واسیلی کاشین کارشناس نظامی روسیه میگوید، معلومات منتشره راجع به طیاره جنگی بحری چین امکان این فرضیه را فراهم می سازد که چین در آستانه ساختن کلاس نو و کاملاً دلچسپ قرار دارد که در خود ستراتیژی دسترسی محدود در تیاتر عملیات جنگی A2/AD کاملاً تحقق می بخشد.
اندکس آن که از حروف CH آغاز میشود (آن را CH-X می نامیم) در مشابهت با طیاره بی پیلوت جنگی نوع Rainbow، امکان این پیشبینی را میسر می سازد که طراحان و سازندگان دستگاه اکادمی یازدهم کانسرن راکتی — فضایی CASC می باشند. نام دیگر آن — اکادمی آیرودینامیک هوایی — فضایی چین است.
در نشرات اخیر سرعت دستگاه نو ذکر نشده است. معمولاً سرعت طیارات بی پیلوت به ندرت از 500 — 550 کیلومتر در ساعت تجاوز نمی کند؛ از همینجا میتوان پیشبینی کرد که در صورت دوام یک ونیم ساعت پرواز با سرعت متوسط، کمتر از سرعت اعظمی، طیاره برد پروازی در حدود 600 کیلومتر و ارتفاع پرواز از 1 تا 6 متر دارا خواهد بود.
این دستگاه سه مورد استعمال بسیار مهم دارد. از جمله آنها هدف اولی واردساختن ضربات بر اهداف بزرگ بحری می باشد. هدف دوم — وارد ساختن ضربات سریع در فواصل زیاد با استفاده از تورپیدو شمرده میشود. نسبت دوام کم پرواز از دستگاه برای اهداف کشف استفاده شده نمی تواند.
احتمالاً، هنگام واردساختن ضربات بر اهداف بحری طیاره سرگلوله بسیار کتلوی و قوی با وزن تا یک تن انتقال میدهد و قابل استفاده یکباره می باشد. سرعت چنین دستگاه نسبت به راکت های ضدکشتی ها بطور محسوس کمتر خواهد بود. در این صورت ارتفاع پرواز کمتر خواهد بود — او تقریباً نزدیک به سطح آب پرواز خواهد کرد.
بهای دستگاه بطور محسوس، نسبت به راکت بالدار ضدکشتی، خاصتاً مافوق سرعت صوت — به حساب استفاده از تخنالوژی های ساده ساختن طیاره و انجن، کمتر خواهد بود. باید به تجارب فعال چینایان با «سیل» طیارات بی پیلوت اشاره کرد — وقتیکه طیارات بی پیلوت گروپ مستقل تشکیل میدهند و نقش ها را هنگام حمله بر اهداف و غیره تقسیم میکنند.
تخنالوژی های مشابه در راکت های سنگین ضد کشتی ها، مانند «گرانیت» و «ولکان» در روسیه نیز تحقق یافته است. باوجود سرعت پائین CH-X، گروپ چنین دستگاه ها که در ارتفاع نهایت کم پرواز میکنند و جهات مختلف حمله را بین خود تقسیم میکنند، چانس بلند نفوذ در دفاع هوایی قطعات کشتی ها درار می باشند. کتله قابل ملاحظه بار مفید امکان تجهیز این دستگاه ها با سیستم مبارزه رادیوالکترونی، یا حفاظت وسایل مهم حیاتی توسط زره (کار که در راکت های سنگین ضد کشتی شوروی انجام میشد) فراهم می سازد.
حملات چنین دستگاه ها با استعمال وسایل دیگر مبارزه با گروپ های ضربتی طیاره بردار، مانند راکت های بالدار ضد کشتی ها و راکت های بالیستیکی و نیروی هوایی، از نظر زمانی همزمان شده میتوانند. امکان بکاربرد تورپیدو بدان معنی است که دستگاه همچنان به مثابه یک نوع راکت چندین باره ضدکشتی ها استفاده شده می تواند. در این صورت دستگاه تورپیدو ضد تحت البحری را به منطقه موقعیت فرضی تحت البحری انتقال خواهد داد و آن را پرتاب خواهد کرد. دستگاه، احتمالاً، میتواند راهنمایی اهداف را از سیستم نظارت بر وضع زیرآبی که چین ایجاد میکند، دریافت کند که از مجموعه قابل ملاحظه زمینه های زیرآبی — شبه سیستم SOSUS امریکایی، تشکیل شده است. برعلاوه این، CH-X میتواند با نیروی هوایی ضد کشتی ها در تشریک مساعی فعالیت نماید.
استعمال فرضی دستگاه در مورد اهداف روی آبی یکجا با نوع مشابه به تورپید سریع شوروی چین با انجن راکتی ВА-611 «شکوال» ممکن می باشد. چینایان کاپی کردن موفقانه «شکوال» در اواسط سال های 2000 تحقق بخشیدند و بعداً انواع کاملتر آن را ساختند. در این صورت دستگاه میتواند تورپیدو را در فاصله چند کیلومتری اهداف پرتاب نماید و بعداً تورپیدو بسوی اهداف با سرعت 200 گره حرکت خواهد کرد.
این دستگاه میتواند از روی آب پرواز نماید و به این ترتیب، برای استقرار در جزایر تحت کنترول چین و تسلیحات متنوع در بحیره چین جنوبی بخوبی قابل استفاده می باشد. با تفاوت از نیروی هوایی، دستگاه مذکور حتی در وضع استفاده شده میتواند، اگر دشمن خطوط نشست و پرواز را در جزایر تخریب نماید.
با تفاوت از راکت ها، بکاربرد طیارات آبی زمینی با محدودیت های قابل ملاحظه جوی مواجه میگردند. طیارات آبی زمینی روسیه به ندرت در صورت امواج بیش از 2-3 بال بحر پرواز کرده میتوانند، در غیر آن عمله نسبت درهم پیچیدن پی هم جریانات عقبی ناراحتی شدید احساس میکرد. برای طیاره بی پیلوت چنین محدودیت ها تضعیف میشوند. طلاطم اعظمی که در صورت آن طیارات آبی زمینی جنگی «لونا» شوروی پرواز کرده میتوانست 5 بال تشکیل میداد.
