«اسلحه فیر نمی کند، انسان فیر می کند». طراح که جهان را تغییر داد

استاد ورزیده جوان
میخائیل کلاشنیکوف در سال 1919، در خانواده عادی دهقانی، جای که او طفل 17 — م بود، تولد شد. او از زمان طفولیت به تخنیک و طراحی علاقمندی نشان میداد. میخائیل کلاشنیکوف در سن 18 سالگی قریه آبایی خود را ترک کرد، به قزاقستان آمد و در دیپوی راه آهن شروع بکار نمود، جای که تجربه خوب کار با تخنیک را کسب کرد. او در سال 1938 به خدمت سربازی جلب گردید و تانکیست شد. کلاشنیکوف در سال های خدمت سربازی اولین طرح های خود را آغاز کرد که در بهبود تخنیک محاربوی کمک نمودند. وقتیکه در سال 1941 جنگ بزرگ میهنی آغاز شد، میخائیل کلاشنیکوف قوماندان تانک بود. در اکتوبر سال 1941 زخم سنگین برداشت و او را جهت معالجه طولانی اعزام کردند. هنگام رخصتی شش ماهه بنابر وضع صحی، میخائیل کلاشنیکوف اولین تفنگچه —ماشیندار طراحی شده خود را ساخت. اگرچه این نمونه جهت تسلیح بکار گرفته نشد، قوماندانی پوتنسیال خلاق میخانیک جوان را به دیده قدر نگریست و او را جهت آموزش تخنیکی اعزام نمود. کلاشنیکوف از سال 1942 در کار بالای سلاح خودکار در اداره عمومی توپچی اردوی سرخ شرکت داشت.
ماشندار افسانوی АК-47
بعد از ختم جنگ مساله ساختن ماشیندار نو برای اردوی شوروی مطرح گردید. در کانکور طراحی سلاح نو میخائیل کلاشنیکوف نیز شرکت ورزید که تا آن زمان به ساختن چند نمونه دلچسپ سلاح خودکار سبک موفق شده بود. آزمایش ماشیندار ساخته شده توسط کلاشنیکوف موفقانه سپری شد و در سال 1949 سلاح تحت علامت АК-47 — ماشیندار کلاشنیکوف، جهت تسلیح بکار گرفته شد. آنگاه هیچکس حتی تصور هم کرده نمی توانست که این سلاح به یکی از سمبول های زمان مبدل خواهد گشت. میخائیل کلاشنیکوف به خاطر ماشیندار خود به دریافت یکی از جوایز عالی اتحاد شوروی — جایزه ستالین مفتخر گردید و او توسط نشان ستاره سرخ تقدیر شد. در نتیجه میخائیل کلاشنیکوف نشان ها و جوایز زیاد مختلف دریافت کرد، ولی همان، جایزه اول را گرامی ترین و خاطره انگیزترین جایزه میخواند.
ماشیندار کلاشنیکوف به مثابه سلاح مطمئین و ساده از نقطه نظر ساختن، به سرعت در سراسر جهان گسترش یافت. اتحاد شوروی با کمال میل جواز تولید آن را با متحدین خود در اردوگاه سوسیالیستی که به چنین سلاح عالی نیاز داشت، در میان می گذاشت. از آنها ماشندار گسترش هرچه بیشتر می یافت، کسی آن را بصورت قانونی کاپی میکرد، آن هم در صورتیکه ساختمان ساده ماشیندار بی مانند به این کار مساعدت میکرد. شخص طراح هیچگونه پول اضافی، به غیر از معاش، از تولیدکنندگان نو اختراع خود دریافت نمی کرد. از میخائیل کلاشنیکوف روزی پرسیدند، آیا او از این کار رنج نمی برد، به خاطریکه او میتوانست در غرب از برکت اختراع خود میلیونر میشد. کلاشنیکوف در پاسخ گفت:« نباید همه چیز را توسط پول اندازه کرد. برای من این بسیار ارزشمند است، وقتیکه مردم میگویند:« سلاح شما جان مرا نجات داد!» میلیون ها برای من چه بکار اند؟ من بدون آن زندگی خوب دارم».
در نشان های روی بیرغ های یک عده کشورها
ماشیندار کلاشنیکوف با انواع مختلف سراسر جهان را پر ساخته — با آن چریکان ویتنامی و مجاهدین افغان به نبرد می رفتند، شورشیان امریکای لاتین و مبارزین فلسطینی به نبرد می رفتند. در سال های جنگ ایران — عراق نیروهای هردو طرف درگیر در منازغه با این ماشیندار شوروی مسلح بودند. تصویر مشخص کلاشنیکوف زنیت بخش بیرغ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و جنبش «حزب الله» لبنان می باشد. این ماشیندار حتی در روی نشان های دولتی دول افریقایی موزمبیق و زیمبابوی ابدی شده است. این ماشیندار حقیقتاً به یکی از سمبول های شناخته شده اتحاد شوروی و بعداً روسیه مبدل گشته است. رمز پیروزی بی نظیر ماشیندار کلاشنیکوف در اینست که او در خود بهترین مفکوره های سلاح خودکار سبک زمان خود را گردآوری نموده، فوق العاده ساده و مطمئین می باشد. کلاشنیکوف می گفت که شخصاً به مثابه سرباز که به اساس تجربه خود می داند که بصورت خاص در نبرد چه مهم است، او سلاح را برای سربازان، مانند او، ساخته است. از همین سبب سلاح ساخت او برای آنهایی بدون رقیب باقی ماند که زندگی آنها اکثراً به انتخاب سلاح وابسته بود. زمانیکه ژورنالیستان روزی از احمدشاه مسعود قوماندان افغان در این مورد پرسیدند که او به کدام سلاح ترجیح میدهد، شیر پنجشیر بدون تامل پاسخ داد — «واضح است، کلاشنیکوف».
سلاح برای دفاع
در اگست سال 2013 کمپنی «ایژماش»، جای که ماشیندارهای افسانوی کلاشنیکوف تولید میشوند، بنام «کانسرن، «کلاشنیکوف» مسمی شد و در تاریخ 23 دسمبر سال 2013 میخائیل کلاشنیکوف جهان فانی را وداع گفت. او زندگی طولانی زیست که برای بسیاری ها در روسیه به مثال خدمتگار صادق مهین خود مبدل گشته است. میخائیل کلاشنیکوف را اکثراً میخواستند به این متهم سازند که او سلاح ساخته که به اثر آن تعداد زیادی مردم کشته شده اند. طراح افسانوی به چنین اتهامات پیوسته پاسخ میداد:« وقتیکه سعی میکنند مرا به این متهم سازند، من موافقه نمی کنم. من سلاح را برای دفاع از وطن خود ساختم. و این — هدف عمده است که او برای آن خدمت میکند. و به خاطر آنکه АК به نقاط داغ میرسد، نباید اسلحه سازان، بلکه سیاستمداران پاسخگو باشند که پرابلم ها را به طرق صلح آمیز حل کرده نمی توانند. اسلحه فیر نمی کند، انسان فیر می کند».