شاید همه شما با بسیاری از غذاهای سرخکردنی سس کچاپ بخورید، اما بهتر است در این زمینه تجدید نظر کنید. در اینجا به نکات جالبی درباره این سس میپردازیم:
۱.میزان شکر یک قاشق غذاخوری از این سس بیشتر از یک کوکی شکلاتی است
شاید باورش سخت باشد. اما زمانی که یک گیلاس، عمیقا با شربت ذرت با فروکتوز بالا شیرین میشود تنها برای آنکه مزهاش را بهتر کند، حتما مشکلی در کار خواهد بود. یک قاشق از این سس حدود ۳.۷ گرم شکر دارد در واقع زمانی که این مقدار را با سیبزمینی سرخکرده میخورید، دقیقا اندازه چند شیرینی به بدنتان قند وارد کردهاید.
۲.کچاپ با هر چه در تماس باشد، قدرت آن را چند برابر میکند
یکی از شاخصترین ترکیبا در کچاپ، شکر است. در واقع آنقدر شیرین است که هرچیزی که در تماس با آن باشد مزهای شبیه آن پیدا میکند — حتی زمانی که آن را بخواهید با یک حوله کاغذی هم تمیز کنید.
۳.این بافت نرم و غلیظ، حالت ناخوشایندی دارد
حداقل سایر چاشنیها دارای بافتهای خاصی هستند: مثلا مایونز حالت خامهای و زیبایی دارد. خردل (Brassica) حالت ابریشمی دارد. اما کچاپ؟ بافت غلیظی دارد، طوری که ممکن است از یک بطری مخصوص سس به بیرون فوران بزند… البته اگر آن را به خوبی تکان نداده باشید.
۴.بوی بدی دارد
اصلا نیاز نیست آنقدر به کچاپ نزدیک شوید تا تشخیص دهید خودش است یا نه. کچاپ بویی شبیه یک سیبزمینی بدبود و حتی فاسدشده دارد.
۵.از دستش در امان نخواهید بود
به عنوان فردی که از کچاپ متنفر است، میتوانید تصور کنید زمانی که در رستوران پشت میز مینشینید و مجبور باشید غذایتان را با سس کچاپ بخورید چه حسی خواهید داشت. یا زمانی که چپس سفارش میدهید، آن را با سس کچاپ برایتان میآورند و مجبور میشوید پنج دقیقه بعد از آن، دنبال پیشخدمت بگردید تنها برای آنکه چاشنی مورد نظرتان، یعنی مایونز را برایتان بیاورد. از آن بدتر زمانی است که کچالو و کچاپ را با هم آورده و چند کچالو هم به آن آغشته شده است.