در سالهای اخیر دانشمندان شواهد زیاد را پیدا کردند که اولین باشندگان اروپا میتوانستند گوشت دشمنان و یا قوم خود را بخورند. بطور مثال در سال گذشته، دیرینه شناسان کشف نمودند، نئاندرتال ها که در غارهای میاریلیک زندگی میکردند، به دلیلی نا معلوم استخوان بستگان خود را می شکستند و پنجه های دستان و پاه های شانرا از تن جدا میکردند.
با این همه این مساله تحت بحث قرار دارد، زیرا اکثر دانشمندان به این نظر اند که شاید این نوع آسیب بدن مرده، بخش از رسوم دفن کردن این مردم میباشد. چندی قبل یوهانس کراوزه دیرینه شناس و جنیتیک شناس باستان اولین شواهد آدمخوری را در ایجاده کوه استخوان از انسانها با علایم رسوم آدمخوری آنوقت بین مردم نئاندرتال ها کشف نمود که در غارهای شمال هسپانیا بود وباش داشتند.
جیمز کول دیرینه شناس دانشگاه برایتون بریتانیا در مورداینکه چرا نئاندرتال ها و شاید هم کرومانیونها همنوع خود را میخوردند- آیا علت آن کیفیت گوشت شان بود و یا کدام دلیل دیگر را با خود داشت.
اکنون اکثر اقوام آدمخوران در جزیره گینه و یا دیگر نقاط جهان، گوشت، مغز و سایر اجزائی بدن انسان را خاص روی اهداف مذهبی شان میخورند، نه بخاطر کمبودی غذا. ممکن که چنین عنعنه در بین نئاندتالها و کرومانیونها نیز وجود داشته باشد.
دانشمند بریتانیائی با گرفتن نمونۀ از جلد بدن چهار تن داوطلب، تعداد پروتین، چربی و کاربن هایدرت بدن آنها را ارزیابی نموده "نقشه ارزش های غذائی" برای اجزائی مختلف بدن انسان را ساخت. با استفاده از آن، او ارزش های غذائی عادی انسان را محاسبه و با اجزائی باقی مانده حیوانات در تنگه آدمخوران مقایسه نمود.
معلوم شد که گوشت انسان نسبت با سایر حیوانات بی مزه بوده و کالری کم دارد. بدن مرد که سن متوسط دارد، تقریباً 32000 کالری دارد، که معادل حیوانات به اندازه خودش مانند ببر، گوزن و گورکن میباشد.
از طرف دیگر خوک و گاوها وحشی از 10-20 برابر عناصر غذائی بیشتر نسبت به انسان دارد-که از اسپ های وحشی بیش از 200000 کالری و گاوهای وحشی بیش از 980000 کالری دارند. گوشت فیل های باستان 100 برابر نسبن به انسان های باستان کالری داشت. حتی اگر چربی استخوان و سایر اجزائی جلد قابل خوردن بدن یک انسان را ارزیابی نمایم، آن صرف برای نیم روز یک قوم متشکل از 25 نئاندرتال کفایت میکرد. اما گوشت فیل باستان و یا کرگدن پشمی حد اقل برای ده روز یا یک ماه زندگی این قوم کافی بود.
کول بعد از یک سلسله مطالعات در مورد اینکه گویا نئاندرتالها آدمخور بودند و از گوشت انسان به مثابه مواد غذائی استفاده میکردند، شک و تردید دارد و آنرا خطرناک میداند و دیگر اینکه نسبت به شکار مگافونا ارزش های غذائی بدن انسان به مراتب کم است.
اینکه چرا نئاندرتالها آدمخور بودند؟ به نظر کول، ممکن آنها آدمخوری را بخاطر اهداف دینی و یا اجتماعی خود، یا د رمبارزه بخاطر رسیدن به اهرم قدرت میکردند ویا آنها فرق بین گوشت انسان و سایر حیونات نمی گذاشتند. ممکن وقتی انسان را میخوردند که جهان را ترک میکرد و یا مرده بستگان خود را حین شکار میافتند
