اولین پرتاب از میدان فضایی نو روسیه موفقانه صورت گرفت

با گذشت زمان از این میدان جدید می توان پرتابهای سرنشین دار نیز انجام داد و به طور کامل از بایکانور صرف نظر نمود. فعلا میدان فضایی وستوچنی یک سال به خاطر تکمیل بخش دوم ساختمان فعالیت نخواهد کرد. بعد از آن، اولین میدان فضایی ملی ملکی روسیه در چه وضعیت قرار خواهد داشت؟
پرتاب راکت حامل " سایوز —2.1 آ" از میدان فضایی وستوچنی بالاخره بعد از یک روز تاخیر انجام شد. کمی بعد از پرتاب ، رئیس آژانس فضایی روسیه دلیل به تعویق انداختن روز پرتاب را چنین توضیح نمود: دستگاه خودکار به خاطر عارضه در یکی از کیبل ها پرتاب را لغو کرد. طی آمادگی برای پرتاب اول در میدان فضایی جدید وستوچنی 20 اخطار اعلام شد که فورا اصلاح شدند. رئیس جمهور روسیه در پرتاب راکت حضور داشت.
ولادیمیر پوتین اظهار داشت: " دیروز سیستم خودکار امنیتی بیش از حد حساسیت نشان داد و تصمیم گرفته شد که یک بار دیگر کارهای آمادگی انجام گردند. بدتر نشد. برعکس ، همه چیز با کیفیت و در سطح عالی اجرا شد. طوریکه می گویند برای تعیین کیفیت پودین باید آنرا خورد. رئیس جمهور روسیه خطاب به کارمندان میدان فضایی گفت: برای اینکه آمادگی پایگاه فضایی وستوچنی ارزیابی میکردیم، باید پرتاب اول انجام می شد و شما این کار را انجام نمودید، من به شما تبریک می گویم.
باوجود اینکه پرتاب اول با موفقیت انجام شد، در میدان فضایی وستوچنی، قبل از آنکه از آنجا بتوان دستگاه های سرنشین دار همرا ه با انسان را به فضا فرستاد، باید کارهای زیادی انجام شود. باید امور ساختمانی شهر تسیالکوفسکی، جای که کارمندان میدان فضایی و متخصصین شرکت های مربوطه زندگی خواهند کرد، تکمیل گردند.
پرتاب انسان از میدان فضایی وستوچنی در سال 2023 پلان شده است: به گمان اغلب راکت سنگین" آنگارا — آ 5 ب" سفینه فضایی " فدراسیون" رفت و برگشت را به فضا انتقال خواهد داد. در اصل قبل از آن باید ده ها پرتاب موفقیت آمیز راکت حامل بدون سرنشین انجام شوند. به این منظور و برای پرتاب راکت فوق العاده سنگین " آنگارا — آ5 ب" در میدان فضایی وستوچنی باید مرحله دوم امور ساختمانی انجام شود که تا سال 2023 به پایه اکمال خواهد رسید و اولین پرتاب در سال 2026 صورت خواهد گرفت. این تاریخ ها کاملا شرطی اند و با گذشت زمان ممکن است تغییر کند. " آنگارا — آ 5 ب" بر پایه پروگرام تسخیر مهتاب روسیه پلانگذاری شده و در آینده برای سایر ماموریت ها، به طور مثال، پروگرام تسخیر مریخ نیز استفاده خواهد شد.
در حال حاضر در خاک روسیه دو میدان فضایی مدرن وجود دارند: میدان فضایی پلسیتسک و وستوچنی. میدان فضایی نظامی پلسیتسک برای پرتاب سفینه ها به مدار قطبی عیار شده است. از آن راکت سنگین "آنگارا" و راکت سایوز " سبک" و همچنین به طور منظم " سایوز" متوسط پرتاب میشوند.
بعد از چند سال دیگر میدان فضایی وستوچنی برای پرتاب تمامی انواع راکت های حامل آنگارا و " سایوز" مجهز خواهد شد. تا آن وقت طبق پروگرام طرح شده مسکو، تقسیم وظایف دو میدان فضایی اصلی کشور صورت خواهد گرفت: پلسیتسک نقش میدان احتیاطی را بردوش خواهد گرفت و در واقعیت امر از آن پرتاب های نظامی انجام خواهند شد، در حال که که از میدان فضایی وستوچنی تمامی پرتاب های ملکی صورت خواند گرفت. در واقعیت امر طبق پروگرام طرح شده آژانس فضایی روسیه از این میدان پرتاب های سرنشین دارد فضایی آغاز خواهند شد و در آینده ماموریت های مریخ نیز از آنجا صورت خواهند گرفت. برتری این میدان فضایی در اینست که در خاک روسیه قرار دارد و عدم وابستگی به شرکای خارجی (قزاقستان) هنگام انجام پرتاب ها را تضمین میکند و از پرداخت جبران خسارات نسبت سقوط اجزا و قطعات راکت در خاک کشور خارجی جلوگیری میشود (بقایای راکت های حامل در داخل خاک روسیه و در اقیانوس آرام سقوط می کنند).
میدان فضایی وستوچنی در شش درجه شمالی از بایکانور قرار دارد. در عین حال، میدان فضایی در نزدیک مرز چین و جاپان قرار دارد: یکی از دلایل انتخاب مکان برای ساختن میدان فضایی بایکانور در قزاقستان دور بودن آن از مرزها بود. برای وسایل عصری ماهواره یی ردیابی این اصل مهم نیست.
اصلی ترین رقیب وستوچنی ، دو میدان فضایی آمریکایی — میدان فضایی جنگی واندنبرگ در کالیفرونیا و میدان فضایی در دماغه کاناویرال در فلوریدا شمرده میشوند. آنها در ساحل و نسبت به میدان فضایی وستوچنی به خط استوا نزدیکتر قرار دارند و همه نیازمندی های امریکا را به پرتاب های ملکی و نظامی تامین می کنند. میدان فضایی نظامی واندنبرگ به خوبی برای پرتاب ها در مدار قطبی (اجزای راکت در قسمت غربی یعنی اقیانوس آرام سقوط میکنند) تجهیز شده است، ولی کاناویرال برای این کار مناسب نیست: در قسمت غربی آن منطقه مسکونی قرار دارد. سرکوهای پرتاب راکت Falcon 9 شرکت SpaceX در هر دو میدان قرار دارند.