفت واب پاک ندارد زراعت آن توسعه نیافته است. اما آنها این قدرت رادارند که عراق واحد رابوجود بیاورند. وآنها بسیاری ازمردم خشونت طلب را دارند که با بغداد بجنگند. بنابراین، عراق را دو جنگ داخلی جدید تهدید مینماید ، و در بدترین حالت، با تجزیه قسمی روبرو خواهد شد. از امکآن دور نیست. « اگر مشکلات بین سنی ها، شیعه ها و کردها حل و فصل نه کردد بین این گروه ها می توآند جنگها شعله ور شود»- این مطلب را وینسنت استوارت رئیس اطلاعاتی نظامی امریکا در مجلس سنا امریکا بیآن داشته است.
5 — سوریه را بازگشت به دیکتاتوری تهدید میکند
امکان دارد شبه نظامیان «دولت اسلامی» از عراق به سوریه فرار کنند. کردهای سوریه و ائتلاف بین المللی که علیه «دولت اسلامی» مبارزه می کنند میخواهند قسمت های سرحدی را در کنترول داشته باشند و اماده گی کامل خود را در محاصره رقه بخرچ داده تا اخرین شهر خلافت را به تصرف خود دراورند. روسیه موافقه کرده که ائتلاف توسط ایالات متحده و متحدان آن آخرین جهادی در رقه را ازبین ببرد. و در اینجا نیز، به سختی آنتظار می رود، که جهادی پرچم سفید را به اهتزاز درآورد. و دولت های عربی و اروپایی عجله بخرچ نمی دهند جهاديون برای اموزش به خانه خود دعوت کنند. اما قدرت های بزرگ و مردم سوریه به توافق نه رسیده که پس از سقوط خلافت در رقه چی کسی قدرت راتصاحب خواهد کرد. درست همانطور که در عراق، گروه شبه نظامی کرد در منطقه، واحدهای دفاع خودی (YPG) خدمات خود را ارایه میکنند.
اگر چه کردها اکثریت مردم محلی را تشکیل نمی دهند. در موصل، جمعیت عرب عراقی کافی نیست که توسط دولت پذیرفته شود و به شرکت در توسعه ملی سهیم شوند. در رقه جمعیت عرب سوریه از بازگشت دیکتاتوری بشار اسد ترس دارند. و اسد در سخنرانی ها و مصاحبه های خود گفته بود که اردوی سوریه تازمانی جنگ را پایان نمی دهد تا که تمامی قلمرو سوریه آزاد نگردد. اما اردوی سوریه بدون جنگ به رقه وارد نخواهد شد.
