این دیدار وی با شینزه ابه در چنین مقطع زمانی از اهمیت بزرگ سیاسی و اقتصادی برای هر دوکشور برخوردار بود ٬ طرفین اولین بار در تاریخ مغلق مناسبات بین دو کشور به موافقه رسیدند تا از طریق فورمول های رشد اقتصادی به آینده حل معضلات سیاسی خود برسند.
۱۶ دیکابر سفر دو روزه و.پوتین به جاپان صفحه جدیدی در مناسبات دو کشور باز کرد. مناسبات اقتصادی بین دو کشوردرعصر نوین منازعات سیاسی را به حاشیه می کشاند. اسناد امضا شده در توکیو پرابلم های ارضی جزایر کوریل را حل ننمود و این معضله خارج قوس در مناسبات بین دو کشور قرار گرفت ٬ طرفین به موافقت رسیدند تا جزایرکوریل منحیث یک معضله نه ٬ بلکه به یک پل ی درتامین مناسبات اقتصادی و سرمایه گزاری بین دو کشور مبدل گردد. بدین اساس این جزایرباید نقش خاص را مانند هانکانگ در عرصه اقتصادی در سطح سرمایه گذاری جهانی بازی نمایند.
بعد از ۱۱ سال توقف مناسبات در سطح رهبران دوکشور پاکت ی ازتوافقات در عرصه مناسبات اقتصادی به امضا رسید که در نتیجه همکاری های مشترک اقتصادی در جزایر کوریل و سرمایه گذاری ۲٫۵۴ ملیارد دالر از طرف جاپان در رشد اقتصادی این جزایر شامل این توافقات گردید. در مجموع در این سفر ۷۰ قرارداد اقتصادی به امضا رسیدند٬ که شامل قراردادها در عرصه انرژی اتومی ٬ سرمایه گذاری در عرصه تولید و انتقال گاز ازروسیه به جاپان ٬ کردیت به مبلغ ۱۹ ملیارد دالردرعرصه معاملات بانکی ازطرف جاپان، شامل این قرارداد ها می باشد. بنا پرابلم های ارضی کوریل نه تنها مناسبات این دو کشور را به بیراهه نمی کشاند ٬ بلکه همکاری های اقتصادی را در سطح عصری و پیشرفته آن قرار می دهد. به گفته و.پوتین کار مشترک روسیه و جاپان در «مانور های اقتصادی» می تواند تهداب ﻣﻄﻤﺌﻦ مناسبات بین دو کشور را بنا نماید٬ به خاطریکه اقتصاد روسیه و جاپان همدیگر را تکمیل میکند و عملآ در رقابت با هم قرار ندارند. رییس جمهور روسیه امیدواری نشان داد که در اول کار های مشترک اقتصادی در جزایر کوریل فضای مناسب را برای مذاکرات در عرصه امضای «معاهده صلح» بین دو کشور هموار می سازد.
دوم اینکه لیدر های دو کشور اولین بار از تبصره های قاطعانه در مورد پرابلم ها در امضای معاهده صلح ابا ورزیدند. باید انکار ننمود که جانب جاپان هم نرمش قابل ملاحظه را نشان داد و آمادگی تفاهم خود را درحل این قضیه نشان داد.
به گفته ای صدراعظم جاپان شینزو آبه مذاکرات بین شان در پرابلم های کوریل ۵ ساعت طول کشید و ازآنجمله یک ونیم ساعت دو به دو. ابه گفت که «من معتقد به خود هستم و فکر می کنم که و.پوتین هم همچنان ٬ اما اگر ما به اعتقادات خود بسنده شویم ٬ بنآ هرگزاین پرابلم ها را نمی توان حل نمود».
سوم اینکه تا اندازه درتامین فضای مناسب رول خود را فکتور امریکا بازی نمود ٬ یعنی زمان تحلیف رئیس جمهور امریکا دونالد ترامپ نزدیک می گردد و همین حالا جاپان خود رااز دیکته های اداره قصر سفید در مناسبات اش با روسیه آزاد تر احساس می کند ٬ دوستان در عدم امضای معاهده صلح و تشنج مناسبات روسیه و جاپان در جزایر کوریل تا به حال امریکا رول منفی خود را بازی نموده و ناظرین تبصره نمودند که اوباما کوشش نمود تا این سفر پوتین به جاپان هم با چالش های مواجع گردد٬ اما شینزه ابه نشان داد که توجه ای به این تلاش های اوباما نمیکند.
در حلقات سیاسی جاپان تا اواخر تردید در پارتنر بودن سیاسی و نظامی امریکا و جاپان وجود نداشت و در اوان سفر پوتین به جاپان اخبار Asahi از قول منابع حکومت آبه حتا نوشت که در صورت واگذار جزایر کوریل از روسیه به جاپان ٬ امریکا دفعتآ قرارگاه های خود را در این جزایر مستقر خواهد کرد. از آنجمله این اخبار گفته های جنرال سکرتر شورای امنیت جاپان سیتارو یاتی را به نشرمی رساند که گویا وی تایید نموده که بلی «چنین امکانات وجود دارد».
تصامیم جدیدی را که اداره ترامپ در نظر دارد٬ گواهی آنرا می دهد که اداره قصر سفید در آینده تغییرات بنیادی را در سیاست خارجی امریکا وارد می کند که همزمان برعکس پیشبینی های قبلی که از آن نام بردیم ، مناسبات اش را با روسیه بیشترتامین میکند وبه صورت اخص مخالفت ها را با چین در سیاست خارجی اش بیشتر می سازد. چنانچه مجله The World Policy Journal امریکا در پیش بینی های خود بیشتر از همه قدم فراتر میگذارد و تاکید می کند که «دونالد ترامپ قرار است به شکل بنیادی سیاست خارجی امریکا را در منطقه تغییر دهد٬ یعنی ازآن زمانهای که ریچارد نکسن و اندری کسینجر درسال ۱۹۷۱ به چین رو آورده بود ». این بدین معنی است که روی خود را از طرف چین به طرف روسیه میگردند. بدین اساس میتوان پیشبینی نمود دوستان که دیگرامریکا مذاهمت در توسعه مناسبات روسیه و جاپان نیز نخواهد نمود.
با در نظر داشت اوضاع و.پوتین در اخیر سفرش به جاپان کاملآ به وضاحت اظهار نمود که « به منافع همه کشور های منطقه به شمول امریکا احترام دارد». وی خاطر نشان نمود که در سال ۱۹۵۶ هنگامی که اتحاد شوروی و جاپان در حل منازعات شان باهم نزدیک شده بودند و نه تنها قطعه نامه ۱۹۵۶ را امضا نمودند ٬ بلکه به تصویب نهایی هم رساندند٬ که این فکتور ثبت شده یی تاریخی است ،در آنوقت ایالات متحده امریکا ادعا نمود که در منطقه علایق خود را نیز دارد ٬ وزیرخارجه آنوقت دالاس به جاپان به زبان خود اخطار داد که اگر جاپان کاری بکند که مخالف علایق امریکا در منطقه باشد٬ بنآ اکیناوه تمامآ تحت اثر امریکا قرار میگیرد. که بدین اساس این موافقت نامه تا به حال صرف منحیث یک سند تاریخی بیش باقی نماند.
تحمیق روابط اقتصادی بین روسیه و جاپان می تواند سیگنال مهم باشد برای چین که پرابلم های مرزی خود را با توکیو دراکواتور بحر جنوبی چین دارد و همچنان بدون حسادت خود را در فعال شدن سیاست روسیه در منطقه آسیای-اقیانوس آرام پنهان نمیکند. هر دو کشور نیاز به پشتی بانی روسیه در مناسبات شان بین چین و جاپان استند، هرگاه همکاری های نظامی روسیه و چین فعالتر میگردد ٬ رسک زیاد می رود که موقف جاپان تضعیف گردد٬ عین شکل نزدیکی روسیه و جاپان ٬ پیکن را وامیدارمی سازد تا همکاری های اقتصادی و سیاسی خود را با مسکو تنگ تر نگاه دارد ٬ چه خاصا که ترامپ با دکترین جدید سیاست خارجی اش روابط امریکا رابا چین تاریک تر خواهد ساخت.
تصادفی نبود که نتایج مذاکرات و.پوتین به جاپان را چین با احتیاط وناراحتی مورد بررسی قرارداد٬ چنان چه جنرال سکرتر مرکز تحقیقاتی س.ه.ش.اکادمیسن اکادمی علوم اجتماعی چین سون جوانژی اظهار نمود که روسیه از چندین جهات پاتنراسترتیژیک چین شمرده می شود ٬ در چنین حالتی که مناسبات چین و جاپان سرد است٫ روسیه با در نظر داشت موقف چین آنقدر سریع در تامین مناسبات اش با جاپان قدم نخواهد گذاشت، به خاطری که به منافع استراتیژی هر دو کشور نیست.
خلاصه اگر نتیجه گیری نماییم، می بینیم که مناسبات دوجانبه کشور تنها منحصر به سیاست های خارجی خود شان باقی نمی ماند و سیاست جهانی آنقدر با هم محکم گره خورده که حین طرح دکترین سیاست خارجی هر کشور باید بیلانس مناسبات را با همه کشور های شامل این و یا آن حوزه در نظر گرفت.
۱۶ دیکابر سفر دو روزه و.پوتین به جاپان صفحه جدیدی در مناسبات دو کشور باز کرد. مناسبات اقتصادی بین دو کشوردرعصر نوین منازعات سیاسی را به حاشیه می کشاند. اسناد امضا شده در توکیو پرابلم های ارضی جزایر کوریل را حل ننمود و این معضله خارج قوس در مناسبات بین دو کشور قرار گرفت ٬ طرفین به موافقت رسیدند تا جزایرکوریل منحیث یک معضله نه ٬ بلکه به یک پل ی درتامین مناسبات اقتصادی و سرمایه گزاری بین دو کشور مبدل گردد. بدین اساس این جزایرباید نقش خاص را مانند هانکانگ در عرصه اقتصادی در سطح سرمایه گذاری جهانی بازی نمایند.
بعد از ۱۱ سال توقف مناسبات در سطح رهبران دوکشور پاکت ی ازتوافقات در عرصه مناسبات اقتصادی به امضا رسید که در نتیجه همکاری های مشترک اقتصادی در جزایر کوریل و سرمایه گذاری ۲٫۵۴ ملیارد دالر از طرف جاپان در رشد اقتصادی این جزایر شامل این توافقات گردید. در مجموع در این سفر ۷۰ قرارداد اقتصادی به امضا رسیدند٬ که شامل قراردادها در عرصه انرژی اتومی ٬ سرمایه گذاری در عرصه تولید و انتقال گاز ازروسیه به جاپان ٬ کردیت به مبلغ ۱۹ ملیارد دالردرعرصه معاملات بانکی ازطرف جاپان، شامل این قرارداد ها می باشد. بنا پرابلم های ارضی کوریل نه تنها مناسبات این دو کشور را به بیراهه نمی کشاند ٬ بلکه همکاری های اقتصادی را در سطح عصری و پیشرفته آن قرار می دهد. به گفته و.پوتین کار مشترک روسیه و جاپان در «مانور های اقتصادی» می تواند تهداب ﻣﻄﻤﺌﻦ مناسبات بین دو کشور را بنا نماید٬ به خاطریکه اقتصاد روسیه و جاپان همدیگر را تکمیل میکند و عملآ در رقابت با هم قرار ندارند. رییس جمهور روسیه امیدواری نشان داد که در اول کار های مشترک اقتصادی در جزایر کوریل فضای مناسب را برای مذاکرات در عرصه امضای «معاهده صلح» بین دو کشور هموار می سازد.
دوم اینکه لیدر های دو کشور اولین بار از تبصره های قاطعانه در مورد پرابلم ها در امضای معاهده صلح ابا ورزیدند. باید انکار ننمود که جانب جاپان هم نرمش قابل ملاحظه را نشان داد و آمادگی تفاهم خود را درحل این قضیه نشان داد.
به گفته ای صدراعظم جاپان شینزو آبه مذاکرات بین شان در پرابلم های کوریل ۵ ساعت طول کشید و ازآنجمله یک ونیم ساعت دو به دو. ابه گفت که «من معتقد به خود هستم و فکر می کنم که و.پوتین هم همچنان ٬ اما اگر ما به اعتقادات خود بسنده شویم ٬ بنآ هرگزاین پرابلم ها را نمی توان حل نمود».
سوم اینکه تا اندازه درتامین فضای مناسب رول خود را فکتور امریکا بازی نمود ٬ یعنی زمان تحلیف رئیس جمهور امریکا دونالد ترامپ نزدیک می گردد و همین حالا جاپان خود رااز دیکته های اداره قصر سفید در مناسبات اش با روسیه آزاد تر احساس می کند ٬ دوستان در عدم امضای معاهده صلح و تشنج مناسبات روسیه و جاپان در جزایر کوریل تا به حال امریکا رول منفی خود را بازی نموده و ناظرین تبصره نمودند که اوباما کوشش نمود تا این سفر پوتین به جاپان هم با چالش های مواجع گردد٬ اما شینزه ابه نشان داد که توجه ای به این تلاش های اوباما نمیکند.
در حلقات سیاسی جاپان تا اواخر تردید در پارتنر بودن سیاسی و نظامی امریکا و جاپان وجود نداشت و در اوان سفر پوتین به جاپان اخبار Asahi از قول منابع حکومت آبه حتا نوشت که در صورت واگذار جزایر کوریل از روسیه به جاپان ٬ امریکا دفعتآ قرارگاه های خود را در این جزایر مستقر خواهد کرد. از آنجمله این اخبار گفته های جنرال سکرتر شورای امنیت جاپان سیتارو یاتی را به نشرمی رساند که گویا وی تایید نموده که بلی «چنین امکانات وجود دارد».
تصامیم جدیدی را که اداره ترامپ در نظر دارد٬ گواهی آنرا می دهد که اداره قصر سفید در آینده تغییرات بنیادی را در سیاست خارجی امریکا وارد می کند که همزمان برعکس پیشبینی های قبلی که از آن نام بردیم ، مناسبات اش را با روسیه بیشترتامین میکند وبه صورت اخص مخالفت ها را با چین در سیاست خارجی اش بیشتر می سازد. چنانچه مجله The World Policy Journal امریکا در پیش بینی های خود بیشتر از همه قدم فراتر میگذارد و تاکید می کند که «دونالد ترامپ قرار است به شکل بنیادی سیاست خارجی امریکا را در منطقه تغییر دهد٬ یعنی ازآن زمانهای که ریچارد نکسن و اندری کسینجر درسال ۱۹۷۱ به چین رو آورده بود ». این بدین معنی است که روی خود را از طرف چین به طرف روسیه میگردند. بدین اساس میتوان پیشبینی نمود دوستان که دیگرامریکا مذاهمت در توسعه مناسبات روسیه و جاپان نیز نخواهد نمود.
با در نظر داشت اوضاع و.پوتین در اخیر سفرش به جاپان کاملآ به وضاحت اظهار نمود که « به منافع همه کشور های منطقه به شمول امریکا احترام دارد». وی خاطر نشان نمود که در سال ۱۹۵۶ هنگامی که اتحاد شوروی و جاپان در حل منازعات شان باهم نزدیک شده بودند و نه تنها قطعه نامه ۱۹۵۶ را امضا نمودند ٬ بلکه به تصویب نهایی هم رساندند٬ که این فکتور ثبت شده یی تاریخی است ،در آنوقت ایالات متحده امریکا ادعا نمود که در منطقه علایق خود را نیز دارد ٬ وزیرخارجه آنوقت دالاس به جاپان به زبان خود اخطار داد که اگر جاپان کاری بکند که مخالف علایق امریکا در منطقه باشد٬ بنآ اکیناوه تمامآ تحت اثر امریکا قرار میگیرد. که بدین اساس این موافقت نامه تا به حال صرف منحیث یک سند تاریخی بیش باقی نماند.
تحمیق روابط اقتصادی بین روسیه و جاپان می تواند سیگنال مهم باشد برای چین که پرابلم های مرزی خود را با توکیو دراکواتور بحر جنوبی چین دارد و همچنان بدون حسادت خود را در فعال شدن سیاست روسیه در منطقه آسیای-اقیانوس آرام پنهان نمیکند. هر دو کشور نیاز به پشتی بانی روسیه در مناسبات شان بین چین و جاپان استند، هرگاه همکاری های نظامی روسیه و چین فعالتر میگردد ٬ رسک زیاد می رود که موقف جاپان تضعیف گردد٬ عین شکل نزدیکی روسیه و جاپان ٬ پیکن را وامیدارمی سازد تا همکاری های اقتصادی و سیاسی خود را با مسکو تنگ تر نگاه دارد ٬ چه خاصا که ترامپ با دکترین جدید سیاست خارجی اش روابط امریکا رابا چین تاریک تر خواهد ساخت.
تصادفی نبود که نتایج مذاکرات و.پوتین به جاپان را چین با احتیاط وناراحتی مورد بررسی قرارداد٬ چنان چه جنرال سکرتر مرکز تحقیقاتی س.ه.ش.اکادمیسن اکادمی علوم اجتماعی چین سون جوانژی اظهار نمود که روسیه از چندین جهات پاتنراسترتیژیک چین شمرده می شود ٬ در چنین حالتی که مناسبات چین و جاپان سرد است٫ روسیه با در نظر داشت موقف چین آنقدر سریع در تامین مناسبات اش با جاپان قدم نخواهد گذاشت، به خاطری که به منافع استراتیژی هر دو کشور نیست.
خلاصه اگر نتیجه گیری نماییم، می بینیم که مناسبات دوجانبه کشور تنها منحصر به سیاست های خارجی خود شان باقی نمی ماند و سیاست جهانی آنقدر با هم محکم گره خورده که حین طرح دکترین سیاست خارجی هر کشور باید بیلانس مناسبات را با همه کشور های شامل این و یا آن حوزه در نظر گرفت.
