ایالات متحده باید از سیاست خارجی مبتنی بر تغییر نظام ها دست بردارد

به گزارش اسپوتنیک به نقل از فارس، نشریه آمریکایی "نشنال اینترست" در گزارشی تحت عنوان "آمریکا باید سیاست‌ خارجی‌ای دنبال کند که بر تغییر نظام کشورهای دیگر متمرکز نباشد" نوشت، آمریکا در حال پی بردن به این موضوع است که تغییر نظام کارساز نیست.
در مقدمه این گزارش آمده است، «رکس تیلرسون» وزیر خارجه آمریکا اخیراً اعلام کرد: «ما باید تعاملات سیاسی خود با افرادی که اقدامات خاصی را در پیش می‌گیرند به نوع رفتار آن‌ها با مردم کشورهایشان مشروط کنیم… اما این به مفهوم آن نیست که این سیاست در تمامی شرایط جواب می‌دهد».
وی همچنین اعلام کرد که وادار کردن به تأیید ارزش‌های آمریکا، «موانعی را در مسیر توانمندی ما برای پیشبرد منافع امنیت ملی ما و منافع اقتصادی ما ایجاد خواهد کرد».
این نشریه آمریکایی با اشاره به این موارد نوشت، موضع تیلرسون را نباید با موضع ترامپ تلفیق کرد که معتقد است ارتقا وضعیت حقوق بشر در کشورهای دیگر برای آمریکا در اولویت قرار ندارد.
اظهارات تیلرسون موجب شد که سناتور «جان مک‌کین» در یادداشتی در روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز تأکید کند که حقوق بشر می‌بایست، هسته سیاست خارجی آمریکا باشد.
مک کین نوشت که اظهارات تیلرسون همانند این پیام است: «از آمریکا دنبال امید نباشید. ارزش‌های ما طوری است که ما برای گرفتاری‌های شما دلسوزی می‌کنیم و هر زمان که مناسب باشد، احتمالاً رسماً ابراز همدردی می‌کنیم اما سیاست ما در خدمت منافع ما و نه بر پایه ارزش‌های ما است».
نشنال اینترست نوشت در وهله اول، مشاهده می‌شود وقتی پای منافع اصلی واشنگتن در میان باشد، سیاست خارجی آمریکا دستکم از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون، همکاری با کشورهای مستبد و حتی رژیم‌های دیکتاتوری است.
نویسنده می‌‌گوید نمونه این متحدین عربستان سعودی است که بیش از داعش، در حال گردن زدن مردم کشورش است.
طبق این گزارش، تفاوت اخلاقی زیادی بین ارتقا وضعیت حقوق بشر از طریق ابزار غیرمرگبار همچون دیپلماسی عمومی، آموزش رهبری، تبادل فرهنگی و حتی‌ تحریم‌های هوشمندانه با تغییر نظام کشورهای دیگر با توسل به اعمال فشار وجود دارد.
این نشریه آمریکایی اشاره کرد که چنین تغییراتی اغلب هزینه‌های بالای انسانی و اقتصادی به همراه خواهد داشت.
«آمیتای اتزیونی» نویسنده این یادداشت می‌گوید: «شاید اینطور گفته شود که این بهایی است که باید برای رسیدن به آزادی پرداخت، اما مسئله اینجاست که این اقدامات معمولا به روی کار آمدن دولت‌هایی نامناسب منجر می‌شوند.»
این گزارش سپس به حمله آمریکا به عراق در سال 2003 اشاره کرد و نوشت، آمریکا هر دلیلی که برای حمله به عراق داشت، در این کشور باقی ماند تا آن را به یک دموکراسی لیبرال تبدیل کند اما هزینه‌های انسانی برای مردم عراق بسیار هولناک بود و دستکم 25 هزار نفر جان خود را از دست دادند و میلیون‌ها نفر دیگر نیز بی‌خانمان شدند.
این گزارش ادامه داد که در لیبی، مداخله انسانی به تغییر نظام اجباری بدل شد و در نهایت جنگ خونین داخلی به همراه داشت. آمریکا این مسئله را نادیده گرفت که شبه‌نظامیانی را که نیروهای طرفدار دموکراسی می‌دانست، بسیاری از این اقدامات خشن علیه نیروهای «معمر قذافی» را مرتکب شدند.
نویسنده اشاره می‌کند که یکی از دلایل ادامه جنگ و ناآرامی‌های سوریه این است که آمریکا سال‌هاست اصرار دارد که کناره‌گیری «بشار اسد» رئیس‌جمهور سوریه از قدرت پیش‌شرط مذاکرات باشد.
بنا بر این گزارش، تغییر اجباری نظام در رویایی آمریکا با کره شمالی، چین و روسیه نیز مطرح است. بیانیه‌های اخیر آمریکا در خصوص تغییر تغییر نظام کره شمالی به طور قطع، پیونگ‌یانگ را بر آن می‌دارد تا بیش از پیش تسلیحات هسته‌ای خود را گسترش دهد و در مقابل برگزاری مذاکرات مقاوم کند. چین و روسیه نیز احساس می‌کنند که همپیمانان و همچنین نظام‌هایشان در معرض تهدید قرار گرفته است.
این گزارش در پایان نوشت، سیاست خارجی عاقلانه می‌بایست بر پایه دوری کردن از تغییر اجباری نظام کشورهای دیگر و تکیه کردن بر ابزار غیرمرگبار بنا نهاده شود.