به گزارش اسپوتنیک، مجله نیچر می نویسد، این سیارات فراخورشیدی که به دور ستاره‌ای به نام تراپیست-1 می‌گردند 39 سال نوری از زمین فاصله دارند و انتظار می‌رود در آینده نزدیک اخبار موثق و دقیق‌تری از وجود حیات در آنها منتشر شود.
ستاره تراپیست-1 یک ستاره کوتوله سرد بوده و تنها کمی از مشتری بزرگتر است. میزان نور خورشید 2000 برابر آن است.
پروفسور میشاییل گیلون از دانشگاه لیژ بلژیک به عنوان مسئول این پروژه تحقیقاتی در نشست ناسا اعلام کرد: ما انتظار داریم که تا چند سال آینده به اطلاعات دقیق‌تری در رابطه با این منظومه دست پیدا کنیم و امیدواریم که بتوانیم نشانه‌هایی از حیات موجودات زنده در این سیارات بیابیم.
وی افزود: در حال حاضر سه سیاره از این مجموعه شانس بیشتری برای داشتن حیات دارند و نام آنها به ترتیب تراپیست-1 بی، تراپیست-1سی و تراپیست-1دی است.
فاصله تمام این سیارات از ستاره این منظومه کمتر از فاصله عطارد به خورشید است و سیارات این منظومه شدیدا متراکم و به هم نزدیک هستند.
نکته جالب توجه در رابطه با تراپیست-1 سی این است که این سیاره در دورترین فاصله از ستاره این منظومه قرار داشته و این فاصله، محدوده مناسب برای امکان وجود آب مایع در آن را فراهم می‌کند و شانس زیادی برای امکان وجود حیات در آن به وجود می‌آورد.
دو سیاره دیگر که نزدیکترین فاصله از ستاره این منظومه را دارند روزهای شدیدا گرم و شب‌های شدیدا سردی دارند که البته این موضوع، امکان وجود حیات در آنها را به حداقل می‌رساند.
محققان اعلام کرده‌اند در ادامه تحقیقاتشان در رابطه با جنس این سیارات و جرم و چگالی آنها تحقیق خواهند کرد.
نزدیکی این منظومه به زمین امیدها را برای دست یافتن نسل حاضر به حیات فرازمینی، شدیدا افزایش داده است.
