در رشد صادرات نظامی چین پرابلم های کهن حفظ شده اند

به گفته واسیلی کاشین کارشناس نظامی روس وابستگی عنعنوی صادرات تسلیحات چین به بازار های محدود و مجزا هنوز حفظ شده است.
واسیلی کاشین مبصر نظامی روسیه در تبصره برای خبرگزاری «سپوتنیک» اظهار داشت:"بازار تسلیحات پاکستان برای چین بازار تضمین شده می باشد و تولیدکنندگان تسلیحات روسیه، امریکا و اروپا مجبورند هنگام معاملات با پاکستان عکس العمل احتمالی منفی هند را در نظر گیرند. چین متحد پاکستان است و مناسبات آن با هند باجود پیشرفت های حاصله آنقدر نزدیک نمی باشند. پاکستان خرید طیارات شکاری FC-1 ساخت چین را افزایش داده و سیستم های جدید پیچیده، بطور مثال، طیارات کشف راداری از فاصله دور مانند ZDK-03 را به دست آورده است. میانمار و بنگله دیش بنابر علل تحریماتی و عوامل سیاسی، با تولیدکنندگان غربی تسلیحات رابطه ندارند، اما میتوانند تسلیحات ساخت روسیه را خریداری کنند، ولی این دو کشور فقیر می باشند و فقط چین آماده است آنها را با تخفیف تسلیح سازد".
در عین حال جغرافیای صادرات سلاح های ساخت چین تا اندازه‌ توسعه یافته است. در 5 سال اخیر بیش از 50 درصد این صادرات به پاکستان صورت گرفته است. ولی حالا چین حضور خود را در بازار های شرق نزدیک، افریقا، جنوب شرقی آسیا و قسماً ، در امریکای لاتین به صورت قابل ملاحظه افزایش داده است. در اصل سرعت رشد وابستگی به بازارهای فاقد قابلیت رقابتی جنوب آسیا از سرعت رشد کمی بازار صادرات چین به مراتب پائینتر است.
موانع اساسی بر سر راه توسعه جغرافیای صادرات تسلیحات چین کدام اند؟ اول اینکه، مسایل مربوط به تولید انجن ها و اجزای دیگر کلیدی تخنیکی حل میشوند، ولی این کار به سرعت لازم انجام نمی شود. دوم اینکه، رشد سریع معاشات در چین تولید سلاح ساخت چین را نسبت به سلاح روسی، خاصتاً، با در نظرداشت بی‌ارزش شدن سریع روبل روسی از اواخر سال 2014 در برابر یوان چین و دالر که بیش از دو برابر ارزانتر شده، گرانتر می سازد.
ولی مسایل اساسی جنبه سیاسی دارند. بازار تسلیحات به حد اکثر به سیاست وابسته است. در اکثر موارد تصمیم فروش تسلیحات را سیاستمداران می گیرند، نه نظامیان و در این تصمیم گیری ها ملاحظات سیاسی اکثراً نسبت به اهداف اقتصادی و تخنیکی وزین تر می باشند. صادرات موفق و وسیع تسلیحات بدون پیشبرد سیاست فعال خارجی ممکن نیست.
یگانه بازار بزرگ تسلیحات که چین در آن مواضع برتر را دارا می باشد، پاکستان است. مناسبات چین و پاکستان نمونه بسیار نادر سیاست خارجی سراسری چین از اوایل سال های 1980 است، به خاطر که پاکستان یگانه کشوری است که چین با ایجاد اتحاد با آن نزدیک شده است. مواضع بعدی چین در بازار جهانی تسلیحات، مانند بسیاری مسایل دیگر، توسط توانایی چین در مورد بر دوش گرفتن نقش عمده در حل مسایل بین المللی تعیین میشوند که مستقیماً به آن مربوط نمی باشند که چینایان به مثابه «منافع بنیادی» شان تعیین میکنند. این نه تنها به معنی ضرورت اعلام به صدای بلند راجع به دیدگاه های خود نسبت به مسایل، بطور مثال سیاست شرق نزدیک، بلکه آمادگی به تن دادن به منازعه با دول بزرگ دیگر در دفاع از این مواضع می باشد.