این جهوریت درآسیای میانه ، میان دریای ولگا و دریای خزر و سلسله کوه های اورال در شمال آسیای میانه موقعیت دارد.
مساحت باشقیرستان تقریبآ سه برابر کمتر از مساحت افغانستان است، اما نفوس این جمهوریت تقریبآ ۷ برابر کمتر از نفوس افغانستان میباشد. پایتخت آن اوفا نام دارد. زبان‌های رسمی آن زبان باشقری و روسی هستند. زبان باشقری یکی از زبان‌های خانواده زبان های ترکی التایی، شاخه زبان‌های قبچاق است و اگر دقیق تر بگویم به "قبچاق بلغار" تعلق دارد. زبان باشقیر از نظر واژگانی نسبتاً غنی میباشد. این زبان دارای ۲ لهجه می باشد که یکی در شمال شرقی و غربی و دیگری درجنوب غربی و مرکز مورد استفاده‌است ، که با زبان‌های مغولی و ترکی نزدیکی دارد و بیشترشان به این زبان تکلم می کنند. این زبان بسیار نزدیکی به زبان تاتاری دارد. باشقیرها تا قرن نوزدهم با زبان ترکی صحبت می‌نمودند. در اواخر همین سده آنها زبان تاتاری را قبول نموده بین سالهای ۱۹۲۳ الی ۱۹۳۰ از الفبای فارسی-عربی و بین سالهای ۱۹۳۰ الی ۱۹۳۹ از الفبای لاتین استفاده می‌کردند. در سال ۱۹۴۰ همانند دیگر جمهوری‌های آسیای میانه الفبای روسی جای الفبای لاتین را گرفت.
اکثر باشقیرها روسی را نیز می‌دانند. مردم باشقیرستان از نظر نژادی به نژاد زرد تاتاری نسبت دارند. این اقوام رابطهٔ قومی و زبانی نزدیکی با سایر ترک تباران آسیای مرکزی مانند قزاق‌ها و ازبک‌ها و همچنین تاتارهای ساکن قازان دارند. بیشتر نفوس باشقیرستان را باشقیر ها درحدود ۱٬۸۰۰٬۰۰۰ نفرتشکیل می‌دهند. باشقیرها مردمانی از اقوام ترک ساکن آسیای میانه هستند که نسبآ در تاتارستان ، چلیابینسک ، ارنبورگ ، پیرم سامارا نیز بود وباش می کنند ، بجزاز روسیه تعدادی از آنها در کشورهایی مانند اکراین، قزاقستان و تا حدودی در ازبکستان مسکن گزین هستند. پایتخت باشقیرستان اوفا در دامنه‌های غربی اورال قرار می‌گیرد. این شهر قدیمی در سال ۱۵۷۵ تأسیس یافته‌است و فعلآ در آن تقریباً یک چهارم از جمعیت کشور زندگی می‌کنند. باشقیرستان در شرق با تاتارستان و در شمال شرقی با اودمورت همسایه میباشد. بقیه سرحدات این جمهوری نیز محاط به خاک روسیه است. باشقیرستان اولین جمهوری خودمختار در فدراسیون روسیه میباشد که خودمختاری خود را در ۲۳ مارس سال ۱۹۱۹ بدست آورد.
باشقیرها امروزه بیشتر مسلمانان سنی مذهب حنفی هستند. رجوع آنها به اسلام همراه با سایر ایالات و قبایل ترک آسیای مرکزی در حدود سده دهم میلادی آغاز شد. در سال ۱۷۸۸ کاترین دوم در منطقه ایدیل- اورال مجلس اسلامی اورِنبِرگ را تأسیس نمود که مجلس بعدها به اوفا منتقل شد.
با وجود زندگی شهری برخی از مردم باشقیر همچنان دور از جوامع شهری بسر برده و با زندگی بدوی در سحرا ها مسکن گزین اند. این مردم هنوزبه برخی حماسه‌ها و اساطیر کهن خودشان یعنی داستان های خیالی و حماسی مانند اورال باتیر که نام حماسه سنتی مردم باشقیر است وریشه آن به چند هزار سال قبل باز می‌گردد، عقیده دارند، که از زبان به زبان تا به حال قصه میکند و زنده نگهداشته‌اند. این قصه ها روایات از رویدادهای نبردهای کهن قهرمانانه پهلوانان باشقیر را با نیروهای شیطانی میکند.
مناطق باشقیر در اوایل سده سیزدهم تحت حاکمیت مغولان اردوی زرین یا بعبارت دیگر «چای بان» پسر «جوجی» قرارداشت. باشقیرها که به ارتش مغول پیوسته بودند، باسقوط اردوی زرین بسال ۱۵۰۲ بین خان نشینی‌های مختلف تقسیم گردیدند. بخشی که در شمال بودند به خان‌نشین"قازان"، بخشی که در شمال شرقی بودند به سایبریا و بخشی که در جنوب قرار داشتند به ارتش نوقای پیوستند. در سال۱۵۵۲شاه روس ایوان گروزنی ، خان‌نشین قازان را تحت استیلای خود در آورد. او در «اوفا» یک پایگاه نظامی تأسیس نموده و شهرهایی مانند سامارا و اورنبورگ را تسخیر نمود. فرهنگ مردم باشقیر امروزه مانند گذشته‌ها نیست؛ و بدلیل آمیختگی زندگی با اقوام اسلاو تغییرات زیادی نموده. اما به هر ترتیب ویژگی‌های صحرانشینان ترک و تاتار هنوز هم در میان آنها وجود دارد.
شوروی سابق سعی داشت تا جمهوری های ترک نژاد را بین مردمشان تقسیم کرده و آنها را از اتحاد ترک‌ها دور نگه دارد. بدین اساس اتحاد جماهیر شوروی سابق در سال ۱۹۲۵ با بوجود آوردن ولایت اورنبورگ که هدف ازآن جدا ساختن جمهوری های ترک تبار از هم دیگربود، از اعلان استقلال جمهوری‌های «ایدیل — اورال» جلوگیری نمود و هم باعث تجرید و جدایی این جمهوری ها از دنیای ترک شد.
در سال های جنگ دوم جهانی در باشقیرستان نقش مهم را در بین کشور های شوروی بازی نمود. بیشتر از صد فابریکات صنعتی ازمناطق مرکزی روسیه ، دها شفاخانه های عسکری ،تعدادی ازادارات مرکزی روسیه و دو صدوهفتادو هشت هزار مهاجر را به این جمهوریت انتقال دادند. در زمان جنگ در این جمهوریت تعدادی زیادی از قطعات عسکری ایجاد گردید، رول عمده را در تولیدات و قوای نظامی استخراج نفت در باشقیرستان تشکیل داد. مردمان این جمهوریت کمک های بزرگ مالی برای قوای سرخ انجام دادند و دها ملیون ربل خودرا برای تولید طیارات و تانک ها کمک نمودند ، دوصدو هشتاد نفر از این جمهوریت القاب قهرمان اتحادشوروی را دریافت نمودند. بعد از جنگ شهر های نو ایجاد گردید که به مراکز تولید نفت ، ماشین سازی و طیاره سازی مبدل گردیدند. راه های جدید خط اهن و سرک ها ی موتر رو اعمار گردید. در سالهای
٦٠-۸۰ صنعت، زراعت و خانه سازی در باشقیرستان به سرعت پیش رفت. و در سال ۱۹۸۰نفوس اوفابه بیشتر از یک ملیون نفر رسید. ۱۱ اکتوبر ۱۹۹۰ شورای عالی جمهوریت باشقیرستان قطعه نامه خود مختاری خود را صادر نمود. در سال ۱۹۹۲ موافقت نامه بین جمهوری باشقیرستان و فدراسیون روسیه امضا گردید که به اساس آن مناسبات شان به اساس قرار داد های دو جانبه تنظیم می گردد. در سال ۱۹۹۰ قانون اساسی جمهوری باشقیرستان پزیرفته شد و مقام ریاست جمهوری تصویب گردید.
جمهوری باشقیرستان از لحاظ توریزم شهرت جهانی و منطقوی دارد ،زیرا این جمهوریت طبعیت گوارا و میراث های کهن تاریخی و کلتوری دارد. ابشار ها و دریا های خروشان به زیبایی این جمهوریت افزده ودر کنار دریا ها دوصد استراحت گاه های مجهز و عصری اعمار گردیده که برای تفریح و تداوی سالانه صدها هزار نفر از اطراف روسیه و کشور های خارج به آنجا ها سفر می کنند. هنوز هم کمبودی زیادی به استراحت گاه ها وجود دارد و تعدادی کثیر مردم به این سبب نمی توانند از مزایای آن نصیب گردند. در سال۲۰۱٦ سایت انترنتی تحت عنوان "جمهوریت آزاد" برای رشد توریزم ایجاد گردید، تا مردم خود مستقلانه بتوانند دسترسی به هوتل ها ، استراحت گاه ها و محلات تاریخی پیدا کنند و شما دوستان هم می توانید از این سایت استفاده نموده و در صورت امکان میتوانید مستقلانه به این جمهوریت زیبا سفر نمایید ، من متیقن ام که رسوم و عنعنات این مرد م بسیار جالب و مورد پسند تان قرارخواهد گرفت.
