مقامات ترکیه اعلام میدارند، کشورهای اروپایی قصد مسدودساختن درهای خود بروی پناهندگان دارند که از جنگ می گریزند. در این کشور همین حالا بیش از 2.2 میلیون مهاجر موجود اند که به خاطر انها همین اکنون هشت و نیم میلیارد دالر صرف شده است.
این همه اعلامیه ها در لحظه شنیده شدند، وقتیکه در مالتا گردهمایی جریان داشت که به مسایل پناهندگان وقف شده بود. نتیجه عمده ان را میتوان وعده های دونالد توسک رئیس شورای اروپایی در باره دعوت اجلاس دوجانبه اتحادیه اروپایی — ترکیه برای هماهنگی فعالیت ها جهت حل ان خواند. قبلاً اروپایان به انقره وعده کمک مالی به اندازه 3 میلیارد یورو داده بودند. ولی، اروپایان با دادن چنین وعده ها از یک طرفاکثراً تفهیم میکنند که تا به حال فقط یک فیصله حل مشکل وجود دارد و ان مسدودساختن سرحدات و، از طرف دیگر، اجازه نه دادن به پناهندگان به کشورهای خود می باشد. پاویل سویاتنیکوف کارشانس ارشد فوند دورنمای تاریخی میگوید:
حالا بسیاری کشورهای عضو اتحادیه اروپایی سرحدات خود را به ارتباط جریان سیل اسای پناهندگان می بندند. موافقت نامه شینگین بصورت نظری این کار را پیشبینی میکند: در حالات معین کنترول بر سرحدات میتواند وضع گردد. و فرانسه حالا چنین کنترول را به ارتباط اعمال تروریستی وضع نموده است. پس اگر سرحدات شینگین از جهت معین، یعنی از جهت شرق نزدیک، کنترول نمی شوند، پس کشورهای عضو اتحادیه اروپایی مجبوراً سرحدات ملی شان را احیا و نقاط عبوری ایجاد کرده میتوانند. وحتی انهایی که بطور خاص این کار را نمی خواهند، بطور مثال، المانیان، مجبور خواهند بود کار را انجام دهند.
سیاست دان میخائیل سینیتسین میگوید، ولی مشکل در سرحدات اتحادیه اروپایی بوجود نمی اید، بلکه در فاصله به مراتب دورتر — در کشورهای شرق نزدیک و افریقا، جای که سال اول نیست که جنگ دوام دارد و اواره گان را به جستجوی محل امن مجبور می سازد، بوجود می اید. برعلاوه، این مشکل دیروز بوجود نه امده است. و برای حل ان باید سیاستمداران ابتدا بر اشتباهات خود و اسلاف خود اعتراف کنند.
سیاست دان میگوید: اتحادیه اروپایی باید بر ان اشتباهات اعتراف کند که در جریان تحقق سیاست شرق نزدیک صورت گرفته اند. این کار را باید در محضر عام انجام دهند. تا زمانیکه بر این اشتباهات اعتراف نه کنند، تا زمانیکه اعتراف نه کنند که در لیبیا اشتباه انجام دادند. تا زمانیکه اعتراف نکنند که اتحادیه اروپایی در سوریه عمل نادرست نموده، راه اندازی نه تنها کار سازنده در باره ریشه کن ساختن عواقب مهاجرت، بلکه کار در باره مسایل عمیق تر پیچیده تر خواهد بود.
پاویل تاروسین استاد فاکولته اداره پوهنتون دولتی مسکو میگوید، لیکن اروپا کار بر اساس شیمای بارها ازموده شده ادامه خواهد داد: کشورها فقط بعد از ان نسبت به تهدید عکس العمل نشان خواهند داد، وقتیکه با این تهدیدها مواجه میشوند و حتی از انها صدمه می بینند. به خاطر که سیاستمداران اصلاً انتخاب دیگر ندارند:
جامعه اروپایی — ساختار بسیار بیروکراتیک می باشد که اگر طی سال ها نباشد، پس در طول ماه ها فیصله ها اتخاذ میکند. برای انکه بر مصالحه دست یافت و همه چیز را بررسی کرد، بیروکراتان به زمان بسیار زیاد ضرورت دارند. سیاستمداران که دولت را اداره میکنند، وقت کم دارند و انها مجبور هستند از خود عکس العمل نشان دهند. شما می بینید که فرانسه نسبت به اعمال تروریستی چگونه عکس العمل نشان داد: کشتی طیاره بردار اعزام کرد، ضربات بر داعش را تشدید میکند. در این صورت تناقض بوجود می اید: بیروکراتان نمی توانند بصورت سریع و انی و برای جامعه کار کنند. ولی سیاستمداران باید راساً عکس العمل نشان دهند، در غیر این صورت انها را انتخاب نمی کنند.
سیاستمداران همیشه به خاطر مواظبت از اینده خود تغییرات در حالت فعلی سیاسی جهان را احساس نمی کنند. وضع مربوط به پناهندگان فقط بر مشکلات موجود افزود و فهرست ان پرابلم های را تکمیل کرد که در باره انها باید با رای دهندگان صحبت نمود. ولی یافتن حل، نه فقط تخصیص پول و دادن وعده ها، تا به حال از توان سیاستمداران اروپایی خارج می باشد.
