به گزارش اسپوتنیک به نقل از خبرگزاری فارس، چهارمین کنگره بینالمللی بزرگداشت «ابوالمعانی میرزا عبدالقادر» بیدل شاعر بزرگ زبان فارسی، در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه 29 و30 جدی در تهران برگزار شد.
محمد سرور رجایی فعال فرهنگی مهاجران افغانستانی در ایران طی یادداشتی اختصاصی به اهداف برگزاری جشنواره عرس بیدل پرداخت.
در این یادداشت آمده است: عُرس بیدل مراسمی است سنتی که از روزگاران دور و در جغرافیای پهناور زبان فارسی همچون افغانستان، پاکستان، هندوستان و تاجیکستان برای تجلیل از این شاعر بلند آوازه زبان فارسی برگزار میشود.
پیوند سنت‌های دیرینه هدف اصلی جشنواره عرس بیدل
محور اصلی این جشن که با سنت‌های اجتماعی پیوند دیرینه دارد، بر شعرخوانی و سخنرانی و موسیقی استوار است.
اما از زمانی که شاهد برگزاری این ضیافت ادبی هنری در تهران هستیم، میبینیم که قدم به قدم از فضای سنتی خود فاصله گرفته و تبدیل به یک همایش پربار علمی شده است.
چهارمین عرس بینالمللی بیدل، با این که بعد از یک وقفه طولانی برگزار شد، اما دیدیم که دستاندرکاران این همایش جهانی، با مدیرت خوب، خلاء این وقفه را با کیفیت و تنوع برنامهها در چهارمین عرس، پر کرده بودند.
حضور بیدل پژوهان نامی نه تنها از جغرافیای قلمرو فارسی، بلکه از کشورهای دیگر نظیر آلمان و ایتالیا و جاپان نشان دهنده این مهم بود، که عرس بیدل چهارم بیشتر به جایگاه علمی خود نزدیک شده است.
تمام جوامع نیازمند شناخت بیدل
با این وصف نباید فراموش کنیم، که نه تنها ملتهای جهان فارسی، بلکه تمام ملتها نیازمند شناخت بیشتر و آشنایی دقیق‌تر با نازکخیالیهای شعر و اندیشه بیدل هستند.
چون بر این باور هستیم، که تفکر و اندیشه والای شاعران بزرگ زبان فارسی همچون، حافظ شیرازی، مولانای بلخی، ابوالمعانی بیدل و سنایی غزنوی… جهان شمولاند.
عرصه جهانی شعر بیدل
برپایی عرس بیدل، در دهههای گذشته در کشورهای افغانستان و هند، بیانگر این موضوع است که شعر و اندیشه این شاعر جهانی فارسی پیش از این، که در ایران بر زبانها بیفتد در این کشورها هم جایگاه رفیعی در بین مردم دارد و هم علاقهمندان و مریدان بسیاری داشته است.
حضور 80 مهمان خارجی با 16 ملیت مختلف در کنار استادان برجسته بیدلپژوه و زبانَشناس کشور میزبان، در تهران با محوریت شعر و اندیشه حضرت ابوالمعانی بیدل، یقینا برکاتی بسیاری برای انسانهایی که به صلح و مهربانی و شعر میاندیشند، خواهد داشت، به ترویج بیشتر زبان فارسی در کشورهای غیر از زبان فارسی کمک خواهد کرد.
پروفسور«آنا ونزان» استاد گروه تاریخ دانشگاه میلان ایتالیا یکی از مهمانان این کنگره بود که با زبان شیرین فارسی در شب پایان صمیمانه سخن گفت و یاد آور شد، که زبان فارسی درسال 1558 میلادی از مسیر کشور متبوعش ایتالیا به اروپا رسیده است.
همچنین وی، از مجله انترنتی حرف زد، که با زبان فارسی در دانشگاه «بولونیا»ی ایتالیا برای فارسی زبانان علاقهمند آماده و منتشر میشود.
این سخنان را ما اگر از زبان مهمانان افغانستانی، هندی یا تاجیکستانی این کنگره میشنیدیم، صفایی نداشت.
صفا و لطف سخن این بانوی ایتالیایی در این است، که میبینم عرس بیدل به برکت نام این شاعر بلند آوازه جهان فارسی تبدیل شده است به محفل گردهمایی با شکوه سفیران زبان فارسی از کشورهای مختلف. حضور این سفیران دانشمند و پژوهشگر، با محور شعر و اندیشه حضرت ابوالمعانی بیدل، ظرفیت بسیاری را در گسترش زبان فارسی در کشورهای متبوع فراهم آورده است.
یقینا برنامههای پژوهشی و ورکشاپها که با حضور استادان میهمان برگزار شد و برپایی نمایشگاه نسخ خطی از بیدل و دیگران، در حاشیه چهارمین عرس بیدل، جنبه علمی و بینالملی بودن عرس چهارم را پررنگتر نشان داد.
شعرخوانی شاعران و اجرای موسیقی سنتی افغانستان به سبک غزلخوانی و آن هم با پیروی از جلسات سنتی عرس بیدل در افغانستان، عرس چهارم را شکوه دیگری بخشیده بود.
تاسیس بنیاد بیدل گامی در جهت اعتلای پژوهشگران
با این وصف، از تاسیس بنیاد بیدل هم نباید غافل ماند. بنیادی که با همکاری بیدلشناسان و بیدل پژوهان، در ماه سنبله سال جاری در تهران با مدیریت دکتر «هادی سعیدی کیاسری» کارش را آغاز کرد و عرس چهارم را با تدبیر به محل تلاقی اهالی فرهنگ و هنر تبدیل ساخت.
حالا که عرس چهارم به پایان رسیده و میهمانان خارجی آن هم با خوشنودی به کشورهایشان بازگشته‌اند، اما انتظارها از عرس چهارم تازه شروع شده است.
یقینا دوست داران و علاقهمندان حضرت بیدل، منتظر کارهای قابل اعتمادی نه از عرس بیدل، بلکه از «بنیاد بیدل» هستند.
امیدواریم پیش از برگزاری عرس پنجم، شاهد این دستاوردها باشیم.
