عطسه زدن فقط صدایی نیست که ایجاد میشود, بلکه مخفف یک سندرم عطسه نه چندان نادر می‌باشد که بطور رسمیautosomal dominant compulsive helio-ophthalmic outbursts of sneezing نامیده میشود. این عبارت، توصیف کننده پدیده عطسه در هنگامی است که شما به خورشید نگاه می‌کنید. نه فقط خورشید، هر نور روشنی می‌تواند یک واکنش زنجیره‌ای از عطسه را برای کسی که مبتلا به آآچووو هست، به ارمغان بیاورد.
دانشمندان تخمین می‌زنند که این وضعیت، بین ۱۰ و ۳۵ درصد از افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما از آنجا که واقعا هیچ گونه ضرری ندارد، بخوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
عطسه بعد از رابطه جنسی، بیشتر از آنچه فکر می‌کنید، اتفاق می‌افتد. محققان کاملا مطمئن نیستند که چرا این اتفاق می‌افتد اما معتقدند که دلیل آن مربوط به سیستم عصبی پاراسمپاتیک است که چیزهایی مانند ضربان قلب، هضم، بافت‌ها و مایعات مرتبط با برانگیختگی جنسی را تنظیم می‌کند.
در دهه ۱۹۵۰، ویلیام فرث، زیست شناس هاروارد، تخمین زد که یک عطسه می‌تواند سرعتی معادل ۱۰۰ متر بر ثانیه داشته باشد، که میشود حدود ۳۶۰ کیلومتر در ساعت, در حالیکه اکنون بنظر می‌رسد تخمین فرث کاملا اغراق آمیز است، اما عطسه‌ها قطعا با شدت حرکت می‌کنند. یک مطالعه توسط یک تیم از دانشمندان در سنگاپور دریافت که عطسه‌ها تا سرعت ۱۶ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کنند.
آیا تا بحال فکر کرده‌اید که چرا هرگز در حال عطسه زدن از خواب بیدار نمی‌شوید؟ پاسخ به این سوال، دانشمندان را نیز متعجب کرده است. هنگامیکه دراز می‌کشید، غشاهای مخاطی در بینی شما در واقع متورم می‌شوند که باید باعث شود به ذرات گرد و غباری که در داخل و خارج سوراخ‌های بینی‌تان در گردشند، حساس‌تر شوید. اما معلوم شده که در طول خواب REM (خواب عمیق و آرامی که وقتی رویا می‌بینید، در آن هستید) تمام عضلات بجز آنهایی که چشمها را کنترل می‌کنند، عملا از کار می‌افتند!
ماهیچه‌هایی که برای عطسه کردن، منقبض و منبسط می‌شوند نیز، جزو آن عضلات از کار افتاده هستند، و حتی هنگامیکه شما در خواب REM نیستید، نورون‌های مسئول ایجاد عطسه، باز هم سرکوب می‌شوند. بنابراین در حالیکه عطسه در خواب غیر عمیق، ممکن است، اما هنوز هم بسیار بعید می‌باشد.
برخلاف منطق یک فرد ۱۰ ساله، یک عطسه هر چقدر هم که قوی باشد، قرار نیست چشمان شما را از حدقه بیرون بیاورد! پس چرا ما در هنگام عطسه، چشمانمان را می‌بندیم؟ این فقط یک رفلکس است. اعصاب بینی شما در واقع به اعصاب موجود در چشمان شما متصل هستند، بنابراین هنگامیکه عطسه می‌زنید، این تحریک باعث میشود که برای یک لحظه، چشمانتان را ببندید، حتی اگر سعی کنید این کار را نکنید!
عطسه، سرعت تپش قلبتان را کم می‌کند. در مورد اولین کاری فکر کنید که وقتی آن غلغلک را در بینی‌تان احساس می‌کنید، انجام می‌دهید: شما یک نفس بزرگ و عمیق می‌کشید و آن را نگه می‌دارید. آن نفس عمیق، عضلات را در قفسه سینه شما سفت می‌کند و فشار را در ریه‌های شما افزایش می‌دهد، که تمام اینها، جریان خون به قلب شما را بند می‌آورد. آنگاه بطور لحظه‌ای فشار خونتان کاهش یافته، و ضربان قلبتان افزایش پیدا می‌کند.
مادرتان بی دلیل به شما گوشزد نمی‌کرد که جلوی دهانتان را در هنگام عطسه یا سرفه کردن بگیرید. محققان در دانشگاه MIT، عطسه‌ها را در رده «حباب‌های شناور چند فازی» دسته بندی کرده‌اند. این اساسا بدین معناست که ذرات ریز عطسه‌ی شما، که شامل تعداد زیادی باکتری هستند، برای مدتی طولانی‌تر از آنچه تصور میشود، در هوا معلق می‌مانند. آن قطرات کوچک از بزاق، مانند پر در باد، در پیرامون شما شناورند، تا زمانیکه در نهایت لحظاتی بعد روی محل یا شخص از همه جا بی خبری بنشینند.
