کارشناسان: آزمایش پردهء بکارت غیرقانونی است

اسپوتنیک به نقل از روزنتمه 8 صبح گزارش میدهد، این منابع می‌گویند که برخی از دختران حتا در خانه‌های امن از این آزمایش مصونیت ندارند و وزارت زنان نیز مانع این آزمایش‌ها نمی‌شود.
اشرف بختیاری رییس خدمات علوم عدلی گفت: «وقتی یک دختر تن به ازدواج اجباری نمی‌دهد، فرار می‌کند به خاطر این که به خانه‌های امن پناه بَرَد، خانه‌های امن او را به معاینه‌ی طب عدلی می‌فرستند.»
هم‌چنان ثریا صبحرنگ کمیشنر کمیسیون حقوق بشر گفت: «این معاینه هیچ اساس علمی ندارد و ثابت نمی‌تواند که مقاربت تجاوز بوده یا فعل زنا از دخول آله‌ی تناسلی مرد بوده یا جسم اجنبی، وقتی این را داکتر طب عدلی تشخیص داده نمی‌تواند چه رسد که امروزه قضایا به داکتران زایمان راجع می‌شود و آن‌ها نظر می‌دهند.»
او هم‌چنان افزود مشکل در جامعه‌ بسیار است حتا یک مریض برای بار چندم معاینه شده است که این مساله بیمار را از نظر روحی به قتل می‌رساند.
آگاهان می‌گویند که جدا از تبعیض اجتماعی، قانونی که به نام جرایم اخلاقی وجود دارد، خود در تناقض با حقوق زنان است و باید تغییر کند.

بازگشت به ده سال پیش

فاطمه ۳۲ ساله، لحظه‌ای به ده سال پیش برگشت و گذشته را چنان نزدیک آورد که پنداری هرگز نگذشته باشد، از شب روبه‌یلدای عمرش گفت. از آن شبی که بکارتش را به حقه گرفتند. شبی که از ماجرای باکره‌نبودنش همه آگاه شدند. سال‌های دور، خانواده‌اش او را به بهانه‌ی حفظ آبروی‌شان از خانه کشیدند و اکنون در خانه‌ی امن به سر می‌برد.
فاطمه می‌گوید در خردسالی مادرش را از دست داده بود، پس از این که پدرش ازدواجی دیگر کرد، خانواده‌اش شبی او را به اعتماد یکی از همسایه‌های درون حویلی که خویشاوند نزدیک‌شان نیز بود، تنها گذاشتند و به مهمانی رفتند.
فاطمه می‌گوید: «نیمه‌های شب بود که مرد همسایه به بهانه‌ای داخل اتاقم شد و به من تجاوز کرد، وقتی به هوش آمدم، هشدارم داد اگر به کسی بگویم مرا می‌کشد.»
او در ادامه گفت: «من هم ترسیدم و ماجرا را به کسی نگفتم تا این که ازدواج کردم و شوهرم تا فهمید باکره نیستم به مادرش و دیگر زنان خبر داد، بعد مرا از خانه بیرون کردند.»
قربانیان بکارت بیشتر کسانی‌اند که دلیل زوال بکارت‌شان را یا نمی‌دانسته‌اند و یا در صورت دانایی، توان دفاع‌ از خود را نداشته‌اند.
عایشه هفده ساله که شوهرش او را ترک کرده است، می‌گوید: «نمی‌دانم، اصلاً پرده نداشتم، یا هم در کودکی از دستش داده بودم، ولی [این را] می‌دانم هیچ گاه کسی به من نزدیک نشده است.»
داکتران می‌گویند در جامعه سنتی، به دلیل سرکوب جنسی و هزینه‌های سنگین عبور از این خط سرخ، احتمال از بین رفتن بکارت در اثر سکس خیلی واقع‌بینانه نیست، بل ازاله‌ی بکارت دلایل متعددی دیگر دارد.
مژگان احمدی داکتر نسایی ولادی می‌گوید: «۹۰ فی‌صد زایل‌شدن پرده بکارت غیرعمدی است، بکارت در شماری از دختران از زمان تولدشان نیست یا در سنینی که نمی‌توانند به سکس و امور جنسی فکر کنند، از بین می‌رود.»
به گفته‌ی داکتر مریم عابد متخصص زایمان، مسایلی چون دویدن و پریدن، لت‌و‌کوب، سقوط از ارتفاع، راه‌یافتن ذرات پنبه و دستمال در زمان قاعدگی، ایجاد زخم در اثر بیماری‌های مختلف مثل «دیفتری»، پرت‌شدن از روی شی تیز یا محکم، معاینات و ابزار پزشکی، خارش شدید مهبل، خودارضایی و دخول اجسام خارجی عوامل زایل‌شدن بکارت‌‌اند.
گلالی سعیدی، استاد پتالوژی دانشگاه طبی کابل می‌گوید: «وقتی مریض در بکارتش خارش داشته باشد، بنا بر نداشتن آگاهی به شکل میخانیکی ضربه توسط خود مریض ایجاد و منجر به از بین‌رفتن پرده می‌شود و هر قدر سن‌خُرد باشد پرده به لبه‌ها نزدیک است، اگر شخص حرکات ثقیل می‌رود، یا حین قاعدگی از دستمال سخت و مستعمل استفاده می‌کند، هم باعث ایجاد خارش شده می‌تواند و هم پرده را زایل می‌سازد.»
پرده‌ی بکارت اساس علمی ندارد
هم‌چنان داکتر ترینا یادگاری متخصص طب عدلی می‌گوید: «این مفهوم با این قطعیتی که در عرف و سنت حاکم موجود است، اساس علمی ندارد. این غشا از نظر نوع "نسجی، لحمی، الاستیکی" است و ۱۸ شکل دارد ولی اشکال معمول ۸ نوع است، نوع الاستیکی یا لاشتیکی، خون‌ده نمی‌باشد و نزد افراد به ۳% می‌رسد که شکل قربانی هم می‌نامند تا اولین ولادت هم سالم می‌باشد، وقتی مقاربت صورت می‌گیرد، خود را باز می‌کند و بدون این که خون‌ریزی در پی داشته باشد، پس از عمل دخول دوباره بسته می‌شود.»
جمشید رسولی سخنگوی دادستانی گفت: «ما چندین مرحله را در معاینات طب عدلی داریم، در مرحله ابتدایی در صورتی که از طرفین قضیه شکایت موجود می‌باشد، معاینه صورت می‌گیرد یا دادستان در جریان تحقیق به این نتیجه می‌رسد که از نظر کمیسیون تحقیق طب عدلی قناعتش فراهم نشده باشد، مرحله دوم معاینات را تقاضا می‌کنیم، حتا در صورتی که معاینه دوم مورد نظر نباشد، یا معاینه اول و دوم تضاد داشته باشد، به معاینه سوم حکم می‌دهیم، از این موارد معاینات کمیسیونی داشتیم.»

آزمایش بکارت در حضور دانشجویان طب و حقوق

از سوی دیگر شهلا فرید استاد دانشگاه می‌گوید: «وقتی ادعا می‌شود و اتهام بر یک دختر وارد می‌کنند، بدون این که مشخص کنند در کدام شرایط معاینه تثبیت بکارت شود، آن‌ها را به طب عدلی می‌برند و مریض در حضور خیلی از داکتران، وکیلان مدافع و حتا دانشجویان معاینه می‌شود.»
ترینا یادگاری، متخصص طب عدلی، اجرای معاینات کمیسیونی را تایید کرده افزود در صورتی که تناقض وجود داشته باشد، معاینات برای بار چندم در طب عدلی صورت می‌گیرد، اما طب عدلی به همه شفاخانه‌ها مکتوب فرستاده است که معاینه تثبیت بکارت نکنند. او هم‌چنان افزود: «ما کوشش می‌کنیم حین معاینه از ورود دانشجویان جلوگیری کنیم، اما وقتی خود شخص معاینه شونده مشکل نداشته باشد، دانشجویان طب و حقوق هم می‌توانند تماشا کنند.»
در همین حال مسوولان شفاخانه‌ی ملالی می‌گویند: «در هشت ماه اخیر دو واقعه را معاینه کردیم که از سوی طب عدلی به ما آمده بود، ما می‌دانیم کدام اصل را در جریان معاینه در نظر بگیریم، مسایل حقوقی‌اش مربوط طب عدلی است، اما وقتی واقعه برای ما از طرف طب عدلی می‌آید، معاینه می‌کنیم.»
به قول فعالان مدنی، جدا از ناراحتی‌های ناشی از آن که این گونه آزمایش‌ها نتیجه نمی‌دهند، این که یک‌جانبه نیز قضاوت می‌شوند، مایه‌ی نگرانی است.
ابراهیم داریوش فعال مدنی گفت: «نگرش مردسالاری این موضوع را به صورت یک جانبه بزرگ و مهم جلوه می‌دهد تا هم بتواند برای خود برخی امتیازاتی را قایل شوند و هم ابزاری باشد برای کنترل زنان.»
با آن که این معاینات، وسیله‌ای برای دانستن نجابت خوانده شده است، اما علمای دین هشدار می‌دهند که حق و تکلیفی که در قانون تعریف می‌گردد، نباید جنسیتی باشد.
از جانب دیگر شکیبا پارسا، استاد ثقافت اسلامی دانشگاه طبی کابل می‌گوید: «دختران نباید اجازه مداخله به حریم خصوصی‌شان را بدهند، حریم خصوصی از نظر قانون تعریفی ندارد و هیچ گونه تعریف هم شده نمی‌تواند.»
ده‌ها زن پس از تثبیت بکارت به بهانه‌ی تعیین سرنوشت، راهی زندان و خانه‌های امن شده‌اند.
بنفشه عفاف مسوول خانه امن زنان برای زنان می‌گوید: «هر ماه ۷-۸ قضیه قربانیان بکارت را در کنار سایر قضایا داریم و تا مدغم‌شدن در اجتماع و پذیرفتن خانواده‌شان نزد ما استند.»
مریم یکی از کسانی است که در خانه‌ی امن پناهنده است و از مرحله‌ی سخت حقوقی و معاینات عدلی گذشته گفت: «مرا دو بار معاینه کردند و حین معاینه برخورد داکتران خوب نبود.»
او چند ماه پیش، با دوست‌پسرش از کندز فرار کرده و به کابل آمده است. او دلیل فرارش را این گونه بیان می‌کند: «خانواده‌ام مرا به مردی می‌دادند که دوبار دیگر هم ازدواج کرده بود.»
او افزود: «من هیچ نزدیکی‌ای با دوست‌پسرم نداشتم، اما از این که به تکرار گفتم کسی حرفم را قبول نکرد و همین طور روزها پله‌های طب عدلی و دادستانی را بالا و پایین رفتم، از برای بار تهمتی که روی سینه‌ام سنگینی می‌کرد، تا بی‌گناهی‌ام را ثابت کنم.»