به گزارش اسپوتنیک به شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، طی روزهای گذشته نمایندگان با لابی گری توانستند به پول های هنگفتی دست یابند، زمانی که بیش از هشتاد درصد مجلس را افرادی تشکیل داده، تهی از دانش که در قبال پول و امتیاز، سال هاست خون مردم را معامله کرده و حیثت مجلس را بر باد داده اند.
داستان استیضاح وزیران بخش امنیتی که طی سه هفته گذشته به دلیل فشار افکار عمومی و احزاب از شکست های پی در پی امنیتی و بخصوص پس از فاجعه شفاخانه چهارصد بستر به وجود آمد، داد و ستدی دیگر برای نمایندگان بود تا امنیت ملی و وزارت ها در بدل پول، خفتی دیگر برای مجلس رقم بزند.
هرچند در مقابل اکثریت فاسد، اقلیتی از نمایندگان وجود دارد که متعهد به وظیفه و خواست مردم هستند اما توانی در مقابل موج بزرگ معامله گران ندارند.
در جلسه استیضاح، سخنان وزیران داخله و دفاع و رییس امنیت ملی به دور از منطق و ارایه اطلاعتی سوخته که سوژه خنده و تمسخر شبکه های اجتماعی شد اما برای وجدان های فروخته شده نمایندگان به دلیل رشوه! سراسر قناعت بود.
در روزگاری که جنگ به دلیل ضعف رهبران امنیتی در تمامی کشور فراگیر شده و جرم و جنایت حتی در پایتخت فاجعه بار می باشد، باید نمایندگان که نام "نهاد مردمی" را یدک می کشد، برای خواست مردم و منافع ملی سدی در برابر وزیران و مقام های بلندپایه ضعیف حکومتی باشند اما همین مجلس، یک سر فساد کلان افغانستان است.
سخنان همایون همایون، معاون مجلس در رابطه با منحل شدن پارلمان در صورت برکناری وزرای امنیتی از سوی رییس جمهور که بار دیگر فضای سیاسی کشور را دچار اغتشاش کرد، دلیل دیگر برای دیدارهای بیشمار و چانه زنی بر سر قیمت شد.
اشرف غنی با تفکر دیکتاتوری در حکومت هیچ اعتقادی به دمکراسی و پارلمان ندارد و بر اساس بازی سیاسی و وجهه قانونی دادن بر اهداف خود، مجلس را برقرار کرد و بار دیگر این حقیقت را به رخ مردم کشاند که افغانستان با جنگ تباه نمی شود بلکه با مسوولان فاسد به سوی نابودی پیش می رود.
اشرف غنی خواهان حضور معصوم استانکزی در پست های مهم امنیتی است و از کانال ریاست امنیت ملی دست به جابه جایی های سیاسی می زند که حتی توسط کرزی اجرا نشد، بخش اعظم بودجه امنیتی در راه فساد و رشوه خرج می شود نه حفظ و ثبات امنیت افغانستان!
آنچه روز دوشنبه در پارلمان رخ دارد، بار دیگر پرده از فاجعه این سرزمین برداشت که هیچ اراده ای برای شفافیت وجود ندارد و تمامی راه های این کشور به فساد و دلالی ختم می شود، رییس جمهور با تکیه بر قدرت تک بعدی خود بر مجلس نفوذ دارد و مقام های با صلاحیت را منزوی و خانه نشین می کند.
استیضاح وزرای می توانست جلسه ای برای به چالش کشیدن بلندپای ترین مقام های امنیتی کشور باشد که چرا عملا استخباراتی در افغانستان وجود ندارد و به چه دلیل مناطق با تجهیزات کامل به طالبان واگذار و هر روز سربازن با شکم های گرسنه قربانی فساد فرماندهان و جنرال ها می شوند؟
افکار عمومی و مردمی که هر روز ناامیدتر از قانون و حکومت می شوند، بازیچه دست نمایندگانی شده است که ظرف چند ساعت حیثت خود را به فروش می رسانند و در مقابل سخنان بی بنیاد وزیران کف زده و لبخند رضایت دارند.
آیا کشتار شفاخانه چهارصد بستر، خون بی گناهان در انتحاری ها و سقوط مناطق، چنین ارزان است که نمایندگان در قبال پول به هراج می گذراند؟ جدای از اقلیت با وجدان نمایندگان، دلالی کسب و کار مجلس است و مکانی برای رد و بدل شدن پول ها و فروش: از وجدان گرفته تا حیثیت!
مردم آگاه هستند که با توجه به وضعیت بد امنیتی برکنار وزیران هرچند افرادی چون حبیبی، جاهد و استانکزی به نفع کشور نیست اما بازهم چشم امید به نمایندگانی داشتند برای حداقل سخنان چالش برانگیز.
پرونده های فساد نمایندگان در امنیت ملی و ترس از منحل شدن پارلمان نیز بهانه ای برای توجیه عمل شرم آور آنان نیست بلکه نمایندگان، هیچ هراسی از بین رفتن حیثیت و بی اعتباری ندارند بلکه به مجلس آمده اند تا جیب های خود را مملو از پول و با خون مردم معامله کنند.
دلالان و یا نمایندگان مجلس؟
© AP Photo / Rahmat Gul
عضو شوید
بار دیگر استیضاح وزیران، کسب و کار آنعده از اکثریت نمایندگان را پر رونق کرد و دلالان مجلس با دیدارهای پی در پی و چانه زنی بر سر قیمت، با جیب های پر از پول و لبخندی رضایت بخش به ضعیف ترین وزیران رای اعتماد دادند.
