شاعر و نویسنده ای که شهرتش فراتر از مرز هاست

تاتیانا باتورینا از جمله شعرای میباشد که اثارش نه تنها در روسیه بلکه خارج از سرحدات آن — چکوسلواکی ، ، منگولیا ، لاتویا ، ازبکستان ، ارمنستان ، اوکرایین او حتا افغانستان تالیف و ترجمه گردیده و با نام و اثار وی مردمان این سرزمین ها اشنا یی کامل دارند.
اثار وی در سالهای مختلف به موضوعات میهن پرستی و دفاع از سرزمین مادری و حفظ ارمان های اخلاقی اختصاص یافته. از همینرو اشعار او در جهان و از جمله افغانستان جایگاه خاصی را نزد هنر پروران دارا بوده و تعداد از اشعار وی که به موضوعت وطنپرستی وقف است در افغانستان نیز ترجمه و تالیف گردیده بود.
محبوبیت باتورینه فراتر از سرزمین کوچک وی والگاگراد است و کسانیکه با شاعراز نزدیک اشنا اند احساس عمیق درونی و روح او را در بیان زیبایی های طبیعت درک نموده اند. در هماهنگی با این احساسات او قادر به نفوذ در غم و اندوه و شادی زندگی و همچنین قادر به درک اینست که صدای برگ ها و زمزمه پرندگان چه احساسی را به گوش طبیعت میرساند.
موضوعات شعر او را اسیب پذیری عاطفی وهمچنین- عشق، شادی و سرنوشت زن، جستجو برای هماهنگی زندگی فزیکی و معنوی تشکیل میدهد.
کسانی که اثار او را مطالعه نموده اند میگویند که حین مطالعه جلو احساسات و اشک خود را گرفته نتوانسته و معتقد اند که اثار او را نمیتوان بدون آه و گریه مطالعه نمود.
او در سال 1947 در ستالینگراد در خانواده قهرمان که در جنگ بزرگ میهنی اشتراک نموده و صاحب مدال های زیاد قهرمانی بودند ، به دنیا آمد.
وی از کودکی به سرودن اشعار و نوشتن علاقمند بود. بیوگرافی وی میگوید که پدرش زمانی کتابچه یاداشت کوچکی را نگهداشت و در آن تمام اشعار او را یاداشت میکرد. ااما باتورینا در پانزده سالگی کتابچه مذکور را از بین برد و با خود عهد نمود که از کار های بی معنی یعنی سرودن اشعار دست میکشد. اما خداوند برایش طرح دیگری ریخته بود.
اولین مجموعه شعر او در سال 1968 در روزنامه "لینینی جوان " به نشر رسید. یازده شعر این اثر در روزنامه والگا چاپ شد ،که برای شاعر جوان آنوقت این موفقیت بزرگی مجسوب گردید.
یکسال بعد از آن باتورینا شرکت کننده فستیوال پنجم اتحادیه سرتاسری نویسندگان جوان در مسکو شد.
اولین کتاب شعر او بنام " چریوموخه" بار نخست از طرف موسسه "ملادایا گواردی — گارد جوان " در سال 1973 چاپ شد. موضوع این کتاب هماهنگی معنوی و قلبی بود.
تاتیانا برنده جایزه ادبی سراسری " ستالینگراد 2004 " ، و همچنین جوایز دولتی والگاگراد در زمینه ادبیات ، هنر ، معماری و فعالیت های فرهنگی و اموزشی میباشد.
اکنون وی موسس و مدیر موسسه بین المللی " الکساندر نیفسکی ، رئیس فستیوال بین المللی فرهنگی و لسانی ، تساریسینا نیفسکی ، رئیس کلوب ادبی — ژورنالیستی در چوکات موزیم پانارام "مامایف که کورگان" که به جنگ ستالینگراد وقف گردیده و همچنین عضو هئیت رئیسه بنیاد فرهنگی والگاگراد میباشد.
اثار کنونی وی بیشتر به موضوعات مذهبی اورتودوکس وقف است و او بطور مداوم به زیارتگاه اماکن مقدس در شرق روسیه میرود و سالهای زیادی است گرداننده برنامه شمع در تلویزیون والگاگراد میباشد.