زنان در ولايت باميان باوجودى که توانمندى، تحصيلات عالى و علاقه به کار دارند؛ اما نبود فرصتهاى کارى سبب شده که اين قشر نتوانند از تواناى هاى شان بخوبى استفاده کنند.
کريمه سالک رييس امور زنان باميان، به آژانس خبرى پژواک گفت که دختران و زنان در ولايت باميان، با سختی ومشقت درس ميخوانند و تحصيل مى کنند؛ اما نبود زمينه هاى کارى براى شان باعث مى شود تا علاقۀ خانواده ها نسبت به تحصيلات زنان و دختران کمتر گردد.
وى افزود که بيکاری در باميان بخصوص در ميان زنان به يک مشکل جدى مبدل گرديده است و فرصتهاى کارى، نسبت به متقاضيان زن اندک است.
خانم سالک علاوه کرد: "يک بست در رياست امور زنان خالی داشتيم، وقتى آنرا به اعلان گذاشتيم، بيش از دوصد تن از متقاضيان که همه ليسانس بودند خود را ثبت نام کردند؛ اما ما فقط توانستيم يک نفر را از بين دوصد تن استخدام نماييم که اين، بيانگر بلند بودن سطح بيکارى زنان تحصيل کرده بوده و نشان ميدهدکه مشکلات بيکاری زنان دراين ولايت، به اوج خود رسيده است."
وى از افزايش خشونت در برابر زنان در ولايت باميان نيز يادآورى نموده گفت که در سال ١٣٩٤ تعداد ٩٢ قضيه و از اول سال جارى تاکنون ١٩ قضيه خشونت در برابر زنان به ثبت رسيده است، که اکثر آنرا لت و کوب تشکيل ميدهد و يکى از عوامل عمده آن فقر و بيکارى مى باشد.
زينب خاوری يکی از کارمندان پيشين کميسيون مستقل انتخابات گفت که ازيک ونيم سال بدينسو به دنبال کار است؛ اما تاکنون نتوانسته که کارپيداکند.
وى افزود: "از اينکه با بسيارمشکلات تحصيل کردم وحالا بيکار هستم و از زحماتى که در دوران تحصيل ديده ام وحالا که وضعيت بيکاری را ميبينم، رنج ميبرم واين وضعيت برايم قابل تحمل نيست و يک دختر تحصيل کرده نميتواند مانند ديگران، پس از تحصيل به کارهای زراعت ويا کارهای روزمره خانه ، خود را مشغول نمايد."
محمد جعفريکی از متشبثين خصوصی که در ولايت باميان کارخانه کوچک پاپر وچپس دارد گفت که فرصت هاى کارى براى زنان کم است و هر روز شمارى از زنان به کارخانه اش غرض کار مراجعه مى کنند؛ اما به دليل نبود نياز براى شان جواب رد مى دهد.
وى افزود که در حال حاضر پنج زن با سواد در کارخانه وى کارمى کنند، که ماهانه سه هزار افغانى معاش مى گيرند و آنها به دليل اينکه فرصتهاى کارى در ولايت باميان وجود ندارد، بدون امتياز ديگر حتی نان وغذای ظهر هم ندارند؛ اما با همين معاش کم کار مى کنند.
اما صغرا عطايى رييس شبکه زنان افغان در باميان گفت که عمده ترين مشکلات زنان در باميان عدم خود باوری، برخورد تبعيض آميز، وسهيم نبودن زنان در سطح تصميم گيری ها مى باشدو اين موارد، باعث گرديده تا نقش زنان نسبت به مردان در ادارات دولتی بسيارکمرنگ باشد.
وى گفت که زنان درولايت باميان، به مرحله يى رسيده اند که در بخش های سياسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی واجتماعی در سطح رهبری کارنمايند؛ اما به علتى که حمايت نميشوند حضور شان کمرنگ است و درحال حاضر، هزاران زن با تحصيلات عالى دراين ولايت بيکاراند واين بيکاری باعث افسردگی آنان نيز شده است.
رييس شبکه زنان افغان در باميان هشدار داد که اگر وضعيت بيکارى زنان همينگونه ادامه يابد، اقتصاد خانواده ها ضعيف شده و سبب مهاجرت هاى غيرقانونى، دچار شدن زنان به افسردگى و مشکلات روحى و روانى خواهد شد.
