کشوری که چند دهه درگیر جنگ است ٬ رهبران «حکومت وحدت ملی» مشغول اختلاف های ملی هستند. « حکومت وحدت ملی» به جای آنکه برای طرح پروژه های اقتصادی کشور بپردازد٬ نه تنها قدمی را در راه ایجاد استفاده از منابع خودی کشور نمی برادر ٬ بلکه آنچه از همسایه ها به کمک دونر ها برای تاًمین معیشت اتباع این کشور تخصیص می یابد ٬ آنرا هم دستخوش تنش های ملی می کند.
دیده شود که سرنوشت تفاهمنامۀ ساختن نقشه‌های ساحات باستانی افغانستان ٬که درین هفته بین فرانسه و افغانستان به امضا رسید و پروژه کسا ۱۰۰۰ که در تاجکستان رهبران چهار کشور شروع کار عملی آنرا به امضا رسانیدند٬ بعد از تنش های پروژه توتاپ ٬به کجا خواهد کشید؟
سخنان رییس جمهور غنی در مورد پروژه توتاپ برای سوال برانگیز است. ریس جمهور کشور اعترضات را که معاونین دوم رییس جمهور ٬رییس اجراییوی حکومت وحدت ملی و معاون دوم حکومت حامد کرزی رهبری میکنند ٬«گفتمان مردم» و مشارکت اقشار مختلف جامعه در موضوعات انکشافی دانسته و این « اعتراضات٬» رایک تحول مثبت و امیدوارکننده می‌بیند!
رییس جمهور درست می فرماید که نه تنها مناطق مرکزی کشور ما خواهان انکشاف متوازن رشد استند٬ بلکه از هر منطقه و ولایت ایکه نام ببری به این امر نیاز مبرم دارند و اینکه وی تاًمین این نیاز ها را از اولویت‌های اساسی خو د منحیث ریس جمهور می شناسد ٬ درک درست است ٬ اما متاسفانه ګامهای عملی آن تا به حال ناممکن بوده و یا هم دلایل دیګری دارد. در لین ذیل مصاحبه دکتور سمیع الله پویا را با وحید غروال رییس فاکولته ژورنالیزم پوهنتون کابل بشنوید
