آقای نبیل که دو دوره در زمان حکومت حامد کرزی رییس جمهور پیشین و حکومت وحدت ملی ریاست عمومی اداره امنیت ملی را به عهده داشت، از دولت پاکستان به عنوان بزرگترین حامی تروریزم نام برده و در مقالهای که در صفحه رسمی فیسبوک خود با برخی از سناد مهم مبنیبر ارتباط میان دولت پاکستان و گروههای تروریستی در منطقه و جهان منتشر کرده، مینویسد که از برخی اقدامات و ارتباطات پاکستان با گروههای تروریستی ایالات متحده امریکا و دیگر شرکای بینالمللیاش نیز آگاه بودند.
رحمتالله نبیل که سال گذشته در اعتراض به نزدیکی اشرفغنی رییس جمهور افغانستان با دولت پاکستان از مقامش کنارهگیری کرد، در این مقاله خود میافزاید، پاکستان که براساس ایدیولوژی مذهبی شکل گرفت، تاکنون تلاش کرده تا از افراطیت مذهبی و تروریزم به عنوان وسیلهی برای رسیدن به اهداف خود کار گیرد. به گفته آقای نبیل، با تجاوز اتحاد جماهیر شوروی سابق بر افغانستان و زمامداری جنرال ضیاالحق، زمینههای بیشتری برای پاکستان به منظور ترویج افراطیب برای مهار نمودن هند مساعد شد. رییس پیشین امنیت ملی افغانستان تاکید کرده که پاکستان به بهانه تسلیح کردن مجاهدین در افغانستان علیه قشون سرخ شوروی سابق، ارتش خود را تجهیز کرد و همچنین هزاران مدرسه دینی به بهانه تقویت جهاد در افغانستان پایهگذاری کرد.
رحمتالله نبیل با اشاره به برخی از اسناد رسمی دولت پاکستان مینویسد که هم اکنون بیش از 150 هزار مدرسه دینی تحت نام آموزش ارزشهای اسلامی در آن کشور در زمینههای ترویج افراطیت و خشونت فعالیت دارند. وی تاکید کرده که تنها نزدیک به بیست و پنج هزار باب این مدارس در نزد حکومت پاکستان ثبت شدهاند. آقای نبیل میافزاید که در حال حاضر پنجاه و یک گروه تروریستی در پاکستان فعالیت دارند و از همین مدارس دینی سربازگیری میکنند.
رییس پیشین اداره امنیت ملی افغانستان در مطلب خود مینویسد که پس از حادثه یازدهم سپتامبر سال 2001 و باز شدن پای کشورهای متقدر جهان در قضایای افغانستان، جامعه جهانی درک کرد که پاکستان به ویژه سازمان استخبارات آن کشور برای رسیدن به اهداف خود از تروریزم و افراطیت به عنوان وسیله کار میگیرد. به گفته آقای نبیل، کشته شدن اسامه بن لادن رهبر پیشین شبکه تروریستی القاعده در پاکستان، شک جامعه جهانی در مورد حمایت اسلامآباد از گروههای تروریستی را به یقین مبدل ساخت.
رحمتالله نبیل در این مطلب خود از شبکه تروریستی حقانی، به عنوان بازوی سازمان استخبارات پاکستان یاد کرده میافزاید که پاکستان از شبکه حقانی برای تقویت شبکه تروریستی القاعده در افغانستان استفاده کرده است. به گفته آقای نبیل، ایالات متحده امریکا و دیگر شرکای مهماش نیز از بازی پاکستان آگاه بودند.
رحمتالله نبیل به اجرای عملیات نظامی «ضرب عضب» توسط ارتش پاکستان برای سرکوب گروههای تروریستی به ویژه شبکه حقانی در آن کشور پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال 2014 در افغانستان نیز اشاره کرده میگوید که امریکا انتظار داشت تا دولت پاکستان با اجرای این عملیات گروههای تروریستی را تضیف کند، اما اسلامآباد زمانی که نیروهای امنیتی افغانستان مصروف تامین امنیت انتخابات بودند، از این فرصت استفاده کرده و راه را برای ورود تروریستان به داخل افغانستان باز کرد. به گفته آقای نبیل، در نتیجه عملیات «ضرب عضب» توسط نظامیان پاکستانی، زمینه ورود تروریستان به مناطق شمال و شمال شرق، شرق و جنوب شرق افغانستان مساعد شد. آقای نبیل تاکید کرده که پاکستان در مرحله دوم عملیات «ضرب عضب» زمینه ورود اعضای گروه تروریستی القاعده را نیز تحت پوشش دیگر گروههای تروریستی به ولایات پکتیکا، زابل، قندهار و هملند مساعد ساخت. او میافزاید که آغاز به فعالیت دوباره القاعده در افغانستان، نگرانی امریکا را نیز برانگیخته است.
رییس پیشین امنیت ملی به برخی از اسناد مهم سازمان استخبارات پاکستان مبنیبر انتقال فرماندهان شبکه تروریستی حقانی به جاهای امن و تجهیز اعضای این گروه اشاره کرده میافزاید که این اسناد در آرشیف اداره امنیت ملی افغانستان موجود اند. وی مینویسد: «نظامیان پاکستان عملیات ضرب عضب در وزیرستان شمالی را صرف علیه گروههایی راه اندازی کردند که با حکومت پاکستان دشمنی داشتند. این در حالیست که برای ایالات متحده امریکا وعده داده شده بود که گروه حقانی نیز مورد هدف قرار خواهد گرفت. نظامیان پاکستان در تمام محافل داخلی و بینالمللی شان از این عملیات منحیث دستآورد و جدیت شان در جنگ با تروریزم یاد میکنند؛ اما هیچوقت نتوانستند تا به جانب امریکا و یا هم به جانب افغانستان حتا یک سندی که دال بر از بین بردن افراد و قوماندان مربوط به شبکه حقانی باشد ارایه نمایند. این امر به شدت سبب خشم بیشتر مردم افغانستان و محافلی در ایالات متحدۀ امریکا را بر انگیخت.»
امتیازات غیرقابل باور
رحمتالله نبیل در این مقاله خود به خوشبینیهای حکومت ملی افغانستان در مورد همکاری دولت پاکستان در کاهش خشونتهای مسلحانه و تامین صلح در این کشور نیز اشاره کرده مینویسد که اشرفغنی چند بار به دیدار مقامهای پاکستانی رفت و با آنان پشت دروازههای بسته گفتگو کرد. به گفته آقای نبیل، در این ملاقاتها جانب پاکستان وعده همکاری داد. آقای نبیل تاکید کرده که حکومت وحدت ملی به اسناد استخباراتی اهمیت نداد و به «مکر و حیله» نظامیان پاکستانی ارزش قایل شد. آقای نبیل میافزاید که حکومت وحدت ملی «امتیازات غیرقابل باور» به پاکستان داد اما چیزی بدست نیاورد. او مینویسد: «از سال ۲۰۱۴ تا به حال نه تنها اینکه نظامیان پاکستان در سیاست دوگانه شان در قبال افغانستان تغییری نیاوردند، بلکه در بسیاری موارد مداخلات شان شکل علنی را به خود اختیار نمود. بعد از افشای مرگ ملا عمر در پاکستان جهت در اختیار گرفتن کامل قضیه افغانستان برای اولین بار بهطور واضح قبول کردند که طالبان افغانستان درخاک پاکستان حضور دارند و تحت کنترول آنها میباشند.»
رییس پیشین اداره امنیت ملی افغانستان میافزاید که پاکستان مثل گذشته به سیاستهای دوگانه خود در سه عرصه مشخص ادامه داده است. به گفته او، تجهیز گروههای تروریستی از جمله طالبان به منظور گسترش جنگ و تسلط مناطق بیشتر و کشاندن نیروهای امنیتی به جنگ فرسایشی، ایجاد اختلافات قومی در افغانستان راههای مختلف و ایجاد فضای بیاعتمادی در میان سیاسیون افغانستان و تلاش جهت رخنه کردن در ادارات این کشور، از جمله اهداف پاکستان است.
رحمتالله نبیل با استناد به برخی از مکتوبهای رسمی دفتر مرکزی سازمان استخبارات پاکستان، نوشته است که این سازمان به عاملان خود در افغانستان دستور داده بود تا به منظور ایجاد اختلافات قومی در این کشور، رهبران اهل تشیع را در زونهای هرات، کابل و فراه اختطاف و به قتل برسانند.
با اینحال، رییس پیشین اداره امنیت ملی تاکید کرده است: «دولت پاکستان بزرگترین حامی تروریزم در جهان بوده و به شکل تنظیم شده، هماهنگ و استراتیژیک از تروریزم بینالمللی حمایت میکند. پاکستان به شکل رسمی از تروریزم جهت رسیدن به اهداف خویش در منطقه و جهان استفاده مینماید.»