موسی فریور استاد دانشگاه در برنامه «خط کابل» گفت: اشرف غنی در این نشست، فقط یک جانب از فاجعه افغانستان را به رخ جهانیان کشید. ماجرای افغانستان دو نیم رخ دارد. یک رخ آن امریکا است و رخ دیگر پاکستان است. ای کاش اشرف غنی این جرات را می داشت و می گفت که این امریکا است که نمی خواهد در افغانستان صلح و ثبات بیاید. امریکا سیاستی واحد را در حوزه جنوب غرب آسیا به پیش می برد.
وی، با بیان اینکه امریکا، غرب و پاکستان در بحرانی به نام افغانستان موضع واحد دارند، افزود: اگر هرازگاهی مشکلات و تنش هایی هم میان پاکستان و امریکا وجود دارد، ظاهری است و سناریویی بیش نیست. یعنی باید هرازگاهی روابط امریکا و غرب با پاکستان باید تنش آلود شود. امریکا کارهای خود را در افغانستان انجام می دهد و خود را از انظار پنهان می کند. این کار را توسط پاکستان انجام می دهد و همه چیز به نام پاکستان تمام می شود. مردم باید این موضوع را به خوبی بدانند.
به باور فریور، امریکا، غرب و پاکستان هنوز به آن اهدافی که در افغانستان دارند، نرسیده اند. بنابراین آنها می خواهند برای مدت های مدید در اینجا باقی بمانند و جنگ افغانستان هم برای دهه های آینده دوام خواهد کرد.
استاد دانشگاه، افغانستان را جایی برای پیشبرد اهداف امریکا می داند و می گوید: در این شکی نیست که امریکا می خواهد از آدرس افغانستان با رقبای منطقه ای و جهانی خود تسویه حساب کند ولی این موضوع به ضرر منافع افغانستان است اما مگر برای آنها فرقی هم می کند؟ به همین دلیل هم همه چیز افغانستان را در دست گرفته اند و اجازه نمی دهند که خود برای کشور خود تصمیم بگیرند و منافع خود را در نظر بگیرند. هم اکنون در پشت تمام ماجراها و ناامنی های افغانستان دست امریکا در کار است.
وی، در خصوص آینده صلح در افغانستان گفت: مقام های امریکا در این اواخر همه گفته اند که جنگ در افغانستان دهه های بعدی در افغانستان ادامه پیدا می کند. پس دورنمای صلح از ما بسیار دور است. پس تا وقتی که مالکیت صلح در انحصار ملت افغانستان نیاید و پروژه به پروسه تبدیل نشود، ما هیچگونه انتظاری برای رسیدن به صلح نمی توانیم داشته باشیم. ما باید صلح را به مالکیت ملی تبدیل کنیم. خارجی ها هیچگاه صلح را به افغانستان نمی آورند.
وی، تاکید کرد که اگر صلح به نفع کشورهای خارجی چون امریکا و چین و پاکستان می بود آنها بدون اراده ما و بدون معطلی آن را برقرار می کردند. اما همگان می دانند که اینطور نیست و آنها قصد دوام جنگ را برای رسیدن به اهداف خود دارند. بنابراین ما باید صلح را از انحصار خارجی ها بیرون بکشانیم و افغانستان را از تعرض خارجی ها نجات دهیم.
