به گزارش گروه تسنیم به نقل از واشنگتن پست، درحالی که بسیاری از افکار عمومی متوجه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا است باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا خود را برای آخرین سفر به آسیا به عنوان رئیس‌جمهور آماده می‌کند. هدف از این سفر شرکت در اجلاس گروه 20 است اما شاید مهمتر از آن به دنبال عملی ساختن یکی از مهمترین ایده‌های خود باشد که همان چرخش به سمت آسیا است. این یک سیاست بسیار مهم به شمار می‌رود اما اوباما آخرین فردی است که برای به سرانجام رسیدن این سیاست تلاش می‌کند.
کشورهای منطقه اقیانوس آرام قرن 21 را از آن خود خواهند ساخت. طبق آمار بانک جهانی تنها در 10 سال آینده 4 اقتصاد از 5 اقتصاد بزرگ دنیا در این منطقه خواهند بود و آمریکا تنها درصوتری قادر به حضور قدرتمند در قرن 21 خواهد بود که همچنان قدرتی بزرگ و حیاتی در این منطقه به شمار رود.
مهمترین کار برای دستیابی به این هدف ممانعت از تسلط چین به این منطقه است. با توجه به اقدامات توسعه طلبانه اخیر چین به ویژه در منطقه دریای جنوبی چین، آمریکا تا حدی به هدف خود دست یافته است زیرا هرگونه حرکت خصمانه پکن با واکنش همسایه‌هایی مانند ویتنام، فیلیپین همراه خواهد شد. هند به عنوان یک رقیب قدیمی برای چین به شمار می‌رود که همکاری خوبی با آمریکا دارد. واشنگتن همچنین همکاری امنیتی خود با تعدادی از متحدان قدیمی خود مانند ژاپن، استرالیا و سنگاپور را تقویت کرده است.
با تمام این تفاسیر چین ماهیتی همانند اتحاد جماهیر شوروی ندارد که آمریکا به دنبال محدود ساختن آن باشد. پکن تقریبا مهمترین شریک تجاری برای هر کشوری در اسیا به شمار می‌رود. شاید همانطور که کورت کمپل، مشاور ارشد وزارت خارجه آمریکا تا سال 2013 گفته است "چرخش به سمت آسیا" تقویت سیستم عامل آسیا است که همان تقویت آزادی حمل و نقل دریایی، تجارت آزاد، موسسات و گروه‌های چند جانبه و چنین اقدامات دیپلماتیکی به عنوان راه‌حل صلح‌آمیز مشاجرات است اما مهمترین آن حوزه تجارت است.
اما تجارت آزاد از هر گوشه‌ای در داخل آمریکا مورد انتقاد قرار گرفته است. برنی سندرز و دونالد ترامپ به صورت اشکار مخالف آن هستند. هیلاری کلینتون و پاول رایان، رئیس مجلس نمایندگان اعلام کرده‌اند که دیگر با استانداردهای آنها همخوانی ندارد، هرچند استانداردهای مورد نظر خود را مشخص نساخته‌اند.
با سیاست "چرخش به سمت آسیا" اوباما به دنبال مهمترین منافع ایالات متحده است، اما در دستیابی به این هدف در واشنگتن تنهاست زیرا با توجه به فضای انتخاباتی این کشور مفاهیمی مانند پوپولیسم، محافظه‌گرایی و انزواگرایی حامیان بیشتری دارد.
