ستیفان هوکینگ: بشریت به نابودی محکوم است، اگر مهتاب و مریخ را تسخیر نکند

فزیکدان، در سخنرانی احساساتی در فیستیوال علمی Starmus در شهر ترونهایم ناروی، اعلام داشت که ایجاد مستعمره ها در مریخ و مهتاب و همچنان جمع آوری نباتات، حیوانات، سمارق ها و حشرات در کشتی نوح اهمیت حیاتی دارند، تا کار ایجاد جهان نو را آغاز کرد.
پروفیسور هوکینگ گفت که زمین به شکل معلوم برای ما به اثر ضربه شهاب، درجات حرارت بلند یا ازدیاد بیش از حد نفوس از بین خواهد رفت و این فقط مساله مربوط به زمان است.
به گفته پروفیسور، «عدم فعالیت در فضا» نباید وجود داشته باشد، به خاطریکه تهدیدهای بسیار زیاد جدی و کثیرالعده وجود دارند.
پروفیسور گفت:« من معتقدم که بشر باید زمین را ترک کند و منابع فزیکی ما با سرعت نگران کننده از بین می روند».
موصوف افزود:«ما به سیاره خود هدیه وحشتناک به شکل تغییرات اقلیمی، افزایش درجه حرارت، کاهش پوشش یخچالی قطبی، قطع جنگلات و نابودسازی بسیاری انواع حیوانات بخشیده ایم».
هوگینگ میگوید:«زمانیکه در تاریخ ما بحرانات مشابه بروز نمودند، ما معمولاً جای برای مهاجرت داشتیم و چیزی هم برا مستعمره ساختن داشتیم. در سال 1492 این کار را کولمب وقتی انجام داد، زمانیکه قاره نو را کشف کرد. ولی حالا هیچ قاره نو وجود ندارد. هیچ کشور خیالی مستقیماً در آنسوی کدام گوشه وجود ندارد. همین اکنون جای برای ما کفایت نمی کند و ما فقط به سیارات دیگر نقل مکان کرده میتوانیم».
پروفیسور هوکینگ به حضار اعلام داشت که زمین معاصر با شهاب تصادم میکند و این فاجعه خواهد بود.
او گفت:«این خیال پردازی علمی نیست، این را قوانین فزیک و احتمالات به ما تضمین میکنند. باقی ماندن — به معنی نابودشدن است».
دانشمند افزود:« تسخیر فضا و سکونت در آن آینده بشریت را کاملاً تغییر میدهد. این کار تعیین میکند که آیا ما بصورت کل کدام آینده خواهیم داشت یا خیر».
هوکینگ میگوید:«به هرجای که ما برویم، ما به ایجادکردن مدنیت مجبور خواهیم بود، ما برای استفاده از وسایل قابل استفاده برای ایجاد سیستم کاملاً جدید ایکالوژیکی مجبور خواهیم بود که در محیط کم آشنا برای ما قابلیت بقا داشته باشد. ما به فکرکردن در این باره مجبور خواهیم بود که چگونه به سیارات دیگر چندین هزار نفر، حیوانات، نباتات، سمارق ها و حشرات انتقال دهیم».
به گفته پروفیسور، مهتاب و مریخ — برای اولین مستعمرات بهترین جاها محسوب میشوند. او عقیده دارد که پایگاه در مهتاب طی 30 سال و پایگاه اولیه در مریخ طی 50 سال ایجادشده میتواند. اما هوکینگ همچنان برآمدن از نظام شمسی و رفتن به نزدیکترین سیستم ستاره گان الفا سنتاور، جای که، به عقیده دانشمندان سیاره مساعد برای زیستن — پروکسیما B، وجود دارد، پیشنهاد میکند.
هوکینگ گفت که سفینه فضایی با انجن بر پایه سنتز ذروی که ریاکتورها بر اساس ذرات و ضدذرات را به حرکت می آورد، هم در «مسیر بسوی ستاره گان»، یا «کدام شکل کاملاً دیگر انرژی»، به بشر امکان طی کردن سال های نوری را فراهم می سازد.
به گفته پروفیسور، نخستین گام کوچک به پیش را قبلاً میلیاردر روس یوری میلنیر با پروژه Breakthrough Start Shot خو برداشته است.
او اعزام سلسله سفینه های کامل «نانودستگاه ها» را با بادبان های نوری به سفر چهارساله بسوی الفاسنتاور پیشبینی میکند که نزدیکترین سیستم ستاره ها به زمین شمرده میشود.
زوندهای میناتوری با کمره ها توسط تشعشعات فوق العاده قوی لایزری ده ها گیگاوات مواجه به بادبان ها به حرکت خواهند افتاد و به سرمنزل مقصود بعد از 20 سال خواهند رسید.
دانشمند اعلام داشت:«اگر ما بر پیروزی دست یابیم، ما به الفاسنتاور زوند خواهیم فرستاد و کدام کسی از شما هنوز زنده خواهد بود، تا شاهد این حادثه گردد».
او افزود:« روشن است که ما وارد عصر نو فضایی میگردیم. ما در آستانه عصر جدید قرار داریم. مستعمره ساختن سیارات دیگر این بیش از این خیالپرستی علمی نیست، این به واقعیت علمی مبدل گشته میتواند».
هوکینگ میگوید:«نژاد بشر به مثابه نوع جداگانه در طول مدت زمان تقریباً دو میلیون سال وجود دارد. مدنیت ده هزار سال قبل بوجود آمد و سرعت رشد آن بصورت پایدار افزایش می یابد. اگر بشر میخواهد یک میلیون سال دیگر نیز زندگی کند، پس باید جسورانه به آنجا رهسپار گردد، جای که قبلاً هیچکس وجود نداشت. من به آینده بهتر امیدوارم، ناگزیر باید امیدوار بود. چاره دیگر اصلاً وجود ندارد».
در آستانه روز شهاب که در روز جمعه آینده تجلیل میشود، پروفیسور مرکز تحقیقاتی پوهنتون استروفزیک کوینس الان فیتزمونس (Alan Fitzsimmons) نیز در این باره هشدار مطرح ساخت که در صورت تصادم زمین با شهاب ثاقب به آسانی میتوانند شهرهای بزرگ نابود گردند.
روز شهاب به یاد سقوط میتیوریت تونگوس در سایبیریا در سال 1908 برگزار میشود که دوهزار کیلومترمربع جنگلزار را نابود ساخت.
پروفیسور فیتزمونس گفت:«دانستن این مهم است که دانشمندان و انجنیران بر موفقیت های زیادی در کشف شهاب های نزدیک زمین و درک آن تهدید دست یافته که آنها به بار می آورند.
در حال حاضر بیش از 1800 جسم بالقوه خطرناک کشف شده، ولی یافتن شهاب های به مراتب بیشتر در پیشرو قرار دارد».
نامبرده گفت:«ستاره شناسان شهاب های نزدیک زمین را همه روزه کشف میکنند و اکثریت آنها بی ضرر اند. ولی این امر مستثنی شده نمی تواند که ما با میتیوریت بعدی تونگوس بصورت غیرمنتظره مواجه خواهیم شد و اگرچه ما جستجوی شهاب های بزرگ را به خوبی آموخته ایم، این کار به ما در صورت به هیچ وجه کمک نمی کند، اگر ما نه دانیم که با آن چه کار کنیم».