فلم مستند راجع به اجیرساختن اطفال

قهرمانان آن معلومات میدهند که کار آنها از زمان طفولیت با سلاح مربوط بود و کشتارها و اعمال وحشیانه را به خاطر می آورند که آنها به انجام آن مجبور بودند.
به گفته کارگردان فلم، هیچ یک کمپنی یادشده در فلم تا به حال در باره این اعلامیه ها از خود عکس العمل نشان نداده است. ولی رسانه های انگلیسی سخنان مدیر سابق یکی از آنها را نقل میکنند او اعلام داشت که کمپنی ها از کارمندان در این باره مطلع نمی شدند که آیا آنها قبل از رسیدن به سن بلوغ سرباز بودند یا خیر. این بدان معنی است که آنها میتوانستند جوانان را استخدام کنند که در سیرالیون جنگیده بودند.
تلویزیون RT با مادسوم ایلیوس ریژیسور این فلم مستند مصاحبه انجام داده است.
ریژیسور میگوید:" چند کمپنی نظامی غربی مردم را از کشورهای فقیر جهان استخدام میکردند و آنها را جهت خدمت در نواحی نظامی غربی اعزام مینمودند. آنها برا اجرای ماموریت های معین پرسونل ارزانتر می پالیدند. صحبت راجع به مردان و زنان بالاتر از سن 18 مطرح می باشد که دوران سنگین طفولیت داشتند".
در جهان در حدود 250 هزار طفل سرباز وجود دارد. خبر داده میشود که 40% آنها — دختران است که بسیاری آنها در بردگی جنسی قرار دارند. پیشبنی میشود که این اطفال را به معلول ساختن و کشتن مردم و حتی اعضای خانواده های شان مجبور می ساختند.
به عقیده کارشناسان، اگر مردم که در دوران طفولیت به جنگیدن مجبور شده باشند، یکبار دیگر در نواحی عملیات محاربوی قرار میگیرند، پس، بدون درنظرداشت معالجه معین، آنها نسبت به زندگی انسان با احترام برخورد کرده نمی توانند.
کارگردان ضمن تبصره بر فلم گفت:"من با چند نفره مصاحبه کردم. یکی از آنها — مایک ویسیلس، امریکایی بود که کار معالجه اطفال — سرباز را در 15 کشور پیش می برد. او معلومات داد، وقتیکه طفل سرباز میشود، او با چنین چیزهای مواجه میگردد که نباید در سن خود راجع به آن بداند. و او به بسیار زودی احترام کردن به زندگی انسان فراموش میکند. در چارچوب برنامه معالجه سعی میشود به اطفال سرباز در مورد فراموش کردن عادات کسب کرده کمک نمایئیم. ولی، زمانیکه این مردم در بزرگ سالی در نواحی عملیات محاربوی قرار میگیرند، احتمال بسیار زیاد وجود دارد که سیر تفکر آنها به مسیر قبلی برگردد".
مدیر اجرائیه سازمان Romeo Dallaire Child Soldiers Initiative شیلی ویتمان یاداوری نمود که در بسیاری اطفال — سرباز ناراحتی های روانی بعد صدماتی انکشاف میکند و آنها در تمام عمر خود نمی توانند بطور کامل بعد از صدمات جدی روانی رهایی یابند.
او می افزاید:"یک عده وظایف که آنها امروز، ضمن کار برای کمپنی های خصوصی، انجام میدهند، میتوانند در خاطره آنها وضع را از دوران طفولیت سربازی — منجمله، آنها را به خاطرآوردن اعمال مجبور سازند که آنها برخلاف اراده شان انجام میدادند".
ویتمان پیشبینی میکند:"زمانیکه آنها بزرگ میشوند و مساله راجع به آینده آنها مطرح میگردد، پس روشن میشود: به آنها باید امکان کسب تحصیلات فراهم گردد و به آنها کمک روانی صورت گیرد. به آنها امکان واقعی تطابق به زندگی صلح آمیز میسر گردد. خدمت در اردو یا در کمپنی محافظ خصوصی — وریانت نامناسب برای آنها می باشد".