چین، ظاهراً، گذار به نوکریوالی دایمی محاربوی نیروهای هستوی خود به مثال روسیه و امریکا پلان میکند. این مطلب در گزارش گیورگی کولاتسکی کارشناس امریکایی از اتحادیه دانشمندان نگران(Union of Concerned Scientists) تذکر یافته است. واسیلی کاشین کارشناس نظامی روسیه اهمیت تغییرات جاری را در تبصره خود برای خبرگزاری «سپوتنیک» چنین توضیح میکند.
کولاتسکی برای تائید پیشبینی خود یک سلسله اعلامیه های رهبران چینایی و بخش های جداگانه از نشرات رسمی ارایه میکند. به عقیده کارشناس، چرخش در دوکتورین چین فقط اکنون به مثابه عکس العمل نسبت به فعالیت های امریکا در عرصه تسلیحات ستراتیژیک رخ میدهد. قبلاً سرگلوله های هستوی چین جدا از وسایل حامل نگهداری میشدند و بالای آنها فقط در دوران تهدیدکننده نصب میشدند. حالا نیروهای هستوی ستراتیژیک چین در حالت آمادگی دایمی محاربوی برای «پرتاب به اساس هشدار» — پرتاب در پاسخ به پرتاب راکت های بالیستیکی دشمن که توسط سیستم هشدار راجع به حمله راکتی ثبت شده باشد، قرار خواهند داشت.
این نتیجه گیری، نظر به فعالیت چین در عرصه تخنیکی، کاملاً محتمل معلوم میشود. بطور مثال، خرج نمودن وجوه عظیم برای تجهیز نیروهای ستراتیژیک بحری، طوریکه چین این کار را انجام داده، در صورت که اگر کشتی ها گزمه محاربوی انجام ندهند، بی مفهوم می باشد. برعلاوه، اعمار اولین ستیشن های رادار هشدار راجع به حمله راکتی و کار بالای اقمار مصنوعی که توانایی ثبت پرتاب های راکتی دارند، توسط چینایان بسیار خوب مستند شده اند.
ولی، مشکل در مورد تعیین دلایل و موعد اتخاذ فیصله های مربوطه بوجود می آید. بصورت تخنیکی مقدمات برای تعویض دوکتورین فقط تا سال 2010 زمان بوجود آمد، وقتیکه چین اولتر از همه توانست تعداد قابل ملاحظه راکت های نسبتاً بهبودیافته قاره پیمای بالیستیکی با سوخت جامد تولید کند و دوم اینکه در طرح نمودن تخنالوژی های تجهیز آنها توسط سرگلوله های جداشونده و ساختن سرگلوله های مافوق سرعت صورت مانورکننده که توانایی عبور از سیستم مدافعه راکتی دارا می باشند، بر موفقیت های دست یافت. برعلاوه این، تا این زمان موفقیت های بزرگ در عرصه راداری حاصل شدند.
همه موفقیت های کنونی چین در عرصه انکشاف تسلیحات هستوی نتیجه کار متشنج ده ها سال می باشد. بسیاری پروگرام ها در اوایل سال های 1990 یا اواخر سال های 1980 آغاز شده بودند و تغییرات کمی و کیفی جاری در نیروهای ستراتیژیک هستوی در همان وقت پروگرام شده بودند.
به نظر من، خصوصیات دوکتورین هستوی چین در سال های 1960 — 2000 نتیجه کدام برخورد بی مانند چینایی نسبت به امنیت هستوی نمی باشند. این شیوه برخورد فقط برخورد نهایت معقول و مناسب رهبران چین نسبت به منابع دست داشته آنها و ارزیابی درست تهدیدهای موجود را منعکس می سازد. بهای حصول تعادل با امریکا نسبت مسابقه با امریکا در عرصه تسلیحات معمولی، کمتر و منفعت های ستراتیژیک بس بزرگ خواهند بود. چین در ده هه آینده، به احتمال زیاد، نیروهای هستوی ستراتیژیک خواهد داشت که نظر به تعداد به ابرقدرت ها نزدیک خواهند بود و از آنها از نقطه نظر تخنیکی فقط اندکی عقب مانده خواهند بود و در سطح عالی آمادگی قرار خواهند داشت.
