روسیه کار نجات اقتصاد افغانستان را آغاز میکند

باوجود بدترشدن اوضاع در عرصه امنیتی، متخصصین روسیه در اینده نزدیک کار احیا و بازسازی بزرگترین ستیشن برق ابی نغلو در نزدیک سروبی را آغاز میکنند.
متخصصین روسی به ستیشن برق ابی نغلو افغانستان بعد از نیم قرن بازمیگردند. فابریکه برق ابی نغلو که در سال های 1960 — 1967 به دست مردم شوروی و جوانان افغان اعمار شده، واقعاً هم سختمان عظیم است. بند برق ابی باعظمت که بین کوه ها قرار دارد، به این تفکر وادار می سازد که کمک اتحاد شوروی به ملت برادر افغانستان چقدر بزرگ بود و با چه بی پروایی، عملاً بصورت وحشیانه در طول چند دهه اخیر با ان برخورد میکردند.
فابریکه برق ابی نغلو — بزرگترین فابریکه در افغانستان است و قدرت مطروحه ان 100 میگاوات می باشد. این فابریکه بخش قابل ملاحظه برق پایتخت افغانستان را تامین میکند، جای که به اساس احصائیه های موجود تا 6 میلیون نفر زندگی مینمایند. اگر فابریکه برق ابی نغلو بصورت ناگهانی متوقف گردد، پس زندگی اقتصادی پایتخت افغانستان و تمام ولایت کابل با مشکلات جدی مواجه خواهد شد.
جلوگیری از این کار به کمپنی «انتیر راو — انجنیرینگ» که در محفل داوطلبی بازسازی توربین شماره 1 و ترمیم توربین شماره 3 با ظرفیت 25 میگاوات هرکدام برنده شده، سپرده شده است. ایوان گروسی امر بخش پروژه های هایدروتخنیکی کمپنی در مصاحبه با زحل سرحد خبرنگار Sputnik Dari در این باره بصورت مفصل معلومات داد:«در محفل داوطلبی برعلاوه ما یک کمپنی دیگر روسی — «یوروسیوانرگو — انجنیرینگ» شرکت داشت. داوطلبان خارجی نیز وجود داشتند. ما در باره نیات کمپنی های چینایی جهت مبارزه به خاطر دریافت پروژه معلومات داشتیم. ولی، چینایان با درک اینکه فابریکه برق ابی نغلو را در زمان خود اتحاد شوروی اعمار نموده، ظاهراً فقدان دورنمای شرکت خود در این پروژه درک کردند و از این مفکوره دست بردار شدند. در نتیجه محفل داوطلبی فقط بین کمپنی های روسیه برگزار شد».
ایوان گروسی معلومات داد که کمپنی «انتیر راو — انجنیرینگ» در افغانستان در طول یک سال کار خواهد کرد و در جریان این مدت زمان نه تنها مکلفیت های مندرجه قرارداد موجود را اجرا خواهد کرد، بلکه کار بازسازی فابریکه برق ابی نغلو را کاملاً انجام خواهد داد. ابتدا به فابریکه میل نو توربین ارسال و کار تعویض قطعات صدمه دیده و مونتاژ انها انجام خواهد شد. بعداً کار چالانی و عیارساختن توربین ها راه اندازی خواهد گردید.
ایوان گروسی امر بخش پروژه های هایدروتخنیکی کمپنی خاطرنشان ساخت: «تحقق این پروژه به کمپنی امکان تقویت صلاحیت خود در عرصه سختمان های هایدروتخنیکی فراهم می سازد و همچنان امکان توسعه حضور ما در شرق نزدیک را میسر می سازد».
او در ادامه گفت که کمپنی «انتیر راو — انجنیرینگ» برای مشکلات آماده است:« تصور دوگانه وجود دارد. کارکردن واقعاً دشوار است، به خاطریکه اوضاع در این کشور ساده نیست. ولی در عین حال نقطه امیدوارکننده نیز وجود دارد. افغانان می بینند که بازسازی فابریکه برق ابی نغلو — کار مفید برای کشور می باشد. ما ارزومندی بزرگ همکاری، ارزومندی اموزش و دستیابی بر اجرای این کار از جانب انها مشاهده میکنیم. همین اکنون میتوان گفت که این برای ما دلچسپ است. ما به اجرای وظایف مطروحه که در برابر ما قرار داده شده، موفق خواهیم شد. ما به بسیار خوبی درک میکنیم که کمپنی انجنیری، مانند کمپنی ما، فقط برای ان کار می کند، تا با سفارش دهنده در حل هرگونه مشکلات کمک نماید».
فابریکه برق ابی نغلو که باید از 25 سال بعد از سپردن به بهره برداری، یعنی در سال 1992، ترمیم اساسی میشد، از برکت این تا به حال کار میکرد که در دوران اتحاد شوروی همه چیز با درجه استحکام دو وحتی سه برابر ساخته میشد. ولی حالا در نغلو عملاً همه چیز فرو می ریزند. حتی آسانسور که مردم را به تاسیسات چند طبقه یی فابریکه انتقال میدهند، تاب اورده نتوانست و شکسته است. ترمیم آسانسور در پلان متخصصین روسیه شامل نبود، ولی مجبوریم این کار را انجام دهیم: از دامنه تا میدان فوقانی فابریکه برق ابی نغلو ده ها متر زینه ها وجود دارند.
متخصصین شک دارند که افغانستان بتواند بدون کمک روسیه از عهده بهره برداری فابریکه برق ابی براید. مشکلات یکی پی دیگر بوجود می ایند. بطور مثال پرده مانع لوله تصفیوی اب که فابریکه برق ابی نغلو را از ورود لوش و ریگ حفاظت میکند، طی ده ها سال باز نشده است. حالا سطح رسوبات گلی در بند ذخیره اب از تاسیسات تصفیوی تا اندازه زیادی بلندتر قرار دارد. این فقط یک معنی دارد و ان اینکه اگر مانع را باز کرد، پس لوله اب بلافاصله از گل پر خواهد شد و پرده مانع را هیچگاهی نمی توان بست. از طرف دیگر، بعد از ده سال سطح رسوبات ریگی و گلی به سطح بندابگردان برای توربین های اساسی خواهد رسید و انگاه فابریکه از کار خواهد افتاد.
نمایندگان کمپنی های مختلف انجنیری روسیه میگویند که حل تخنیکی این مشکل را دارند و این کار برای افغانستان بسیار گران تمام نخواهد شد. بطور مثال، استرالیایان خشک ساختن بند ابگردان را از جای که اب به فابریکه برق ابی نغلو می اید و پاک کردن ان توسط بلدوزرها پیشنهاد میکنند و بعداً چند سال دیگر انتظار کشید، تا بند از اب پر گردد. ولی به نظر روسان این خیال پرستی است. ولی امروز هیچکس حاضر نیست مشخصه تخنیکی پاک کاری کاسه بند را بصورت مجانی در اختیار قرار دهد. اگر برخورد سازنده وجود داشته باشد و وجوه لازم برای تحقق پروژه نو تخصیص داده شود، پس روسان برای انجام کیفی ان اماده می باشند. این مطلب را نماینده تخنوپروم اکسپورت در سال 2010 اعلام داشته بود.
طوریکه دیده میشود، رهبری افغانستان که از عملیات ضدتروریستی امریکا در خاک خود به ستوه امده، تدریجاً به جانب روسیه رو می ارود و در چهره ان شریک را مشاهده میکند که میتواند از ویرانی بقایای اقتصاد ویران شده افغانستان جلوگیری نماید. همزمان روشن است که بدون اعاده صلح و ثبات در کشور بازسازی پروژه های بزرگ اقتصادی اصلاً ناممکن است. سوال در اینجاست که روسیه با چه شرایط برای مساعدت به بازسازی اقتصاد افغانستان که ستون فقرات ان را تاسیسات هایدروتخنیکی تشکیل میدهند، اماده می باشد. و آیا اصلاً برای این کار اماده خواهد بود یا خیر. مقدمات واقعی برای این کار وجود دارند، کار فقط به فیصله سیاسی مربوط می باشد.