از این ملاقات چه میتوان و باید انتظار داشت؟ توجه شما را به دیدگاه از مسکو در تبصره پیوتر گنچاروف مبصر سیاسی و کارشناس مسایل افغانی جلب میداریم.
در مسکو بر جریان این ملاقات ها و همچنان بر تحرک اوضاع در داخل افغانستان دقیقاً نظارت میکنند. در کنفرانس کوتاه مطبوعاتی عنعنوی روز جمعه گذشته وزارت خارجه برای ژورنالیستان گفته شده بود که در جریان دو ملاقات چهارجانبه گروپ تماس — افغانستان، چین، پاکستان و امریکا — فقط بخش از «نقشه راه» در باره سازماندهی مذاکرات «طالبان — کابل» مورد توافق قرار داده شده بود. به عباره دیگر، صحبت راجع به آغاز مذاکرات «طالبان — کابل» در میان بوده نمی تواند و نتائیج ملاقات مورخ 6 فبروری در اسلام آباد نیز به همین منوال بررسی خواهند شد.
روشن است که این دور مذاکرات مقدماتی «طالبان — کابل» ساده نخواهد بود. این کار با آن مربوط می باشد که چهره های عمده ملاقات — پاکستان وافغانستان چه شرایط پیشکش خواهند کرد.
موضعگیری اسلام آباد نسبت به آغاز پروسه مذاکرات «طالبان — کابل» بر این امر متکی است که در برابر طالبان نباید پیش شرط های شمول در پروسه آشتی مطرح شوند. بطور مثال، به رسمیت شناختن قانون اساسی موجود. موضعگیری افغانستان کاملاً برعکس می باشد: حکومت افغانستان به مثابه انستیتوت انتخاب شده قانونی، رعایت قانون اساسی افغانستان، منجمله در چارچوب پروسه آشتی مطالبه میکند.
اسلام آباد جهت ترسیم نکردن خطوط فاصل بین گروه های مختلف طالبان نظر به تمایل به شرکت در پروسه مذاکرات و امتناع از اعلام عملیات محاربوی اشتی ناپذیر علیه طالبان که مفکوره آشتی را رد میکنند، دعوت بعمل می ارود. جانب افغانستان در این مورد نظر واحد ندارد.
چنین تصور میشود که حکومت کنونی افغانستان نظریه دقیق نه به ارتباط طالبان و نه هم به ارتباط اپوزیسیون مسلح و نه هم در باره آن نیروهای اجتماعی، احزاب و جنبش های سیاسی ندارد که بر حمایت آنها میتوانست حساب نماید.
گویا اسلام آباد برای این ملاقات طالبان را اماده ساخته که در دور اول و دوم ملاقات ها شرکت نه کرده بودند. اگر حتی چنین هم باشد، این هیچ چیزی را در منظره عمومی مناسبات متقابل «طالبان — کابل» تغییر نمی دهد. و این ملاقات، باوجود آن که بر نتائیج آن امیدهای معین بسته شده، امیدها را براورده نخواهد ساخت.
منجمله، سید اسحق گیلانی، سیاست دان مشهور افغان و رهبر «جنبش به خاطر همبستگی ملی» به این نظر می باشد:
اقای گیلانی برحق است. پروسه آشتی بیش از حد پیچیده تر شده است. طوریکه گفته میشود — فعلاً حالت نه جنگ و نه صلح، وجود دارد. اگر راست گفته شود، بخش اعظم جامعه افغانی نیز از ان حمایت نمی کند. با طالبان حکومت اشتی میکند، نه کوچه. نقطه ضعف حکومت فعلی کابل و سیاسی جاری آن که متوجه آشتی طرفین می باشد، در همین امر می باشد.
