راز های که می تواند آشوب ساز باشد

به گزارش اسپوتنیک به نقل از شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، کشوری غرق در جنگ و ناامنی با مردمی همیشه محتاج امنیت، هر از چندگاهی نیز به لطف مقام های بی مسوولیت در میان خبرهای ناگوار از دشمن و دوست هر روز ناامیدتر می شوند اما نکته قابل تامل، وجود نمایندگان و مسوولانی در این کشور است که تهی از فهم مسوولیتِ بر دوش و وظیفه خطر رازداری هستند.

ریاست جمهوری و پارلمان که به طور مستقیم (البته در ظاهر) از سوی مردم و برای اعمال قانون و برقراری ثبات انتخاب شده تا دمکراسی در این سرزمین اولین گام های خود را تجربه کند، تاکنون با بی اعتماد کردن مردم تنها به اغتشاش های سیاسی دامن زده است.

همایون همایون، معاون اول (دور تازه) مجلس به همراه تعدادی از نمایندگان مدعی شده اند که رییس جمهور در جلسه روز جمعه تهدید کرده است در صورت استیضاح وزرای امنیتی، پارلمان را لغو می کند.

پس از شکست فاحش نظامی در رویداد شفاخانه وزیر اکبرخان که در آن بیش از صد تن کشته شدند و در پی حمله های انتقادی شدید به وزارت های امنیتی، مجلس نمایندگان درصدد استیضاح مسوولان امنیتی برآمد که تنها به دلیل یک رای به تعویق افتاد.

با تمامی شکست های امنیتی و نفود بالای حکومت بر مجلس و هر نهاد دیگری در کشور، نباید گفتگوهای محرمانه حکومت و پارلمان به رسانه ها برسد و مردم را درگیر با ذهنیتی کند که نه نقشی در آن دارند و نه دخالتی.

سخنگوی ریاست جمهوری با رد این ادعا اعلام کرد که رییس جمهور با هیچ فرد و مقامی از لغو پارلمان سخن نگفته است و در همین راستا جلسه روز شنبه مجلس، پشت درهای بسته برگزار شد.

ضعف حکومت در برگزاری انتخابات و دلیل محکمی چون نفوذ پذیری نمایندگان از ارگ در کنار فساد و معامله برخی نمایندگان، باعث شده است که به مدت دو سال و بیش از زمان مقرر این مجلس، برقرار باشد که هم بی اعتمادی مردم را در پی داشت و هم نفوذ گسترده ریاست جمهوری را.

چنین مجلسی به راحتی وارد بازی های حکومتی شد که برکناری های گروهی وزرا در چند ماه گذشته نمونه خوبی از معامله و نفوذ ارگ در آن می باشد و با چنین عملکردی، مجلس انتظار مشروعیت از سوی حکومت و اعتماد از جانب مردم را دارد؟

حال جدای از اینکه رییس جمهور نمایندگان را تهدید به لغو مجلس کرده باشد یا نه، مسیله مهم، افشار رسانه ای گفتگوهای محرمانه و مغشوش کردن افکار عمومی از سوی نمایندگان مجلس است که پیامدی جز آشوب دیگر در فضای سیاسی و سردگمی های بیشتر برای مردم ندارد.

در این میان، ادبیات و نحوه بیان شخصی چون رییس جمهور در جلسه های محرمانه و نوع درخواست و یا پیشنهاد بسیار مهم می باشد که بدون دخل و تصرف بیان شود نه بر اساس تحلیل های شخصی که در رسانه ها از سوی نمایندگان و یا سایر مقام ها، نقل قول می شود.

جدای از این، همایون همایون با سابقه چند سال نمایندگی که اکنون به عنوان معاون اول مجلس انتخاب شده است، نباید مسایل مهم کشور را عمومی کند تا توجه عامه از با اهمیت ترین های کشور به سوی گفته های ضد و نقیض جلب شود.

از سوی دیگر اگر رییس جمهور چنین تهدید کرده باشد، نمایندگان می توانستند با دوراندیشی و با حفظ رازداری به جای مختل کردن فضای سیاسی کشور، در پی برقرار قانون باشند و به دور از هر معامله و زدو بند سیاسی به وظیفه اصلی مجلس بپردازند و اگر باید مسوولان امنیتی استیضاح شوند با اقتدار اقدام به این کار کنند.

فلسفه تشکیل مجلس نمایندگان همانگونه که از عنوان آن پیدا است، برقراری قانون و خواست مردم است اما زمانی که تبار و فساد اولویت ها را تشکیل دهد، حکومت روزی دستور ابقای آن را می دهد و دیگر روز به راحتی توان انحلال دارد.

گفتنی است، رییس جمهور که خود را رییس کل قوای مسلح می داند تاکنون، ناکارآمد ترین مسوولان را در پست وزارت دفاع گماشته است و با وجود شکست های پی در پی امنیتی، هیچ اقدامی برای اصلاح تیم امنیتی صورت نداده است.

دیگر بر کسی پوشیده نیست که مجموع نهادهای امنیتی، نظامی و استخباراتی به دلیل ضعف رهبری در میدان های جنگ شکست می خورد و فساد در رده های بالا چنان بیداد می کند که دیگر نه سلاحی به خط مقدم می رسد و نه اراده ای برای مقابله با ناامنی ها در میان جنرال ها وجود دارد.

اگر اشرف غنی، فردی خواب رفته و ناآگاه به علوم نظامی را در راس وزارت دفاع منصوب می کند و وزارت داخله را نیز ، باید ناامنی ها بیشتر مساحت کشور را در برگرفته و مهمات و تجهیزات نظامی در معامله مقام ها به طالبان سپرده شود.

اکنون واجب است که پارلمان با دوری از آشوب های سیاسی در این روزگار جنگ و خستگی مردم از حکومت و نمایندگان، در پی فشار بر حکومت برای اصلاح نهادهای امنیتی باشد تا پس از سال ها بی اعتمادی در میان مردم و با فاصله گرفتن از معامله و فساد، کاری در خور وظیفه انجام داده باشد.