روسیه آماده است با ناتو و امریکا در افغانستان همکاری کند

به گزارش اسپوتنیک به نقل شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، چرخش یکباره مسکو در قبال تحولات افغانستان یکی از شگفتی های سیاسی بخصوص در منطقه بوده است در حالی که روسیه یکی از حامیان در حمله امریکا به افغانستان بود، اکنون در پی نقش آفرینی در سیاست و امنیت کشور می باشد.
وزیر خارجه افغانستان روز گذشته برای گسترش همکاری های سیاسی، نظامی، اقتصادی و بازرگانی به مسکو سفر کرده و وزارت خارجه روسیه نیز اعلام کرده که آماده کمک به نیروهای امنیتی افغانستان در مقابله با داعش است.
روسیه ای که در چنددهه قبل با زخم ناصور خواندن جنگ افغانستان مجبور به پذیرش شکست تلخی شد اما تغییرات در منطقه و ظهور و نفوذ داعش در افغانستان دلیلی شد بر دخالت های مسکو در اوضاع سیاسی حکومت کابل، هرچند نخستن تماس این کشور با رهبران طالبان در سال 2007 تعبیر به مساله قاچاق مواد مخدر شده بود اما اکنون این گفتگوها برای استفاده از یک گروه ترویسیتی برای مقابله با گروه دیگر از تروریستان برای امن نگه داشتن مرزهای کشورهای تحت حمایت روسیه می باشد.
هرچند ابرقدرتی به مانند روسیه معتقد است که امریکا در جنگ افغانستان با شکست مواجه شده، با گسترش نفود خود در کشور در پی خط نشان کشیدن برای رقیب دیرینه خود و استفاده از طالبان به عنوان ابزاری برای نقش های آینده می باشد.
اینکه حکومت افغانستان طی 16 سال گذشته در سیاست خارجی بسیار ضعیف عمل کرده و نتوانست با روابط دیپلماتیک از دخالت های خصمانه پاکستان جلوگیری کند بلکه در مقابل دیگر قدرت های منطقه به مانند عربستان، ایران، هند و بخصوص روسیه بسیار سردرگم ظاهر شد.
تایید مذاکره و گفتگو با طالبان از سوی روسیه با واکنش های تند حکومت و فعالان سیاسی مواجه شد اما در دولتی که همچنان درگیر با اختلافات درونی می باشد و هر روزه مناطق تحت حمایت خود را در جنگ با طالبان و مخالفان مسلح از دست داده و زمینه نفوذ نیروهای چون داعش در شرق و شمال را در بی تدبیری فراهم می کند آیا می تواند فشاری بر دخالت های خارجی چون روسیه در تحولات سیاسی باشد؟
پاسخ به طور قطع همان است که اکنون وزیر خارجه افغانستان برای گسترش روابط به مسکو سفر کرده و جدای از روابط تجاری و اقتصادی بُعد امنیتی آن بسیار پررنگ می باشد زیرا اگر روسیه بسیار محتاطانه در خصوص افغانستان عمل کرده اما اکنون آشکارا خواهان حضور پررنگ و حتی نظامی در کشور می باشد.
اما همانگونه که رییس مرکز مطالعات استراتژیک وزارت خارجه گفته است، ضعف در روابط با مسکو تنها معطوف به کم کاری در سیاست خارجیه نیست بلکه معماهای امنیتی در منطقه از چنان پیچیدگی برخوردار است که بخش عمده آن مربوط به معادله های بزرگ بین المللی و قدرت های جهان می باشد.
از سوی دیگر هرچند هراس روسیه از نفوذ گسترده داعش در آسیای مرکزی به دور از واقعیت نیست اما تنها دلیل دانست آن برای دخالت ها، ساده انگاری بیش نمی باشد، بلکه اگر در سال 2001 حامد کرزی عنوان کرد که افغانستان تنها جایی است که در آن منافع مسکو و واشنگتن برخورد ندارد اما اکنون شاهد تغییر در سیاست و تقابل ابرقدرت ها در این سرزمین هستیم.
اگر روسیه همچنان که با مشروعیت بخشیدن به گروه تروریستی طالبان به دنبال اعمال نفوذ در افغانستان و فشار بر امریکا باشد و با حضور نظامی خواهان نقش آفرینی ها در منطقه بیش از هر زمانی خطر جنگی دیگر با بازیگران جدید رقم خواهد خورد.
طالبان بزرگترین تهدید افغانستان است که خسارت های جبران ناپذیری از انسانی و مالی را بر جای گذاشت، فرصت های بزرگ توسعه اقتصادی و سرمایه گذاری ها را نابود کرد! گروهی که تنها برای نابودی و بازگردان خلافت خود بر افغانستان در حمایت پاکستان برقرار شده است و حال چنین دشمنی تبدیل به همپیمانی برای روسیه در مقابله با داعش می باشد.
آیا همواره باید مردم افغانستان از یک سو تاوان معامله گری های دولتمردان کشور را بدهند و از جانب دیگر در سیاست قدرت های جهان و منطقه قتل عام شوند و هر روز شاهد گروهی افراط گری جدید روزی با نام القاعده و دیگر روز با پرچم طالب و داعش باشند؟
مقام های حکومت وحدت ملی که در دو سال و نیم گذشته بسیار ضعیف و سردرگم در سیاست خارجی عمل کردند اینبار با ورود روسیه و تمایل این کشور برای نفوذ بیشتر در افغانستان، باید بسیار هوشمندانه عمل کند زیرا روسیه همان شوروی است که در حمله به کشور تمامی افراط گرایان و جهادی ها را در جبهه متحد قرار دارد و افغانستان پس از آن هیچ گاه روی آرامش ندید.