برقع ربطی به اسلام ندارد

شیخ خالد عمران در این گفت‌وگو تصریح کرده که برقع دستور اسلام نیست و تنها برای زنان محمد، پیغمبر اسلام واجب بوده است و زنان مسلمان لازم نیست که برقع استفاده کنند.
به گزارش مدنیت به نقل از دویچه‌وله، او در پاسخ به این پرسش که آیا ممکن است زنان مسلمان به خاطر نزدیک‌تر شدن به آیین پیامبر اسلام بخواهند از روبنده استفاده کنند، گفته، چنین چیزی نمی‌تواند درست باشد چرا که مثلا برای زنان پیغمبر ازدواج مجدد پس از مرگ پیامبر هم ممنوع است، ولی زنان مسلمان نمی‌توانند بگویند به دلیل نزدیکتر شدن به پیامبر نمی‌خواهند پس از بیوه شدن، دوباره ازدواج کنند.
به گفته شیخ عمران، برقع می‌تواند به هر دلیل دیگری مورد استفاده قرار بگیرد مثلا در سرزمین‌های صحرایی به خاطر حفظ صورت از باد و ریگ و خاک، اما نباید آن را به اسلام ربط داد.
این استاد الازهر تاکید کرده که در اسلام، گردی صورت زن‌ها و دست‌هایشان بایستی آزاد باشد. او گفت: «دستور اسلام برای پوشش زنان لباسی است که برجستگی‌های بدن را مشخص نکند اما دست‌ها و صورت را نباید بپوشاند.»این صاحب فتوای سنی‌مذهب در پاسخ به این پرسش که بدین ترتیب آیا می‌توان گفت زنانی که برقع می‌گذارند، قانون شریعت را نقض کرده‌اند، افزود: «وقتی زنی در جامعه‌یی بزرگ می‌شود که برقع در آنجا مرسوم است، از دید مذهبی این زن حق انتخاب دارد که برقع بپوشد یا نپوشد. اما اگر تصمیم بگیرد که صورتش را با روبنده بپوشاند اجازه ندارد این کار را به نام دین انجام دهد. این کار اشکال دارد.»
شیخ خالد عمران در عین حال تصریح کرد: «اگر در جامعه‌‌یی پوشیدن برقع عواقب منفی داشته باشد، مثلا از برقع برای انجام عملیات تروریستی استفاده شود، در این صورت من برقع را ممنوع اعلام می‌کنم.»
در دانشگاه مصر پوشیدن برقع ممنوع است. شیخ خالد دلیل این ممنوعیت را قطع رابطه "صورت با صورت" بین استادان و شاگردان عنوان کرده و گفته میمیک صورت یکی از اولین راه‌های ارتباط بین دو انسان است و وقتی این راه قطع شود، ارتباط دو نفر نمی‌تواند کامل باشد.
او گفت: «ما نمی‌توانیم برای همه کشورها و جوامع یک دستورالعمل صادر کنیم و بگوییم کلن پوشیدن برقع ممنوع است چرا که اگر مثلا در مناطقی که تحت تصرف داعش هستند به خاطر نپوشیدن برقع ضرری به زنان برسد، ما (الازهر) مسوول آن زیان خواهیم بود.»
دبیرکل شورای فتوای دانشگاه الازهر در پایان این گفت‌وگو تاکید کرده که الازهر نمی‌تواند انسان‌ها را مجبور کند چه بپوشند یا چه نپوشند چرا که آنجا یک موسسۀ دینی است و نه مجلس یا محل قانون‌گذاری.
شیخ خالد عمران گفت: «ما اجبار را دوست نداریم، به خصوص در مسائل خصوصی افراد. تنها خداست که اجازه قضاوت دارد. اوست که اعمال انسان‌ها را محاسبه می‌کند، نه ما. ما جانشینان خدا بر روی زمین نیستیم و خود را نگهبان در بهشت نمی‌دانیم.»