به گزارش طلوع نیوز، وزارت امور خارجۀ کشور هشدار می‌دهد که اگر پاکستان حملات موشکی را بر خاک افغانستان پایان ندهد؛ کابل پاسخ دندان شکنی به اسلام آباد خواهد داد.
به گفتۀ این وزارت، حکومت افغانستان در این راستا از تمام توانایی‌های داخلی، منطقه‌یی و جهانی خودش کار خواهد گرفت.
در همین حال، ریاست اجراییه، نیز در واکنش به این حملات موشکی، نگهداشت منافع مردم افغانستان را از اولویت‌های سیاست خارجی کشور می‌گوید.
جنگ با هراس افگنی و دیدگاه‌های این دو همسایه به این پیکار، بازهم هر دو کشور را، به رویارویی با هم کشانیده است.
از سوی هم، اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان در کنفرانس امنیتی مونیخ در این مورد گفت: «تا هنگامی که هراس افگنان، همچون هراس افگنان خوب و هراس افگنان بد شناخته شوند، ما بازنده خواهیم بود؛ اما اگر میان هراس افگنان فرقی قایل نشویم، برخیزیم و نیروهای مان را بسیج کنیم، هراس افگنی مهار خواهد شد.»
ریاست اجراییه، نیز بر نیاز گفتگوهی کابل و اسلام آباد، روی شیوۀ همکاری‌ها در پیکار با هراس افگنی تا جایی که منافع مردم افغانستان، در خطر نیفتد، تأکید می‌ورزد.
به گفته این منبع به نقل از معاون سخنگوی رییس اجراییه «برای افغانستان چیزی که اولویت دارد، منافع ملی مردم ماست، منافع ملی افغانستان است! ما مطابق به منافع خود پیش می‌رویم و عمل می‌کنیم.»
اما، واکنش وزارت امور خارجۀ افغانستان، به موضع گیری‌های اخیر اسلام آباد و نیز حمله‌های موشکی نظامیان پاکستانی بر خاک افغانستان، تُندتر است.
فرامرز تمنا، رییس مرکز مطالعات ستراتیژیک وزارت امورخارجه می‌گوید: «امیدواریم که به زودی این حملات قطع شوند و روابط دو کشور به حال عادی برگردد. در غیر آن، حکومت افغانستان خاموش نخواهد نشست و پتانسیل‌های بومی و منطقه‌یی و بین‌المللی خود را استفاده خواهد کرد؛ برای این که پاسخ بسیار درستی و دندان شکنی به پاکستان داده باشد.»
در چنین اوضاعی، چگونه‌گی سیاست خارجی افغانستان هم انتقاد می‌شود. سیاستی که گفته می‌شود، حکومت وحدت ملی در پرداختن به آن، همواره شتاب‌زده عمل کرده است.
در سال‌های اخیر روابط کابل و اسلام آباد در پیوند با چگونه‌گی همکاری در مبارزه با هراس افگنی بارها به تیره‌گی گراییده است و در این راستا، مقام‌های غربی نیز گاه‌گاهی از کابل پشتیبانی کرده‌اند.
به تازه‌گی، شماری از تحلیل گران امریکایی هم در گزارشی گفته‌اند که اگر پاکستان به همکاری با گروه‌های هراس افگن ادامه بدهد، کمک‌های واشنگتن به این کشور، باید قطع شوند و نیز جامعه جهانی پاکستان را همچون یک کشور پشتیبان هراس افگنان بشناسد.
