در روسیه « لین تماس عاجل» برای خانمان ایجاد می شود که با شرایط سخت زندگی روبرو شده اند. ساختار هماهنگ کننده به جمع آوری اطلاعات در باره مراکز کمک های عاجل در مناطق خواهد پرداخت. این موضوع در اتاق اجتماعی و دفتر آنا کوزنتسووا، تحقیقات کودکان بررسی می شود. آنا کوزنتسووا، در مصاحبه با روزنامه « ایزوستیا» گفت که اطلاعات در باره مراکز بحران و اقدامات حمایتی باید برای زنانی قابل دسترسی باشد که با شرایط دشوار در زندگی مواجه شده اند. اگر با شوهراش با مشکلات روبرو شده باشد و جایی برای زندگی نداشته باشد و حامله دار باشد و یا مادر با فرزند خوردسال باشد، باید بداند در شهر خود به چه مرکزی رجوع کند و در انجا چه کمک را می تواند بدست بیاورد و به چه امتیازاتی می تواند حساب کند. « مراکز بحران — یکی از ابزار موثر کمک به زنانی است که با وضعیت دشوار در زندگی روبرو شده اند. زنان نباید بر سر دو راهی — سقط جنین و یا گذاشتن کودک خود در Baby box — قرار بگیرند. زنان باید از گزینه دیگری چون سیستم کمک که از مراکز بحران و تدابیر حمایتی اجتماعی و مادی و کمک به اشتغال تشکیل شده است، برخوردار باشند. مادران آینده و مادران فرزند دار باید از هر نوع کمک برخوردار شوند تا بفهمد تنها نمانده است». یولیا زیمووا عضو اطاق اجتماعی روسیه متذکر شد که هنوز هیچ کس بدرستی نمی داند که چه تعداد از اینگونه نهادها در کشور وجود دارد. اطاق اجتماعی در حال جمع آوری اطلاعات در باره مراکز دولتی است اما اکثر مراکز بحران توسط سازمان های خصوصی سازماندهی شده اند. وی در مصاحبه با « ایزوستیا» در توضیح این موضوع گفت: « گزارشات در این خصوص در اختیار نداریم. اوضاع بدین علت بغرنج است که زنان نمی توانند در همه این مراکز ساکن شوند و در همه جا زنان بدون اقامت دائم را نمی پذیرند و در همه مراکز به زنان با سابقه جرمی کمک نمی کنند. در بعضی از مناطق اصلا مراکز بحران به این شکل وجود ندارد. در آنجا مراکز کمک به خانواده وجود دارد که زنان می توانند در آنجا کمک های مادی، بعضی از وسایل و مواد غذایی دریافت کنند، ولی نمی توانند در آنجا زندگی کنند و از کمک روانشناسان برخوردار شوند». ماریا استودِنیکینا، مدیر مرکز بحران مسکو به نام « خانه ای برای مادران» متذکر شد زنانی که با وضعیت دشواری روبرو شده اند از امکان دریافت کمک بی خبراند. نهایتا آنها تصمیم می گیرند به زندگی کودک خود با عملیات سقط جنین پایان بدهند. متأسفانه در تمام مناطق کشور روانشناس با زنی که قصد سقط جنین دارد صحبت نمی کند و او را با راه های دیگر دریافت کمک آشنا نمی سازد». یولیا زیمووا متذکر شد که باید کار مراکز بحران معیین شود و یا حد اقل درک شود که چه خدمانی را می توانند در اختیار زنان بگذارند. باید نقشه اینتراکتیت طراحی شود و اطلاعات در باره اینگونه مراکز درج شود. کاربر منطقه ای کورد نظر خود را انتخاب میکند (مثلا به محل اقامت دائمی خود) درخواست خود را ارسال میکند و اطلاعات کامل در باره نزدیک ترین مراکز بحران را دریافت می نماید. به گفته اعضای اطاق اجتماعی، همه این خدمات رایگان خواهد بود: « در سایت اطاق اجتماعی، مدول های آماده وجود دارد و فقط باید « لین های تماس عاجل» راه اندازی شوند. (در اطاق اجتماعی چند لین تماس عاجل فعال است). همچنین باید مدل حاوی نقشه را منتشر کرد تا کاربر خودش اسام مراکز را وارد کند. پس از آن سیستم بطور اتوماتیک کار خواهد کرد. نهایتا مرکز هماهنگ کننده فقط از چند کارشناس تشکیل خواهد شد».
