عطا محمد نور و 50% حکومت

به گزارش اسپوتنیک به نقل شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، عطا محمد نور چهره جنجالی ماه های اخیر که در مذاکرات پی در پی با ریاست جمهوری هم واکنش تند رهبران حزب جمعیت را برانگیخت و هم بر تمامی مقاومت های یک و نیم دهه خود در برابر وسوسه های حکومتی خط بطلان کشید و از سوی دیگر بر انزوای کامل رییس اجرایی مهر تایید زد.زمزمه های مذاکره با ریاست جمهور با سفر اشرف غنی برای بار نخست به بلخ صورت رسمی گرفت و هرچند عطا محمد نور بارها گفتگوها را از جانب حزب جمعیت اسلامی عنوان کرد اما مخالف های رهبران این حزب با این اقدام نشان از اختلاف در درون بزرگترین حزب حال افغانستان می باشد.عطا محمد در مصاحبه با رویترز گفته که در مذاکرات با ارگ، 30 سفارت، 30 معینیت، 15 ولایت، 15 سناتور انتصابی و نیمی از قنسولگری های جهان را درخواست کرده و در انتظار نتیجه است.وی که برای ادامه مذاکره ها با ارگ در کابل به سر می برد پس از به نتیجه رسیدن، ولایت بلخ را به نیروهای جوان واگذار خواهد کرد اما نکته قابل تامل، چرخش یک باره قدرتمندترین والی افغانستان در سیاست می باشد.وی که رقیب سال های دور جنرال دوستم می باشد و شمال را هیچ گاه به قدرتی دیگر واگذار نکرد و از این طریق، هم به ثروت هنگفت و هم به قدرتی بزرگ دست یافت، بهترین گزینه برای ریاست جمهوی می باشد که تا با دور شدن از مقر حکمرانی خود دلیل فشار بر مخالف تندروی این روزهای ارگ باشد: معاون اول ریاست جمهوری!اشرف غنی نیز که از ابتدای تشکیل حکومت وحدت ملی هیچ گاه در پی تقسیم قدرت با رییس اجرایی نبوده و تلاش های وی سرانجام به انزوای وی در قدرت انجامید، باید در پی فردی دیگر از قوم تاجیک و حزب جمعیت باشد تا مشروعیت سیاسی حکومت را حفظ نماید.اما آنچه برای رهبران حزب جمعیت و مقام های قومیت تاجیک نگران کننده است، وارد شدن عطا محمد در معامله راس حکومت و پشت کردن به آنان است که اولین گام آن همان کنار رفتن عبدالله نه به خواست بلکه توسط اشرف غنی و همراهی وی می باشد.قدرتمندترین والی افغانستان که در سیاست نیز بسیار هوشمندانه عمل کرده است، اینبار نه بر یک ولایت بلکه رویای حکومت بر کشور را در سر دارد که نیمی از منصب های حکومتی را تنها برای اتحاد با ارگ خوستار شده است.عطا محمد با اتتقاد شدید از عبدالله که وی را فردی ناکارآمد و ضعیف در قدرت بیان کرد، اکنون با تک روی به دنبال رسیدن به بالاترین رده های حکومتی می باشد می تواند برای قوم تاجیک یا پیروزی باشد و یا شکست.از ابتدای دوران جدید در افغانستان، همچنان به مانند قرن های گذشته راس حکومت از آن قوم پشتون بوده و دولتمردان انحصار طلب توانستند در بازی های سیاسی، تمامی چهره های بانفوذ دیگر اقوام را یا ترور و یا به انزوا بکشانند به مانند: برهان الدین ربانی، اسماعیل خان، عبدالله، برادران مسعود، جنرال دوستم و…
در این میان بزرگترین حزب افغانستان و رهبران قومیت تاجیک باید با کنارگذاشتن اختلافات در پی اتحاد برای مقاومت در برابر توطیه های ریاست جمهوری باشند نه به مانند گذشته تنها قربانی و مغلوب قدرت.اگر اکنون عطا محمد نور تنها گزینه گفتگوی ارگ می باشد و دیگر چهره ها از این حزب و دیگر قومیت ها در حکومت حضور ماثری ندارد، می تواند به فرصتی برای مخالفان تبدیل شود تا دیگر افغانستان تنها در دستان یک فرد و یک قومیت نباشد.سال ها است که رهبران کشور با آدرس قوم پشتون و درخواست های فردی با جهان به گفتگو می پردازند و معامله ها و فساد دلیل اصلی جنگ و ناامنی دوامدار کشور شده است.عطا محمد نور می تواند حکم وزنه دیگری برای حکومت و قدرت باشد اگر به مانند دیگر مقام های بانفوذ گذشته و خانه نشین اکنون، مغلوب سیاست تفرقه و توطیه ارگ نشود زیرا رویدادی که برای جنرال دوستم به وقوع پیوست می تواند درس عبرتی برای دیگر مقام ها باشد زیرا قدرتمندترین مرد میدان و رهبر جنگی افغانستان اکنون خانه نشین این روزهای کابل است.