اینکه امریکایی ها مادر بمب های خود را در افغانستان آزمایش کردند ، گویا هدف از آن آزمایش تخریب تونل های داعش در مناطق اچین ننگرهار بود، اما ناظرین امور بین المللی هدف این تطبیقات را خبر داری برای کوریای شمالی می دانند، زیرا تا جای معلوم همه مهمات نظامی و ذخایر اتمی کوریا در ساحات کوه یی در تونل های زیر زمینی جابجا گردیده اند. به این طریق امریکا به کوریایی شمالی زنگ خطر را صادر نمود. امریکا در این اواخر به بازی ها خطر ناکی در افغانستان ، سوریه و سواحل بحری کوریای شمالی دست زده.
آنچه به عکس العمل های کوریایی شمالی ارتباط می گیرد، معاون وزیر خارجه این کشور به سراحت اعلان نمود که کاملا آمادگی متقابل را برای جنگ دارد و تلویزیون کوریایی شمالی اعلان نمودکه کشورش آماده است تا حملات اتومی را بر پایگاه های امریکا درکوریای جنوبی، جاپان انجام دهد. باید گفت که کوریای شمالی چنین امکانات تخنیکی را دارد، آگاهان نظامی معتقد اند که راکت های کوریایی نه تنها مجهز به کلاهک های هسته ای استند ، بلکه با مواد کیمیاوی نیز که یکی از اهداف این راکت ها بدون شک سئول خواهد بود. به نظر بسیاری از آگاهان و مشاور کمیته روابط خارجی گانگرس امریکا دینیس حلپین دومین جنگ کوریای شمالی و امریکا عواقب بسا ناگوار و مخرب برای جهان خواهد داشت، زیرا این کشور علاوه بر پوتانسیال هستوی، 5000 تن ذخایر تسلیحات کیمیاوی رانیز دارد. در صورت استفاده از اسلحه کیمیاوی نه تنها کوریای جنوبی در معرض نابودی قرار می گیرد، بلکه بسیاری از امریکایان دراین کشور نیز. دیگر اینکه اگر جنگ آغازگردد، اقتصاد جهانی نیز در معرض خطر قرار می گیرد و اگر چین احساس خطر منافع ملی خود را احساس کند، در صدد حمایت ازکوریای شمالی میبرآید، بنآ فعلا که ناوقت نشده، مایک پنس معاون ترامپ ، بعد از اظهارت تند علیه پیونگ یانگ، به چین نیز هشدار می دهد که به عوض حمایت از این کشور و مخالفت های اش با سیستم راکتی آمریکا بهتر است به دنبال برطرف کردن تهدیدات از کره شمالی برآید و اگر پیکنگ قادر به حل مساله هسته ای کره شمالی نیست، آمریکا و متحدانش این کار را انجام خواهند داد.
نباید فراموش نمود که جنگ اول کوریا(1950-1953) به قیمت جان 50 هزار امریکا یی ها تمام شد و امریکا تقریبآ 20 ملیارد دالر خسارات را متحمل گردید. 2 ملیون کوریایی در مجموع تلف گردیدند. جنگ دوم نه تنها خسارات به مراتب بیشتر خواهد داشت، بلکه تمامی ساختار کوریای جنوبی را از بین می برد، تجارت جهانی را تخریب میکند. بنا امریکا باید همه ریسک های حملات را علیه کوریای شمالی به دقت مطالعه نماید.
کوریایی شمالی از امریکا می خواهد که از تهدیدات خود دست بکشد، چون کشورش جنگ را با جنگ جواب می دهد. در نتیجه اوضاع در ماورای کوریای شمالی بسیار داغ گردیده و به نظر می رسد که برای لیدر این کشور کیم چین این کاملآ بی تفاوت است که ترامپ در تویتر خود در مورد پرتاب مادر بمب ها در افغانستان چه می نویسد. اخرالامر کیم چین این در خانه خود قرار دارد و تصمییم ندارد که بالای کشوری حمله نماید ، اما کاملآ آماده جواب است. در حال حاظر می توان گفت که امروز امریکا در جنگ روانی با کوریا شمالی قرار دارد که ریسک آن بسیار زیاد است.
جنگ قبلی کوریا بین کوریایی شمالی و جنوبی که در حقیقت رول عمده را امریکا داشت، بسیار خون آشام بود اگر چه ملیون ها کشته از خود گذاشت، اما با ظرفیت های ایکه امروز کوریای شمالی و امریکا در اختیار دارند، نتایج این جنگ غیر قابل قیاس و مقایسه خواهد بود. این جنگ می تواند در نتیجه مقابله بین ترامپ و کیم چین این در بگیرد. هر دو خطر ناک اند ، هنوزمعلوم نیست که کدام یک از آنها خطر ناکتر است. یک تفاوت وجود دارد که کیم چین این حاظر به مذاکره است، اما ترامپ نیست. ترامپ از مذاکرات به اصطلاح شش گانه خارج شد، در حالی که تا به امروز این یگانه میکانیزم دیپلوماتیک مباحثات بین المللی با پیونگ یانگ بود، که علاوه بر کوریای شمالی روسیه ، چین، کوریای جنوبی، جاپان و امریکا شامل بودند. اما حال این میکانیزم دیگر وجود ندارد و از هم پاشید. دیگر اینکه کیم چین این تا به حال هیچ حمله تعرض آمیز نسبت به کدام کشوری دیگری انجام نداده. اگر چه راکت های وی همواره پرواز نموده ، اما تا به حال بدون کدام حدف معلوم ترامپ در کمتر از سه ماه ایکه از قدرت اش می گزرد حملات وسیع راکتی را به سوریه دستور داد، بدون آنکه کدام دلیل قانع کننده برای این تعرضات خود داشته باشد. بنآ ترامپ در مقایسه با کیم چین این عصبانی تر و غیر قابل پیشبینی است. سوم اینکه کیم چین این به سواحل بحری امریکا کشتی های جنگی خود را نه فرستاده ، اما ترامپ کشتی های طیاره بردار تعرضی Carl Vinson خودرا به سواحل کوریای شمالی اعزام نمود و حتا اظهار نمود که برای تحکیم آنها در نظر دارد که کشتی های تحت البحری اتمی خود را نیز ارسال نماید. اما با وجود همه تفاوت ها بین شان یک مشابهت وجود دارد و آن اینکه هردو تجربه کافی در مسایل بین المللی ندارند و هر دو غیر قابل پیش بینی هستند و آمادگی جنگ را دارند. تقریبآ 200 ملیون اتباع جاپان و دو کوریا خود را به فاصله یک موی از مرگ احساس می کنند. آنچه به کرملن ارتباط میگیرد ، روسیه در چنین حالتی همه کشور ها را به تامل دعوت می کند و می خواهد زیر تاثیر تحریکات قرار نگیرند. امید که به این صدای مسکو امریکا و کوریای شمالی گوش دهند.
صحبت مکمل را در مورد در ذیل کلیک کنید و بشنوید:
.
