اپشتین در قدم اول تاکید کرد که چندی قبل در گروپ کاری در امور اخبار نا کامل شرکت داشت که در آن نمایندگان چون Google, Microsoft, NYT, Buzzfeedنیز حضور داشتند. به گفته وی، آنها حتی نتوانستند در مورد تعریف اخبار جعلی به تفاهم برسند.
به نظر این کارشناس، اخبار جعلی را میتوان از دو جناح بررسی نمود. از یک طرف پرابلم نیست که تعداد زیاد از مردم را نا راحت بسازد، و بنا بر دو علت نباید از چنین اخبار هراس داشت.
— اول اینکه چنین اخبار بسیار رقابتی است. یعنی در هر خبر جعلی در مقابل من، من دو خبر جعلی در مورد شما و یا آن اخبار می نویسم که شما و یا از منبع که استفاده کردیده اید در مورد من نوشته اید. هیچ معیار نمی تواند مانع چنین اخبار گردد.
— دوم اینکه، اخبار جعی منبع اساسی تاثیر است. بطور مثال شما مقاله را در مورد خانم کلینین می خوانید که گویا کلینیتن- موجود از مریخ است، اطلاع حاصل میکنید که میخواهند شما را تحت تاثیر بگیرند. منبع تاثیر گذاشته بالای افکار انسان، قابل پیشبینی است: مردم توجه به آن منبع میکند که از نظریات ایشان حمایت می نماید، و متباقی آنرا نادیده میگرند. به همین لحاظ من در این دو دلیل، عوامل خطر اخبار حقیقی را نمی بینم.
چیزیکه من را نگران میسازد- مساعی کمپنی های بزرگ مانند گوگل و فسبوک میباشد که نتنها خودمختارتصمیم میگرند چه نوع اخبار جعلی است، آنها را علامه گذاری کنند و بلاخره حذف نمایند. برای اینکه درک گردید تا چه حد این مساله مهم است، بسیار به سادگی در دو سوال بعدی توجه نماید: آیا میتواند خبر جعلی باشد، زیرا به شکل درست تهیه نگردیده است؟ چه چیز ضرور است تا خبر درست تهیه نشده را جعلی بدانند؟ آیا 20 یا 15 عامل برای جعلی شناختن خبر کافی است؟ ایا قسمت واقعی خبر واقعیت دارد؟ آیا خبر جعلی آن است که در آن یک جانبه قضاوت گردیده است؟ آیا خبر طنزی جعلی است؟ چینین سوالات زیاد در این ارتباط وجود دارد.
وقتیکه ما از مردم و الگوریتم استفاده میکنیم تا به چینین سوالات جواب بدهیم، همیشه با پرابلم های روبرو می گردیم که از آن سر درد می شویم. سوال نشر اخبار جعلی با عث ایجاد سوالات زیاد میگردد که باید به انها جواب داد. بطور مثال:
سوال مثبت نادرست. اگر شما تشخیص کردید که خبر جعی است، این یک واقعیت عینی است. این آن است که ما میخواهیم به آن برسیم. اما اگر در ارزیابی اشتبأ باشد و خبر حقیقی را جعلی بدانیم، با عث پرابلم بزرگ میگردد. من به مثابه پروگرامیست سابقه دار، می توانم بگویم که هر نوع الگوریتم در بعضی اوقات نتایج مثبت نادرست را میدهد.
قسمیکه شما همه میدانید Google و Facebook بالای مردم زیاد صلاحیت و تاثیر دارند. آیا ما میخواهیم که این دو کمپنی صلاحیت بیشتر داشته باشند تا آنها خودشان تصمیم بگیرند که کدام اخبار حقیقی است و کدامش نی؟
یگانه عامل مثبت آن است، کمپنی های که مصروف کشف اخبار جعلی میشوند بیشتر و نزدیکتر به سرحد تنظیم اخبار میرسند. اکنونGoogle و Facebook تحت حمایت قانون 230 آمریکا مبنی بر حفظ ضوابط اخلاقی هستند که طبق آن این شرکتها نمی توانند به ناشران نسبت داده شوند. به عباره دیگر آنها از آنجایی که منبع اخبار نیستند در قبال انتشار آنها پاسخگو نیستند.
اما هر چه بیشتر آنها به تغییر و اصلاح نتیجه جستجو ها بپردازند، بیشتر مانند ناشران عمل خواهند کرد و کمتر تحت این قانون دفاعی قرار خواهند گرفت.
زمانی که گوگل کار خود را با الگوریتم SEO که برای نمایش سایت ها در خطوط اول جستجو طراحی شده آغاز کرد شرکت ها و افراد که مشغول فعالیت با این سیستم بودند به سمت بیزنس های دیگر نرفتند. در ابتدای سال 2016 ارزش سیستم SEO را 65 میلیارد دالر در سال ارزیابی شد. همینطور که می بینیم بازی با گوگل بسیار پر مفید است. گوگل مداوم در حال بهبود الگوریتم خود است. ولی شرکت کنندگان در بازار SEO در حال ساخت روش های جدیدتر استند تا بر این الگوریتم پیروز شوند. وضعیت مشابه می تواند در پخش اخبار جعلی نیز پیش بیاید. افرادی که اخبار جعلی پخش می کنند این چنین الگوریتم هایی ابداع خواهند کرد.
به یاد دارید دونالد ترامپ چگونه رسانه های اصلی خبری را "دشمن مردم" نامید؟ مهم نیست که فیسبوک و گوگل به چه صورت اخبار دروغین را مشخص می کنند. رهبران جهان نظیر ترامپ حرف آخر را خواهند زد.
معضل اخبار جعلی همیشه بوده و خواهد بود. اما نباید به شرکت های بزرگ و قدرتمند اجازه داده شود که این نوع اخبار را تصحیح یا حذف کنند زیرا این عمل خطرناک تر از خود اخبار جعلی می باشد.
