فهیمه محمدی قبل از این که توسط فهیمه دانشگر دفن خاک شود، خود را آماده ساخته و می‌بیند که او در کدام ساحه‌یی از گورستان عمومی در دامنه‌ی تپه ناهمواری در غرب شهر کابل به خاک سپرده می‌شود. او لباس سفید برتن کرده و از کار کندن قبر خود جدا نظارت میکند. فهیمه حتا کسانی را که در کندن قبرش شرکت دارند می‌شناسد و حتا برای شان دستور می‌دهد جایی که قرار است دفن شود چگونه باشد. او همچنین لوحه سنگش را می‌داند که چه اندازه است و نوشته‌های روی آن را نیز قبل از این که در زیر خاک بالایش قرار بگیرد می‌خواند. این دختر جوان حتا قبل از این که دفن خاک شود، در لوحه سنگ‌اش تاریخ فوت‌اش را نوشته و شایدهم بارها به سازنده این سنگ دستور داده باشد که با چه رنگ‌هایی نوشته‌های لوحه سنگ‌اش را تزیین کند.
جای پاهای برهنه فهیمه نیز در نزدیکی قبرستانش بجا می‌ماند و از فاصله‌های هرقدم به نظر می‌رسد که او در رسیدن به جایی که قرار است دفن شود، خیلی هم باشتاب و بلند گام برداشته است.
فهیمه دانشگر دختر جوان نوزده ساله است که در یک اقدام نمادین، در اعتراض به تبعیض جنسیتی علیه زنان و دختران در افغانستان، تمام خاطره‌ها و داشته‌های نوزده سال گذشته‌اش را در یک گورستان عمومی در شهر کابل دفن خاک کرد. این دختر معترض که قبل از دفن هویت‌اش فهیمه محمدی بود، حالا به فهیمه دانشگر تغییر نام داده است. او با دستان خود تمام نوشته‌ها و یاداشت خاطره‌های غم‌انگیزش را مانند یک جسد واقعی در داخل قبر می‌گذارد و بعد با خاک ریختن روی قبر هویتش لوحه سنگی را که در آن شعارهایی در ابزار و جنس دوم نبود زن نوشته شده است، محکم سمنت میکند.
فهیمه دانشگر که دانشجوی ریشه مدیریت در دانشگاه امریکایی افغانستان و ریشه کمیپوتر ساینس در دانشگاه خصوصی گوهرشاد است، می‌گوید: «من اینجا جنیست را در هویت فهمیه دفن می‌کنم. فهیمه کسی بوده که در قالب جنسیت زنانه شکل گرفته بوده است. دوست دارم این هویت را همین‌جا دفن کنم تا همه چیز براساس سیاسر بودن یا بدشگون بودن خلاصه نشود.»
فهیمه دانشگر می‌افزاید که باید به تمام آدم‌ها نه عنوان جنس بلکه به عنوان انسان نگاه شود. او می‌گوید که به زن بودنش افتخار میکند، از این که زنان به عنوان جنس دوم در جامعه افغانستان مطرح هستند، رنج می‌برد. خانم دانشگر که در مراسم تدفین هویت خانم محمدی مورد پرسش‌های معتدد چند مرد در گورستان قرار می‌گیرد، می‌گوید: «جنسیت من زن هست و هرگز تغییر نمی‌کند و وقتی که همه چیز در وجودم انسان گونه باشد، اما جنسیت من قابل پذیرش نباشد نمی‌توانم بگویم که به جنسیت من احترام شده است. ولی تنها افکاری را که در باره جنسیت زن نقش گرفته را نفی بکنیم. من به جنسیت زن اهانت نمی‌کنم اما افکار موجود در باره زنان را دفن می‌کنم.»
این مردان به فهمیه در مورد انتخاب اسم «دانشگر» گیر می‌دهند و تاکید دارند که این اسم مردانه است. اما پاسخ‌های مکرر فهمیه به این مردان چیز دیگر است و می‌گوید که او می‌خواهد چیزهایی که مختص مردان شمرده می‌شود برای زنان نیز باشد.
بگو و مگوی فهیمه با این مردان، یک خانم دیگر را که در مراسم تدفین هویت فهیمه محمدی برسر قبرستان هویت او حاضر شده، مجبور میکند تا به دفاع از فهیمه برخواسته و مردانی که گیر داده‌اند را قانع سازد. این خانم جوان گفت: «دانشگر رسیدن به مرحله از علم و آگاهی است و این اسم ویژه جنس خاص نیست.»
