این سازمان در سال 1993 دربرلین به ابتکار رییس سابق بانک جهانی پیتر آیگن ایجاد گردید، که امروز در ۱۸۰ کشور دنیا دفتر خود را دارد. رییس اداره این سازمان در سال 2014 سارنوال دولتی پرو خوسی هوگوس انتخاب گردید ، شخصی که توانست چندین مقامات بلند پایه دولتی پرورا به اتهام فساد مورد بازداشت قرار دهد. بالاتر از همه وی قادر گردید که رییس جمهور دیکتاتور پرو البرتو فخیموری را همراه با رییس استخبارات پیرو ولادیمیرو مونتوسینوس به میز محکمه بکشاند و اتهامات صادر شده را بالای اش ثابت نماید.
Transparency International سالانه شاخص ادراک فساد را در تمامی کشور های ارزیابی و به نشر می سپارد. سنجش اساسی ارزیابی های این سازمان را فساد، اختلاس، رشوه گیری، خرید و فروش پستهای دولتی، رشوهپذیری دستگاه قضایی، فساد مالی در میان سیاستمداران و مقامهای دولتی و عدم مقابله کافی یا ناکارایی در پیکار علیه مواد مخدر تشکیل می دهد و به اساس موفقیت و عدم موفقیت در این شاخص ها کشور ها را در درجه بندی قرار می دهد. این مقیاس ها از نمره 10 تا صفر تعیین می گردد ، یعنی کشور های که دولتمندان شان در مبارزه با شاخص های نامبرده خوبترین دستاورد دارند، بلند ترین نمره را و کشور های که بدترین دستاورد دارند، پاهین ترین نمره را حاصل می کنند. معیارهای تعیینشدهٔ سازمان جهانی شفافیت بین الملل در پوهنتون پاساو در آلمان (Universität Passau) محاسبه میگردد که از محاسبات هرساله به نشر سپرده میشود.
سنجش ها نه تنها از اراکین دولتی صورت می گیرد ، چون به اساس معیار های این سازمان تنها دولت ها مسئول کاهش فساد نیستند. سنجش ها در مورد عملکرد های پارلمان ها ، نهادهای مدنی، صاحبان مشاغل، رسانهها و حتی شهروندان عادی نیز صورت می گیرد که در مبارزه و یا برعکس تکثر فساد مسئول هستند، چون از آنجا که فساد یک پدیده نا مطلوب اجتماعی است ، مبارزه با آن نیز یک مسئولیت مشترک همه شهروندان است.
بدین اساس در بعضی از ممالک گذارشات این سازمان با دیدبان های شفافیت درمبارزه با فساد دراین کشور ها مغایرت دارد. قسمی که امسال در افغانستان گذارش سازمان بین المللی شفافیت با دیدبان شفافیت افغانستان درباره نهادهای مبارزه با فساد به گونهی جدی اختلاف نظر بوجود آمد ، امسال که سازمان شفافیت بین المللی از عملی شدن تعهدات دولت وحدت ملی خبر می دهد، اما رییس دیدبان شفافیت افغانستان محترم سید اکرام افضلی دولت را در مبارزه با فساد ناکام میداند.
مسئول بخش آسیایی و اقیانوسیه در سازمان بینالمللی شفافیت گفت: زمانیکه جامعه جهانی به افغانستان کمک می کند، لازم است از چگونگی مصرف آن اطلاع داشته باشد و بر آن نظارت کند.و اقعا وی بکلی حق به جانب است مثلی که در روسیه یک متل عامیانه وجود دارد: "کسی که پول می دهد ، موزیک فرمایش میدهد."
نکته دیگری را که وی یکی از دستاورد های حکومت دانست، عملکرد کمیته خریداری دولت وحدت ملی بود. وی این کمیته را به عنوان نمونه برای سایر نهاد ها تلقی نمود به گفته سریراک پلیپت اگر دیگر نهادهای مبارزه با فساد نیز مانند این نهاد عمل کنند، دولت شاهد دستاوردهای بزرگتری در امر مبارزه با فساد خواهد بود.
ناگفته نماند که سید اکرام افضلی رئیس دیدبان شفافیت افغانستان نیز از عملکرد این سازمان به نیکی یاد نمود.
صحبت مکمل دکتور سمیع الله پویا را با دکتور کبیر رنجبر در مورد کلیک نمایید و بشنوید:
امید روزی کشور ما افغانستان عزیز بتواند حد اقل در حد وسطی کشور های عاری از انواع فساد که از آنها نام برده شد قرار گیرد, یقینآ دشمن درجه اول کشور ما فساد است و این فساد مادر همه بدبختی های جامعه است.