فارياب يا سوريه كوچك

طالبان اطراف شهر و اطراف تمامي ولسوالي هارا گرفته اند، اينكه چرا سروصدا از آن شهربلند نيست، به كدام حمايت و پشتبانه مردم صدا بلند كنند.
اختطاف، دزدي، جنايت و زور آزمايي به حدي رسيده كه به گفته سن كرده ها، هيچ زماني فارياب را به اين اندازه غرق مصيبت نديده بودند.
وی همچنیبن میافزاید که كشته وزخمي شدن، اوسط ده تا پانزده نفر در روز از اثر درگيری ها به يك امر معمول مبدل شده و غم انگيز تراينكه مردم مرگ شانرا ازقبل قبول كردند و شهدا، بدون هيچ فرياد و واكنشي بخاك سپرده ميشود.
هركه توان كرايه موتر وكرايه خانه را داشت،آواره گي راقبول نموده به شهر ديگري پناه برده است.

رييس اداره نورم و استاندارد در مورد درگیری میان قوموندادن معلولمات داتده میگوید همين ديشب دربلچراغ قومندانان، قريه همديگر را تا صبح به هاوان زدند اطفال وزنان كشته شدند وخانواده ها دركوه ها فراري وبدون آب ونان بودند، كسی ازآن كوه ها برايم زنگ زد ومادر پير اش تيلفون را از دست پسرش گرفته با ناله مادری آنقدر دعاي بد بخاطر بي تفاوت ماندن هايم كرد كه آب شدم، اين مادر مرا كه اينقدر گفت، مسوولين، قومندانان و حكومت را چي ها نماند كه نگفته باشد.
مردم در تمام قريه هادرعيد قربان، قربانی های شانرا فروخته به اين گروه و آن گروه، سلاح و مرمی گرفته دادند ورنه زير شكنجه ميرفتند.

همچنین اختلاف و دشمنی به جايي رسيده است كه اين قريه او قريه را ميكشد، زوردار كم زور را ميكشد، پسر پدر را ميكشد وبرادر برادر را ميكشد وطالب همه ي شانرا ازيك سر ميكشد.
طالبان از خاموشی وعدم همكاری مردم باحكومت، از ميان خانه ها و زمين ها عبورنموده وبه راحتی ماين هارا به محلات مورد نظرشان جابجا كرده وهر كسی را كه خواسته باشند ازبين ميبرند، قومندانان صاحب ها هم به عين شيوه رقبای قريوس شانرا يكي پي ديگري ميكشند.

بيكاری، بی نانی، بيجايی، آواره گی، فقر وتنگدستي دراين ولايت چنان فزاينده و درد آور است كه كلانترين ارزوی اكثريت خانواده ها، گرسنه نماندن اطفال شان برای يك شب است.
نقيب الله فايق مشكل مزمن فارياب را به رييس جمهور، و مسولین امنیتی میرساند تا در مورد وظيفه خود را انجام دهند.