"اجازه دهید صحبت کنیم" (افسردگی در افغانستان)

به گزارش اسپوتنیک به نقل خبرگزاری آوا ، براساس گفته‌های مسوولان این وزارت، از این روز به‌منظور بلند بردن آگاهی و بسیج اقدامات علیه افسردگی، اختلالات صحت روانی و اسباب مساعد کننده امراض و ناتوانی تجلیل به عمل می‌آید. 
فدا محمد پیکان معین عرضه خدمات صحی وزارت صحت عامه، امروز (یکشنبه) در این مراسم، گفت: افسردگی افراد را در تمام گروپ‌های سنی مبتلا می‌سازد. 
آقای پیکان افزود که بر اساس آخرین تخمین سازمان صحی جهان، بیشتر از ۳۰۰ میلیون افراد در سطح جهان از افسردگی رنج می‌برند که یک افزایش ۱۸ درصدی را بین سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۱۵ نشان می‌دهد. 
او خاطر نشان کرد؛ با آنکه میزان مبتلایان به افسردگی و اختلالات صحت روانی در افغانستان دقیق نیست؛ اما بر اساس تخمین اخیر سازمان صحی جهان بیشتر از ۱ میلیون افراد از اختلالات افسردگی و بیشتر از ۱.۲ میلیون از اختلالات اضطراب رنج میبرند. 
او اما اضافه کرد که ارقام اصلی بیشتر از چیزی که تخمین زده‌ شده‌است خواهد بود. 
پیکان خاطر نشان کرد که خطر افسردگی توسط فکتورهای متعدد مانند فقر، نا امنی، درگیری، بیکاری، مریضی جسمی، خشونت های جنسیتی و استعمال مواد مخدر، افزایش می یابد. 
براساس گفته‌های پیکان؛ افسردگی خطر اختلالات مصرف مواد، امراض شکر و قلبی را افزایش میدهد و نیز یک فکتور مهم برای خطر خود کشی به شمار میرود. 
پیکان با بیان‌اینکه افسردگی بعضاً عواقب ناگواری را در روابط فامیلی و دوستان و توانایی امرار معیشت در قبال دارد گفت: در بدترین حالت، افسردگی می‌تواند سبب خود کشی فرد شود. 
معین عرضه خدمات صحی، خاطر نشان کرد که در حال حاضر دومین سبب مرگ و میر افراد بین سنین ۱۵-۲۹ سال در سطح جهان را افسردگی تشکیل می‌دهد. 
پیکان در قسمت دیگر سخنان خود گفت که در طی دو سال گذشته وزارت صحت عامه بیش از ۷۰۰ تن مشاورین مسلکی روانی و ۱۰۱ داکتران صحت روانی متخصص را آموزش داده‌است. 
او علاوه کرد که از این میان ۳۰۰ تن آنان هم‌اکنون در مراکز صحی دولتی و متباقی در نهاد های غیر دولتی کار می‌کنند. 
در همین حال داکتر ریچارت پیپر کورن نماینده سازمان صحی جهان در این نشست گفت: در افغانستان به خاطر حمایت مداخلات صحت روانی به سرمایه‌گذاری بیشتر نیاز است تا برای افراد دارای اختلالات صحت روانی، حمایت قابل دسترس فراهم شود. 
آقای پیپر کورن تصریح کرد که افسردگی یک مرض شایع روانی است که با غم و اندوه مداوم و از دست دادن علاقمندی به فعالیتهایی که مردم به طور معمول از آن لذت میبرند همراه است.